ตอนที่20 ให้แล้วไม่เอาเอง
ลลิลกับไอ้แว่นหน้าจืดยังคงมองมาที่เขาด้วยสายตาเรียบนิ่ง เหมือนไม่โกรธ หรือรู้สึกอะไรกันทั้งคู่ ก่อนที่เจ้าของห้องจะหันไปพูดกับเพื่อนของเธอ
“เราไม่ได้นัดเขามานะ”
“ทำไมต้องอธิบายขนาดนั้น ไอ้แว่นมันเป็นผัวเธอหรือไง!” คนที่ยืนอยู่ที่เดิมเริ่มมีอารมณ์ขุ่นเคือง ‘แค่เพื่อนหรือเปล่าวะ’
“ผมกับลิลลี่เป็นเพื่อนกัน และที่ลี่บอกผมแบบนั้นเพราะลี่บอกว่าจะไม่ยุ่งกับพี่อีก” คริสตวัดสายตามองคนที่นั่งลูบตามเนื้อตัวด้วยความไม่พอใจ ‘กล้าพูดจะว่าเลิกยุ่ง เขาต่างหากที่เลิกยุ่งกับเธอ’
“มึงก็เลยรอเสียบรึไง”
“พี่คริส!”
“ไม่ได้เหรอ” ลลิลหันขวับมองเพื่อนอย่างไม่เชื่อหู กวินตอบเขาสีหน้านิ่งเรียบขัดกับคำถามกลับที่กวนบาทา
“ไอ้เหี้ยแว่น!”
“แล้ววันนี้พี่คริสมาห้องเพื่อนผมในฐานะอะไร”
“เอากันนับครั้งไม่ถ้วนมึงว่าต้องอยู่ในฐานะอะไรล่ะ” คำพูดของคริสเหมือนของร้อนจี้ที่หัวใจของลล
