บทที่ 9

1682 Words

ปรี้นน! เสียงบีบแตรทำให้มุนินทร์สะดุ้งตกใจ ก่อนที่แทนคุณจะลงจากรถลิมูซีนแล้วปีนขึ้นมาบนโครงเหล็กเพื่อดึงคนตัวเล็กกลับไปที่รถ คนแถวนั้นต่างพากันหันมามอง รวมถึงพี่เดลที่รีบวิ่งเข้ามาช่วยเธอ "พวกมึงจะทำเกินไปแล้วนะ!" "มึงไม่ต้องเสือก ผู้หญิงคนนี้เป็นของพวกกู!" แดนไทชี้หน้าด่าพี่เดล พวกเขาเหมือนหมาบ้า อยากได้คืนก็มาตามกลับ พอไม่พอใจก็ปล่อยทิ้ง "ขับออกไป!" แทนคุณหันไปสั่งคนขับรถเสียงเข้ม มือเขาจับข้อมือเล็กเอาไว้แน่นจนกระดูกแทบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ เธอเม้มริมฝีปากก่อนจะพิงหัวไปที่หน้าต่างรถแล้วเงยหน้าขึ้นเพื่อห้ามเลือดกำเดาที่กำลังไหลอยู่ตอนนี้ ไม่นานภาพทุกอย่างก็ดับไปเหมือนแตะสวิตช์ไฟยังไงอย่างงั้น "สลบหรือว่าแกล้งตายวะ?" แดนไทถามพี่ชายตัวเองพลางหยิบเสื้อกล้ามของผู้ชายคนอื่นทิ้งออกไปนอกรถ "น่าจะสลบ" แทนคุณคลายมือเล็กแล้วถอดเสื้อตัวเองเพื่อซับเลือดที่ปลายจมูกให้เธอแทน "โคตรเกลียดไอ้เวรน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD