บทที่ 1 เหมาทั้งคืน (2)
1045 Words
บทที่ 1
เหมาทั้งคืน (2)
“แล้วไอ้ตั้มอะ มันไปไหนทำไมวันนี้มันถึงไม่มาด้วย”
“อยู่กับสาวๆ เหมือนเดิมตรงโต๊ะข้างใน” ร่างสูงชี้มือไปทางด้านใน
“มึงกับไอ้ตั้มนี่นิสัยเหี้Xเหมือนกันเลยว่ะ เรื่องผู้หญิงนี่แข่งกันเลยว่างั้น”
“ปากดีนะไอ้เบรฟ มึงเยอะกว่าไอ้ต้นอีก”
“เอ้าไอ้ลุคปากมึงนี่นะวอนโดนตีนจริงๆ”
“พวกมึงเถียงอะไรกันนักหนาวะกูรำคาญ”
“กูปกป้องมึงอยู่นะเนี่ยไอ้ต้นด่ากูซะงั้น”
“เชิญพวกมึงเถียงกันต่อเลย กูกลับละ” คนตัวโตลุกขึ้นตามความสูงก่อนจะจับข้อมือของร่างเล็กให้ลุกขึ้นตามไปด้วย
“แล้วน้องเขาอะ? มึงจะ...”
“ก็จ่ายเงินแล้วก็ต้องเอาให้คุ้มดิ” พูดจบร่างสูงก็ออกแรงดึงร่างบางให้เดินตามออกไปทันทีทิ้งให้ชายทั้งสองนั่งมองหน้ากันด้วยความงงงวย
“อ๊ะ! นะไหนคุณบอกว่าจะไม่ทำอะไรหนูไง”
“ฉันบอกตอนไหน?”
“ก็คุณบอกว่าคุณไม่มีอารมณ์ แล้วทำไม...”
“ตอนนั้นไม่มี แต่ตอนนี้มีแล้ว”
“!?”
“ตามมานี่!” ร่างสูงเอ่ยเสียงเข้มปนดุก่อนจะลากเธอให้เดินตามขึ้นไปยังชั้นสามของคลับซึ่งเป็นห้องนอนรับแขกของเขาที่เขาเตรียมไว้จัดการกับสาวๆ ที่เขาพามา
หรือจะเรียกว่า ‘ห้องเชือด’ ก็ได้!
พลั่ก!
คนตัวโตกว่าผลักร่างหญิงสาวเข้าไปในห้องสีเทาเข้มตกแต่งสไตล์โมเดิร์นตามแบบที่ชอบส่วนตัว เมื่อเข้าไปก็พบว่ามีเตียงขนาดใหญ่และเฟอร์นิเจอร์อื่นๆ รอบข้าง
“ไม่! ก็บอกแล้วไงว่าหนูโดนบังคับมา!”
“โดนบังคับแล้วมันเกี่ยวอะไรวะ! ก็ฉันจ่ายเงินซื้อเธอมาแล้ว!”
“ฮึก...หนูขอร้องอย่าทำอะไรหนูเลยนะคะ หนูจะเงินมาคืนให้ที่คุณจ่ายค่าตัวหนูไป นะคะหนูสัญญาว่าหนูจะคืนให้ฮึก”
“เหอะ! ฉันไม่ได้เสียดายเงินแต่ฉันอยากเอา เข้าใจมั้ยอยากเอา!”
พลั่ก!
“อ๊ะ...อื้อเจ็บ” คนตัวเล็กถูกผลักให้นอนราบไปกับเตียงโดนไม่ทันตั้งตัว
คนตัวโตยกยิ้มร้ายก่อนจะจัดการถอดเสื้อออกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่สาวหลายๆ คนใฝ่ฝันและโยนเสื้อออกไปให้พ้นทาง
“ฉันไม่ใช่คนดีที่จะสงสารหรือเห็นใจเธอ มันเป็นเวรกรรมของเธอเองที่ต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ เธอจะมาอ้อนวอนขอร้องฉันยังไงฉันก็ไม่ช่วยเธอ”
“ฮึก คนใจร้ายฮือออกไปนะฮึกออกไป!”
“ฮึ! ไล่แบบนี้ยิ่งทำให้ฉันมีอารมณ์”
“ฮือออกไป! กรี๊ด!!!!” พูดจบคนตัวโตก็ถลาตัวล็อกทับร่างบางไว้ก่อนจะถอดเสื้อคลุมที่ตัวเธอออก
แควก!
ร่างสูงฉีกชิ้นส่วนเสื้อผ้าออกหมดเหลือเพียงร่างนุ่มที่เปลือยกายมีรอยแดงข่วนจากการกระทำของเขา
“สวย”
“ฮือ...ออกไป! ช่วยด้วย...ใครก็ได้ช่วยด้วย!”
“ตอนเอาร้องดังๆ แบบนี้นะฮึ!” กางเกงยีนและชั้นในถูกถอดออกจากร่างสูง แก่นกายใหญ่โตชี้ผงาดขึ้นทำให้ร่างบางถอยหนีด้วยความกลัว
“กรี๊ด!!! ฮือออกไปนะ”
คนตัวโตลากข้อเท้าเล็กให้กลับมาอยู่ใต้ร่างเขาดังเดิมก่อนจะจับข้อมือทั้งสองข้างแยกออกและตรึงเหนือหัว
แต่ทว่า...
ปัง! ปัง! ปัง!
เสียงเคาะประตูดังขึ้นราวกับเสียงช่วยชีวิตกับสาวน้อยคนนี้ แต่คนตัวโตกลับไม่สนใจก้มสูดดมความหอมหวานจากกายสาวอยู่ไม่ห่าง
ปัง! ปัง! ปัง!
“ไอ้ต้นเปิดประตูดิ๊! ก่อนที่กูจะเอากุญแจมาเปิด”
“s**t!!!”
ปัง! ปัง! ปัง!
“มึงไม่เปิดใช่มั้ย...ได้!”
“โว้ย!!! เปิดแล้วเว้ยแม่ง!” คนตัวโตลุกออกจากร่างนุ่มด้วยความโมโห นึกแล้วอยากจะต่อยหน้าคนที่เข้ามาขัดจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มของเขากับสาวน้อยพอดี
ร่างบางเมื่อเป็นอิสระแล้วเธอดึงผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือยเปล่าเอาไว้และถอยตัวไปติดเตียง
“มีอะไรไอ้ตั้ม!”
“ออกมาคุยกับกู”
“เชี่ย! ตอนเช้าไม่ได้ไงวะกูกำลัง...”
“ตอนนี้! แล้วก็ไปหาอะไรมาปิดคxยมึงด้วย!”
“ห่าเอ๊ย! แม่งเป็นน้องหรือพ่อกูกันแน่วะ!”
ร่างสูงหยิบผ้าขนหนูมาพันรอบเอวเอาไว้และเดินตามคนเป็นน้องฝาแฝดไปที่ห้องนั่งเล่นอย่างไม่เข้าใจ
“นั่งลง”
“มีอะไร สำคัญขนาดนั้นเลย?”
“พ่อบอกว่าจะสั่งปิดคลับเรา”
“มึงว่าไงนะ!”
“เขาไม่ได้ขู่นะ คราวนี้กูว่าเอาจริง”
“ก็คุยกับรู้เรื่องแล้วนี่จะเอาอะไรอีกวะ อุตส่าห์ไม่เปิดกาสิโนเพื่อมาเปิดคลับแทนแล้วตอนนี้บอกจะสั่งปิดคลับ”
“ก็เป็นถึงประธานบริษัทเกิดนักข่าวรู้ว่าลูกเปิดคลับแหล่งอโคจรเขาคงขายหน้าแย่
“เดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปคุยกับเขาเองแล้วกัน กูไม่ยอมให้ปิดง่ายๆ หรอก”
“ถึงโดนปิดกูก็เปิดใหม่ได้”
“กูไปล่ะ เดี๋ยวค่อยมาคิดบัญชีกับมึงโทษฐานที่มึงมาขัดจังหวะกูไอ้ตั้ม”
“กูได้ยินเสียงผู้หญิงกรี๊ดร้องไห้เสียงดัง เดี๋ยวนี้มึงซาดิสม์อ่อ? ชอบใช้ความรุนแรง?”
“พ่อง! ก็แค่เด็กมันไม่เคย กรี๊ดอย่างกับมีใครตาย”
“ไปบังคับเขาทำไมวะ นี่มึงจะข่มขืนเด็กว่างั้น?”
“ไอ้...! ข่มขืนห่าไร กูไม่ได้เหี้ยแบบนั้นนะเว้ย!”
“แต่มึงกำลังทำ!”
“เสือก!” พูดจบก็เดินออกจากห้องและตรงไปยังห้องเชือดที่มีร่างเล็กอยู่ทันที
ทันทีที่ก้าวเข้าไปในห้องก็พบว่าร่างบางนอนอยู่บนเตียงโดยมีผ้าห่มคลุมกายเปลือยไว้ร่างบางหลับตาพริ้มพร้อมทั้งคราบน้ำตาจากการร้องไห้อย่างหนัก
“ฮึ! หนีหลับเฉย” คนตัวโตผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ เขาเห็นคนตัวเล็กหลับปุ๋ยขนาดนี้คงไม่ใจร้ายปลุกมาปล้ำหรอก
“ถือว่าที่ฉันจ่ายเงินเหมาเธอไปคิดซะว่าซื้อความตื่นเต้นแล้วกันแม่สาวน้อย!”
- Writer
