บทที่ 12
ขอโทษ
เช้าวันถัดไป
"อือออ" เสียงเล็กคลอเบาๆ ในลำคอขณะที่ยังหลับตาอยู่
ร่างบางขยับตัวเล็กน้อยก็ทำให้รู้สึกเจ็บแปลบที่ตรงนั้นของร่างกายจนเธอนิ่วหน้า ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา
เธอนอนนิ่งเพื่อให้ร่างกายของเธอปรับสภาพอยู่ไม่นานก็พบว่าที่ไม่ใช่ห้องของเธอแต่เป็นห้องทำงานภายในคลับของคุณต้น ซึ่งแปลว่าเรื่องเมื่อคืนนี้เกิดขึ้นกับเธอจริงๆ เธอได้แต่หวังภาวนาอยู่ในใจว่าขอให้มันเป็นเพียงฝันร้ายเท่านั้น...
น้ำหวานไม่รอช้าเธอค่อยๆ ยกแขนแกร่งของคนข้างกายที่กอดเอวเธอไว้แน่นออกอย่างเบามือเพราะว่ากลัวเขาจะตื่น ตอนนี้เธอไม่อยากให้เขาตื่นมาเห็นสภาพของเธอ
เธอจะไม่ยอมทำตัวอ่อนแอต่อหน้าเขาเด็ดขาด!
ไม่นานคนตัวเล็กก็จัดการกับร่างกายของตัวเองยังดีที่เสื้อผ้าของเธอยังอยู่ครบทุกชิ้น ร่างบางรีบเดินออกจากห้องนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ร่างกายของเธอมีแต่รอยที่เขาจงใจสร้างมันขึ้นเต็มตัวเธอไปหมด
เธอรู้
