"แม่ใจเย็นก่อน ในเมื่อพวกเขาไม่ยอมแม่ก็อย่าไปยัดเยียดนินให้พวกเขาเลย"
"ไม่ต้องมาทำตัวเป็นนางเอก แกคือลูกสาวฉัน เพราะฉะนั้นแกต้องเป็นนางร้าย ฉันจะให้แกไปแย่งพวกมันมาจากอีเด็กน่าจืดสองคนนั้น แกทั้งสวย ทั้งหุ่นดีกว่า แถมยังเรียนได้เกียรตินิยมจากอเมริกาอีก ทำไมพวกมันจะไม่สนใจแก"
"นี่แม่จะไม่ยอมจริง ๆ เหรอ?"
"ฉันไม่มีวันยอมอยู่แล้ว แกก็ห้ามยอมเหมือนกัน มารยาหญิงมีเท่าไหร่ใส่ไปให้หมด พวกมันชอบแกล้งแกใช่ไหม แกก็เอาคืนมันสิ ทำให้พวกมันรักแล้วหลอกเอาเงินพวกมันซะ อย่าเป็นผู้หญิงแสนดีหน้าโง่ จำเอาไว้ ความดีมันกินไม่ได้ เงินต่างหากที่หาซื้อของกินได้ แล้วมันจะทำให้ชีวิตแกและฉันดีขึ้นกว่าเดิม"
มุนินทร์ยืนนิ่งฟังที่แม่พูดมาทั้งหมดแต่ก็ไม่ได้มีความคิดที่อยากจะทำตาม เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อแก้แค้นใครทั้งนั้น จริงอยู่ที่มันรู้สึกแย่ แต่ทุกอย่างก็เกิดจากแม่ของเธอ ลองมองย้อนกลับไปดูดี ๆ ถ้าแม่ไม่ทำให้คุณหญิงก
