ใหญ่กลับเข้ามาหลังจากปล่อยให้แฟนสาวสุดสวยออกกำลังกายอยู่กับพร้อมพงศ์ในโรงยิมร่วม ๆ ชั่วโมง
“ลีลาทำอะไรให้ป๊ะป๋ายุ่งยากใจหรือเปล่าครับ”
ชายหนุ่มถามเสียงใส หันไปสบตากับหญิงสาวอย่างมีความหมาย
“เปล่านะ”
พร้อมพงศ์ปฏิเสธ
“ป๊ะป๋าเบื่อหนูจะแย่อยู่แล้ว”
“ไม่ ไม่ ใครจะกล้าเบื่อล่ะ” พร้อมพงศ์หัวเราะ “เอาละ มาก็ดีแล้ว ป๊ะป๋าขอตัวก่อนนะ”
“ป๊ะป๋าจะรีบไปไหนล่ะครับ ไม่อยู่ด้วยกันก่อน”
“ไม่อยากเป็นก้างว่ะ”
พร้อมพงศ์ตอบทีเล่นทีจริง ก่อนจะผละจากมา หัวใจยังเต้นตุ้มต๋อมไม่เลิก ใหญ่กับลีลาคงร่วมออกกำลังอยู่ในโรงยิมอีกสักพัก หลังจากนั้นคงอาบน้ำ
อาบน้ำด้วยกัน จะเกิดอะไรขึ้น
แค่คิดเท่านั้น พร้อมพงศ์ก็เริ่มจะควบคุมตัวเองไม่ได้ ระหว่างกำลังเดินกลับไปยังห้องพักของตัวเอง พร้อมพงศ์เกิดความคิดบางอย่างแวบเข้ามาในหัวอีกครั้ง
มันเป็นเรื่องบ้า ขาดสติมากเลย นี่ถ้าหากใครรู้เข้า คงต้องประณามไม่ได้ผุดได้เกิดแน่
เขาไปที่ห้องพักของลูกชายแล้วพบว่าประตูห้องไม่ได้ล็อกเอาไว้ พร้อมพงศ์แอบเข้าไปข้างในได้อย่างง่ายดาย
เขากลับออกมาพร้อมกับยกทรงและกางเกงในของลีลา คงเป็นตัวที่เพิ่งถอด เธอทิ้งเอาไว้ในตะกร้าเตรียมซัก
หัวใจเต้นรัวหนักหน่วง รีบสาวเท้ายาว ๆ จนกระทั่งถึงห้องพัก
ล็อกกลอน ล้วงหยิบชุดชั้นในออกมา
ความเป็นชายแข็งผงาด กางเกงในราคาแพงนุ่มมือ บริเวณเป้ากางเกงมีคราบ มันจะเป็นคราบอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจาก...
อา...
ภาพของลีลาที่ใกล้ชิดกับเขาจนได้กลิ่นน้ำหอม กลิ่นเหงื่อ ความอวบอัดของเธอ ยังฉายชัดอยู่ในมโน
จากสัมผัสอย่างไม่ได้ตั้งใจ พร้อมพงศ์ย่อมรับรู้ถึงความนุ่มนวลของผิวกายของเธอ และเวลานี้... กางเกงชั้นในของเธอยู่ในมือของเขา
ตัณหาเร่าร้อนแผ่รัศมีของมันเต็มองคาพยพ ไม่เหลือพื้นที่ว่างสำหรับความคิดในแง่งดงามอย่างอื่น
ลมหายใจของพร้อมพงศ์กระชั้นถี่ พร้อม ๆ กับความสามารถในการตัดสินใจว่าอะไรดีอะไรชั่วขาดผึงในบัดดล
ปลดปล่อยแท่งรักออกมาจากความอึดอัด