อนาคตเปลี่ยนไปตลอดกาล
1316 Words
มือสากกร้านของดิฐาลูบไล้ไปตามผิวกายสาวนุ่มนิ่มของจันทร์เจ้า ปากหนาบดเร่าหนักหน่วงปากน้อยไม่ให้พ่นคำน่าโมโหออกมาให้ตัวเองหงุดหงิด เอวสอบก็กดแนบบดเบียดท่อนเนื้ออวบใหญ่ดุดันของตัวเองที่แข็งร้อนพร้อมกระแทกกายสาวไปมากับหน้าท้องแบนราบของหญิงสาว มือสากกร้านจับหัวไหล่เล็กกดแนบไปกับฟูกนอนแผ่นบางแล้วผละปากออกมายกยิ้มกระหายในความมืดสลัวแล้วกดแนบกระแทกความใหญ่โตไปกับกลางหว่างขาเรียวเล็กกระเสือกกระสนยัดเยียดตัวเองไปในร่างเล็กอย่างเอาแต่ใจ
กรี๊ด!
เจ็บ!
ความเจ็บกลางร่างทำให้เธอดิ้นเร่าต่อต้านขัดขืนหาทางหนีเอาตัวรอดจากความอึดอัดและความเจ็บปวดที่ดิฐายัดเยียดเข้ามาในร่างตนเอง แต่ให้ตายเถอะ ยิ่งพยายามเธอก็ยิ่งหมดทางหนีเมื่อเอวหนาของชายหนุ่มคืบคลานตามติดเธอจนไม่อาจถอยหนีไปได้
“จะ...เจ็บ! อึก! ได้โปรดออกไปเถอะ ฉันเจ็บ! ฮือ...”
เธออ้อนวอนคนเหนือร่างเสียงสั่นเครือพร้อมน้ำตาไหลออกทางหางตาในความมืดสลัว ส่วนดิฐารับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดของจันทร์เจ้าดีในตอนนี้ ก็เขาคือผู้ชายคนแรกของเด็กนี่ และที่สำคัญขนาดตัวของเขาและหล่อนนั้นแตกต่างกันมากเป็นธรรมดาที่จะเจ็บมากบวกกับเขาใจร้อนจึงทำให้เธอเจ็บมาก
“ให้ตายเถอะ ถ้าออกไปตอนนี้คนจะตายคือกูไม่ใช่มึงจันทร์เจ้า อ่า...อดทนหน่อย ใครมันก็เคยมีครั้งแรกกันทั้งนั้นแหละ เดี๋ยวอีกหน่อยก็จะชินและเสียวไปกับมัน”
เขาพูดจบก็จูบปากอวบอิ่มของคนไร้เดียงสาเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเธอออกจากความเจ็บปวดกลางร่างและเอวหนาของเขายังแช่ตัวฝากกายนิ่งไม่ไหวติงขยับโยกเอาแต่ใจ อยากให้จันทร์เจ้าได้คุ้นชินกับความใหญ่โตแสนโอหังของตนเอง ปากหนาบดจูบพร้อมกับมือใหญ่กอบกุมสองเต้าเคล้นคลึงให้จังหวะไปด้วยจนปากน้อยร้องครางกระเส่าลอดออกมาให้ได้ยิน เขาถึงรู้สึกได้ถึงความอ่อนหวานและสวรรค์รักที่อยู่ตรงหน้า รับรู้ได้ว่าตอนนี้ร่างกายภายในของสาวน้อยเริ่มคุ้นชินกับตัวเองและยังตอดรัดคลึงเร่งเร่าให้ขยับโยกด้วย
“อืม...อ่า” เสียงครางกระเส่าซ่านดังลอดออกมาพร้อมเอวเล็กคอดของคนตัวเล็กบิดเร่าแอ่นเด้งเงอะงะไม่เป็นจังหวะตอบสนองเอวสอบหนาแน่นที่อัดแรงโยกเร่าความดุดันเสียดสีเร่าร้อนเข้าออกภายในกายสาวของเธอ จันทร์เจ้ารังเกียจขยะแขยง แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าตอนนี้ร่างกายของเธอมันร้อนรุ่มและปรารถนาดิฐาเหลือเกิน
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
ดิฐาเคลื่อนไหวแอ่นเด้งเร่ายกสะโพกสอบอัดแน่นความแข็งร้อนกลางหว่างขาบดเบียดเสียดสีเร่าร้อนเป็นจังหวะเข้าออกภายในร่างน้อยที่แสนคับแน่นรัดคลึงหนักหน่วงของจันทร์เจ้า ยิ่งเคลื่อนไหวสอดกายล้ำลึก เขาก็ยิ่งมีความสุขและทรมานเสียวปะปนกันไปยามปากทางรักคับแน่นของสาวน้อยนักศึกษาตอดรัดคลึงแน่น
“อะ...อื้อ ไม่ไหวแล้ว ได้โปรด...ยะ...หยุดเถอะ อื้อ...” มือน้อยพยายามดันไหล่หนาของบุรุษเหนือร่างผลักไสให้ออกห่างตน แต่เหมือนว่าแรงที่ผลักไสนั้นจะเป็นแค่แรงแตะถูลูบไล้ไปเสียแล้ว
“อ่า...ไม่ได้หรอก ที่ทำได้ตอนนี้คือเข้าลึกๆ และแรงๆ เท่านั้น เห็นไหมบอกแล้วไงว่าคนอย่างไอ้ดีจะไม่ข่มขืนแน่นอน ดูตอนนี้สิ เธอเด้งรับและตอดรัดแน่นขนาดนี้ยังบอกว่าไม่ต้องการอีกเหรอจันทร์เจ้า อ่า...มึงมันน่าเอาตั้งแต่แรกที่เจอเลยให้ตายสิ อ่า...แน่นเสียว โอว์...”
น้ำเสียงพร่าน่ารังเกียจทำให้จันทร์เจ้ารู้สึกขยะแขยงร่างกายตัวเองที่ต้องมาแปดเปื้อนเพราะผู้ชายสารเลวอย่างดิฐา ภาพที่เคยเห็นตามสื่อ ข่าวต่างๆ มันคือภาพลวงตา เธอไม่น่าโง่เฝ้าหลงรูปลักษณ์และภาพที่เขาสร้างขึ้น ไม่น่าไปหลงชื่นชมไอ้คนต่ำทรามพรรค์นั้นเลยให้ตายสิ
“อะ...อื้อ ได้โปรด...ยะ...หยุด ฉันไม่ไหวแล้ว ร้อน อื้ม...อ่า” เธอเกลียดตัวเองที่ต้องมาเด้งเร่าตอบสนองและโหยหาไออุ่นจากคนสารเลวชั่วช้า
“อะ...อื้อ ไม่ไหวแล้วใช่ไหม กูก็ไม่ไหวเหมือนกันตอนนี้ อ่า...เสียวเอ็นที่สุด โอว์...ซี้ด”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
จังหวะการประสานหลอมรวมร่างกายเป็นหนึ่งเดียวกันของทั้งสองดังหนักหน่วงเมื่อเนินเนื้อหนาแน่นของทั้งคู่ดังกระทบกระทั่งกันดังสลับกับเสียงครวญครางเสียวที่ดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งคู่ และร่างเล็กของสาวน้อยอ่อนเดียงสาก็แอ่นเด้งเร่าไม่ประสีประสาตอบสนองตรงข้ามกับคำพูดทุกอย่าง ปากบอกไม่ แต่ร่างกายแอ่นเด้งตอบสนองเป็นอย่างดี และมันก็ยิ่งทำให้ดิฐาอยากร่วมเซ็กซ์กับจันทร์เจ้าแรงๆ และหลากหลายขบวนท่าลีลาจนกว่าพระอาทิตย์จะมาเยือนในตอนเช้า
“อ่า...ไม่ไหวแล้ว ตอดรัดแน่นดีเหลือเกินจันทร์เจ้า อ่า...กูไม่ไหวแล้ว อ่า...เสียว”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อะ...อื้อ แกมันคนเลว อะ...อื้อ แกมันไม่ใช่คนดีอย่างที่เห็นตามข่าว อะ...อุ๊ย! อ่อย อ่า...”
หึหึ
ดิฐาไม่ตอบ เขาแค่นขำในลำคอยกยิ้มในความมืดสลัวพร้อมกับสองมือกอบกุมสองเต้าของร่างน้อยไร้เดียงสาที่บิดเร่าครวญครางระทวยซ่านเสียวไปกับจังหวะรักตนเอง อีกมือก็ผละจากเต้าอวบหยุ่นขนาดพอดีมือไปกอดรัดรั้งเอวเล็กที่กระเด็นกระดอนไปตามจังหวะกระแทกหนักหน่วงของเอวสอบตนเอง
พั่บ! พั่บ! พั่บ
“ตอนนี้คนเลวคนนี้ก็กำลังให้ความสุขอยู่ไม่ใช่เหรอ แอ่นเด้งครางเสียวขนาดนี้ยังจะบอกอีกไหมว่าเนี่ยคือการข่มขืน อ่า...แม่งตอดรัดดีเป็นบ้า เอ็นกูแทบขาดยามเข้าลึกๆ ในตัวมึง อ่า...เสียว” คำหยาบกับการกระทำหยาบโลนมันทำให้เธอลบภาพที่แสนดีที่เคยเห็นตามข่าวหนังสือและตามบทสัมภาษณ์ไปทันทีเมื่อได้สัมผัสถึงเนื้อแท้อีกด้านที่อาจเป็นเธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้เห็นมัน
“กะ...แก อะ...อื้อ ไอ้ชั่ว อะ...อื้อ ไม่ไหวแล้ว อ่า...เร็วอีกดะ...อะ...ได้ไหม” อยากกัดปากตัวเองเหลือเกิน จันทร์เจ้าไม่คิดว่าคำน่าขยะแขยงพวกนี้จะหลุดออกมาจากปากตัวเอง แต่มันก็เป็นไปแล้ว
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
หึหึ
เธอเกลียดเหลือเกินเสียงขำของคนต่ำทรามเหนือร่างและเกลียดที่สุดเห็นจะเป็นตัวเองที่ตอนนี้กำลังหลงจนแสดงความต้องการคนระยำตำบอนอย่างดิฐาออกมาเช่นนี้ ร่างกายเธอตอนนี้มันอยู่เหนือการควบคุมเหลือเกิน
“โอว์...เชี่ย! ไปพร้อมกัน อ่า...ใกล้แล้ว แตกพร้อมกันจันทร์เจ้า อ่า...เสียว”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เอวสอบเน้นคลึงบดเอวซอยถี่หนักหน่วงดุดันพร้อมกับมือใหญ่ข้างหนึ่งที่กุมเต้าอวบหยุ่นนั้นกวาดต้อนกุมอกของเธอทั้งสองข้างด้วยมือสากกร้านมือเดียว อีกมือก็กอดรัดเอวเล็กคอดของเธอที่กระเด็นกระดอนไหวตามแรงกระแทกเอวดุของตนเองไปด้วย และเพราะความหิวและอยากครอบครองจันทร์เจ้าจนทำให้หลงลืมสิ่งสำคัญเวลามีเซ็กซ์ของตนและหล่อน ทั้งๆ ที่ปกติเขาจะระมัดระวังตลอด แต่กับจันทร์เจ้าเขากลับลืมป้องกันไปเสียสนิท และเขาไม่มีทางรู้เลยว่าในอนาคตมันจะทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปตลอดกาล...
- Writer
