After Deep Sleep

Prologue

"Tapos kana ba?" Excited na tanong ng dalaga sa nobyo nito na nakatalikod sa kanya habang may sinusulat sa papel.

"Malapit na," sagot naman nito.

The couples were celebrating their 3rd anniversary together. Napagkasunduan nilang dalawa na gumawa ng time capsule para sa isa't-isa at ilalagay nila doon ang mga regalo nila, bagay na espesyal sa kanila at mensahe.

"I'm done," anunsyo ng kanyang nobyo kaya humarap ang dalaga.

"Wow! Ang cute ng time capsule mo." Mangha na turan ni Sariyah. Parang bunny kasi ang design ng time capsule ng kanyang nobyo. "Anong nilagay mo diyan?" Magiliw pa nitong tanong.

"Secret, baby." Halakhak ni Bryson sa nobya na ngayon ay nakasimangot na. Pinisil ng binata ang pisngi ng dalaga. "After five years, malalaman mo rin."

Yun ang napagkasunduan nilang magkasintahan. Ibabaon nila ang time capsule sa lupa at sabay iyon na huhukayin nakalipas ang limang taon.

Naghukay ang binata at sabay nilang ibinaon ang ginawang time capsule para sa isa't-isa bago napagdisesyunan na umuwi na dahil medyo madilim na din.

"I love you, baby." Bryson said out of nowhere.

Agad naman na kumalabog ang puso ni Sariyah. Ito ang katangian ng nobyo na gustong gusto niya. Bryson love her so much.

"And I, too you, my love." Puno na pagmamahal na saad ni Sari.

Bryson was really responsible and caring. Parang nanay na nga niya ang kasintahan. Kung siya makakalimutin si Bryson naman ay tanda lahat ng bagay. Kahit nga pares ng medyas niya alam ng nobyo kung saan nakalagay, eh.

Nakilala niya ang binata noong college pa sila. Ngayon, ilang buwan nalang ay magtatapos na sila. They promise each other that no matter what happen in the future, they will always chose to stay by each other. It's their vow; Always together, forever and ever.

"Once I became an Engineer, officially," Ani ng binata saka tumingin sa dalaga na puno ng pagmamahal ang mga mata nito. "I will build a house where we could lived in with our five kids."

"Five kids?! Ang dami naman!" Bulalas ng dalaga saka tumawa, "pero kung ikaw naman ang magiging ama. Ayos lang. Kahit pa sampu." Ani ng dalaga kaya napatawa ng malakas ang binata.

Masaya lang ang dalawa habang papauwi. Nag-uusap kung anong plano para sa isa't-isa. Medyo mabagal ang pagpapatakbo ng binata sa kotse dahil maambon at madulas ng kunti ang daan.

As the sun paint the horizon with orange hues and moon rises, the two pledge their love for each other under the bright moon and twinkling stars.

Ngunit ang masayang mukha ng dalawa ay napalitan ng kaba, takot, at pagkabahala ng makita ang papalapit na truck na nag-overtake sa kanilang direksyon. Dahil sa madulas ang daan hindi na nakayanan ng sasakyan nila ang umiwas kaya sumalpok sila sa truck at tumilapon sa kung saan.

Pain crepts against Sariyah's body, hardly making a moved out of desperation. Naipit ang katawan ng dalaga at halos hindi makagalaw. Hindi naman siya inaantok pero paunti-unting bumibigat ang kanyang mga talukap.

Kahit masakit ang buong katawan ng dalaga, naramdaman niya ang pagyakap sa kanya ng binata at bulong nito sa tenga. "I love you, baby...."

"My body hurts, Bry...." Sariyah said in whisper between grunting.

And the last thing she saw was her beloved boyfriend desperately reaching her seatbelt before her vision became blurry until it turns black.