เมื่อมาพบกันอีกครั้ง

ปมอดีต

ปมอดีต

แพนอเมริกันที่ทอดยาวกว่า 19000 ไมล์ เชื่อมอเมริกาเหนือและอเมริกาใต้ไว้ด้วยกัน จุดเริ่มต้นคืออลาสก้าไปสู่ปลายทางในเขตแดนบราซิล

บนเส้นทางสายเปลี่ยว Bentley สีดำเงาวับแล่นฉิวไปบนนท้องถนนในเขตแดนเม็กซิโก เมืองที่ขึ้นชื่อเรื่องอาชญากรรมติดอันดับโลก

รถคุ้มกัน Bentley ประกบหน้าหลัง ล้วนเป็นทหารรับจ้างฝีมือดีที่ถูกจ้างมาเป็นการ์ดคุ้มกันคนรวย และบรรดาผู้มีอิทธิพลที่ล้วนมีศัตรูซ่อนอยู่ในมุมมืด

ในรถคันหรู บทสนทนาของคนสองคนระหว่างลูกชายและผู้เป็นพ่อที่กำธุรกิจมากมายไว้ในมือ เป็นเรื่องของความหวังและเป้าหมายในอนาคต ผู้สืบทอดธุรกิจเมื่อยามที่เขาวางมือ เรื่องการแต่งงานของลูกชาย

และส่วนใหญ่มักลงเอยด้วยความไม่ลงรอยกัน

"ฉันวางอนาคตไว้ให้นายหมดแล้ว รวมทั้งเรื่องการแต่งงาน นายจะต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่ฉันหาไว้ให้"

ภาณุภัทรในวัยยี่สิบสอง เพิ่งเรียนจบ เขาคิดว่าตัวเองยังเด็กเกินกว่าจะพูดถึงเรื่องแต่งงาน แววตาที่ออกจะต่อต้านความคร่ำครึมองเหยียด ภาษากายที่สื่อถึงความดื้อและหัวแข็ง

"ถ้าผมยังไม่อยากมีเมีย อยากรู้เหมือนกันว่าป๊าจะทำยังไง"

"ให้มันรู้กันไปว่าฉันจะบังคับนายไม่ได้"

"อย่าเอานิสัยที่ชอบใช้กับคนอื่น มาใช้กับผม!"

เสียงนั้นแข็งกร้าว หากแต่อารมณ์คุกรุ่นถูกเก็บซ่อนเอาไว้ภายใต้สีหน้าสุขุม แววตาที่สื่อถึงความไม่ยอมศิโรราบให้ใครง่าย ๆ มองไปยังบิดา ในนั้นฉายแววเจ็บปวด มีปมซ่อนเร้น

"ป๊าทำให้แม่ต้องหนีไป เพราะทนนิสัยเจ้าบงการไม่ไหวไงล่ะครับ"

คนเป็นพ่อกำหมัด หน้าแดงก่ำ เขาเหยียดนั่งหลังตรง

"ไอ้คีย์! หยุดพูดถึงแม่แกซะที ผู้หญิงคนนั้นมันแรดร่าน ไม่รู้จักพอ แม่แกมันหนีตามผู้ชายไป มันทิ้งแกไปเพราะมีชู้ รู้เอาไว้ด้วย!"

"ป๊า! หยุดใส่ร้ายคุณแม่ผม!"

เสียงเกรี้ยวกราดโต้กลับ แววตาสองคู่สบประสานอย่างไม่มีใครยอมใคร...ในความเงียบงัน พลันก็มีวัตถุบางอย่างแหวกผ่าอากาศมายัง Bentley ที่สองพ่อลูกนั่งอยู่

ความแรงของกระสุน มันทะลุกระจกรถแล้วตรงเข้าเจาะหัวของคนที่นั่งอยู่ฝั่งขวาอย่างแม่นยำ ชั่ววินาทีนั้น เลือดสด ๆ จากหัวบิดากระเซ็นมาใส่หน้าภาณุภัทรที่นั่งอยู่ข้าง ๆ จนแดงฉาน

".....!"

ชายหนุ่มนั่งนิ่งเพราะกำลังช็อค ทุกสิ่งเกิดขึ้นเร็วมาก ร่างคนเป็นพ่อฟุบมาซบอกลูกชาย คมกระสุนกระชากวิญญาณท่านออกจากร่าง ความชุลมุนตามมา เมื่อการ์ดที่นั่งคู่มากับคนขับแจ้งสถานการณ์ไปยังรถคันอื่นที่ทำหน้าที่คุ้มกัน

"ป๊า! ป๊า!"

สองแขนสั่น ๆ กอดร่างบิดาเอาไว้ ใบหน้าเขาชุ่มไปด้วยเลือด เหมือนโลกรอบกายถล่มทลาย เขาหูอื้อตาลาย สติกระเจิดกระเจิง เมื่อความตายเกิดขึ้นต่อหน้า ภาณุภัทรในวัยยี่สิบสอง เขาไม่รู้วิธีรับมือกับความสูญเสียเลยด้วยซ้ำ.

+++++

บีชชีเฮด หน้าผาหินชอล์กริมทะเลอังกฤษอันโด่งดัง มันคือผาแห่งความตายที่หลายคนเลือกจะจบชีวิตตัวเองที่นี่

ภาณุภัทรยืนอยู่บนหน้าผาสูงชัน แววตาว่างเปล่าทอดมองไปยังผืนน้ำสีคราม สายลมโชยมาปะทะใบหน้าหล่อเหลาราวเทพปั้น

ความทรงจำ...ที่ทำให้รอบขอบตาร้อนผ่าวปวดหนึบ

เขาเคยยืนอยู่ตรงนี้กับบิดา แต่นับจากนี้ไป ภาพนั้นจะกลายเป็นความทรงจำไปตลอดกาล

ความตายของบิดานำพาความรับผิดชอบอันใหญ่หลวงมาถึงมือเขา ภาณุภัทรในวัยยี่สิบสอง กับธุรกิจของบิดาที่กระจายไปทั่วโลก เขาไม่รู้เลยว่าจะทำมันได้ไหม มันยิ่งใหญ่เกินกว่าที่สองมือของเขาจะประคองต่อไปได้ ในสภาวะจิตใจเช่นนี้

ภายใต้แววตาและสีหน้าหยิ่งทรนง ซ่อนความหวาดกลัวเอาไว้ภายในจิตใจ มีเพียง 'อินทัช' การ์ดส่วนตัวที่เข้าใจความรู้สึกที่กำลังเปราะบาง

"เข้มแข็งเอาไว้นะครับคุณคีย์ คุณต้องผ่านมันไปให้ได้ มันจะแสดงว่าเราเติบโตขึ้นมาอีกขั้น"

อินทัชเดินมาหยุดอยู่เคียงข้าง ฝ่ามือแกร่งทาบลงบนบ่ากว้าง บีบให้กำลังใจ ความรู้สึกของเจ้านายกำลังแตกสลาย ความเจ็บปวด ความเดียวดาย ความหวาดกลัว ภาระอันหนักอึ้งที่แบกไว้บนบ่า เขารู้ดีว่ามันหนักเกินไป สำหรับชายหนุ่มที่เพิ่งผ่านพ้นช่วงชีวิตวัยเรียนมาได้ไม่นาน...

"เฮือก!"

ร่างบนเตียงผวาลุกนั่ง ฝันร้ายปลุกเขาขึ้นมาจากห้วงนิทรา มือใหญ่คว้ารีโมทแล้วกดเปิดไฟ เขานั่งใจเต้นแรง เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดพราวตามแนวไรผม

เมื่อลมหายใจกลับมาเป็นปกติ เขากลับนอนต่อไม่ได้ มองไปรอบกายที่เดียวดายอ้างว้าง

บางทีการนอนหลับคือการหลีกหนีความจริง ทว่าความจริงในอดีตอันแสนเจ็บปวดยังตามไปหลอกหลอนเขาในฝัน

ชายหนุ่มลงจากเตียง เดินไปหยิบบุหรี่ไฟฟ้าขึ้นมาอัดเข้าปอด ก่อนจะทิ้งกายนั่งลงบนเดย์เบด ทอดสายตามองผ่านม่านกระจกบานใหญ่ไปยังความมืดด้านนอก

ควันจากบุหรี่ลอยโขมง มันถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากหยักสวย ที่ด้านนอกปุยหิมะยังคงโปรยปราย

ใจเขาลอยไปถึงอีกซีกโลกที่เวลาต่างกันสุดขั้ว ในขณะที่เขาอยู่ในความมืดมืด แสงสว่างคงทาบทาเมืองไทยอันเป็นบ้านเกิด เขาไม่ได้ไปมาหลายเดือน รู้สึกคิดถึงบรรยากาศที่นั่นไม่น้อย