Chapter 1
1101 Words
“Hon, are you done? Anong oras na, hindi ka ba ma-late niyan?”
Tanong ni Zoren sa asawa niyang si Sabrina, habang siya ay nag-kakape sa harapan ng kanilang TV.
“Heto na hon, papalabas na,” tugon naman ni Sabrina sa kaniyang asawa na si Zoren.
At nang makalabas si Sabrina sa kanilang kwarto habang ayos na ayos ay napatingin sa kaniya si Zoren at agad itong nilapitan ang kaniyang asawa.
“Ang ganda naman ng asawa ko,” pahayag ni Zoren dito nang bigla nito itong yakapin
“Ang aga-aga ang lambing-lambing ng asawa ko,” saad naman ni Sabrina
Dahan-dahan ng inalis ni Sabrina ang pag-kakayakap sa kaniya ni Zoren dahil may kakaiba na siyang nararamdaman sa kaniyang asawa na tila unti-unti na siyang hinahalikan.
“Oh—oops, tama na hon. May mamaya pa pag-uwi ko,”
Pahayag ni Sabrina kay Zoren. At nang sabihin iyon sa kaniya ay tila parang nadismaya siya.
Nauna ng lumabas si Sabrina sa kanilang malaking bahay habang dala-dala nito ang kaniyang gamit. Habang si Zoren naman ay kasunod na.
Nang makasakay sila ng sasakyan, ay agad na nitong pinaandar ang makina at sila ay umalis na.
Habang nag-mamaneho si Zoren ay biglang umimik ito sa kaniyang asawa,
“Hon? Anong oras kita susunduin mamaya?”
Napatingin naman si Sabrina nang ma-itanong sa kaniya iyon ng kaniyang asawa.
“Hindi ko pa alam eh, pero I’ll update you naman kapag pauwi na ako,” tugon naman nito sa kaniya.
“Sige hon,” tugon naman ni Zoren
Habang tahimik ay hindi na maiwasang mag-taka ni Sabrina nang itanong iyon sa kaniya kaya’t naisipan niya namang mag-tanong dito,
“B-bakit hon? May pupuntahan ka ba? Or may meeting ka ba? Okay lang naman na mag-pasundo ako sa driver natin kung hindi ka available, maiintindihan ko naman yun,” pahayag ni Sabrina sa kaniya.
“Ah—hindi hon, hayaan mo na. Kapag may paparating naman na meeting na hindi inaasahan, sinasabi ko naman sayo. Pero ngayon na wala naman, susunduin kita,” tugon naman ni Zoren kay Sabrina.
“Sige hon,” tugon naman nit
At habang papalapit na ng school sina Sabrina, ay nag-pababa nalang siya sa tabing daan at siya nalang ang papasok sa loob.
“Oh hon? Bakit dito ka nalang bababa? Ayaw mo ba na ihatid kita sa loob?” tanong kaagad ni Zoren kay Sabrina
Umiling naman si Sabrina sa kaniya habang ngumiti, “Hindi na hon, kaya ko ng mag-lakad. Baka kung ano pang isipin ng iba dahil sa ganda ng kotse mo at gwapo ng asawa ko, haha” tugon naman nito sa kaniya.
“Nang-bola pa ang asawa ko,” pahayag naman ni Zoren sa kaniya.
At nang mag-paalam na si Sabrina kay Zoren, ay hinalikan na nito sa labi si Zoren ngunit nang halikan ito ay iba ang dating sa kaniya.
HInawakan ni Zoren ang mukha ni Sabrina, at hinalikan ito ng matagal sa kaniyang labi. Nang ginawa iyon ni Zoren ay walang nagawa si Sabrina sa kaniyang ginawa, kaya’t hinalikan nalang din nito si Zoren ng ganoong klaseng halik.
Sarap na sarap si Zoren habang si Sabrina naman ay unti-unti naring nadadala sa halik nito, ngunit nang biglang hinawakan ni Zoren ang dib-dib nito at balak buksan ang botones ng damit ni Sabrina, ay biglang hinawakan ni Sabrina ang kamay nito at itinigil ang kanilang pag-hahalikan.
“Hon, tama na. Late na ako sa class, pag-uwi ko—” pabulong ni Sabrina sa tenga ni Zoren.
Halatang nabitin si Zoren nang itinigil ni Sabrina ang kanilang pag-hahalikan sa loob ng sasakyan. Nang makababa si Sabrina, ay kaniyang inayos ang kaniyang pananamit dahil sab aka kung anong sabihin ng mga estudyante sa kaniyang paligid.
Masayang nag-lalakad si Sabrina dahil sa dami ng kaniyang mga estudyante na nabati sa kaniya, ang iba ay lumapit pa sa kaniya.
“Good morning maam! Bit-bitin na po namin ang mga gamit niyo,” alok ng isang estudyante habang siya ay nag-lalakad.
Napatingin naman ito sa kanila,
“Ano ba kayo mga anak, kaya ko na ito—” putol niyang pag-kakasagot sa mga bata,
“Hindi maam! Kayang-kaya na namin yan, at tsaka malayo pa lalakarin niyo. Sasabayan nadin po namin kayo mag-lakad,” tugon muli ng isang estudyante.
“Sige na nga,” tugon naman ni Sabrina.
Ini-abot niya ang kaniyang ibang gamit sa dalawang bata, habang ang isa naman ay nasa sa kaniya. At sinabayan ng dalawang bata ang kanilang guro ni Sabrina patungo sa faculty.
Nang biglang dumating si George, ang kaniyang co-teacher na kasamahan niya din sa faculty
“Good morning mrs. Lopez, ang babait naman ng mga kasama mong estudyante ah?” pag-bati sa kaniya ni George
Napatingin naman sa kaniya si Sabrina nang sabihin iyon sa kaniya, at ngumiti.
“Good morning sir! Hindi ko naman matanggihan at nangungulit ang mga batang ito, hindi ko alam kung anong nakain ng mga ito,” tugon ni Sabrina kay George.
At habang nauuna ang mga bata sa kanila ay biglang may itinanong sa kaniya si George,
“Oh? Okay ka na ba? Alam kong may pinag-dadaanan ka,” tanong sa kaniya nito,
Napatingin sa kaniya si Sabrina at biglang nag-taka sa kaniyang sinabi,
“Mrs. Sabrina, I know na may pinag-dadaanan ka at for sure ikaw lang mag-isa ang lumalaban dito with no one else na pwedeng tumulong sayo kahit kaibigan mo pa yan. Pero pwede ka naman mag-sabi sa akin so I can help you,” pahayag muli ni George sa kaniya,
“P-paano mo nalaman?” tanong naman ni Sabrina dito
“Ako pa ba? Mag-kasama tayo sa faculty, mag-katabi tayo ng table. For sure namang malalaman ko lalo na sa kilos mo, at tsaka I saw you na mag-iniistalk na kung sino-sinong babae,” tugon naman ni George dito.
Napahinga ng malalim si Sabrina nang sabihin iyon ni George sa kaniya, at nang papasok na sila ng kanilang faculty.
“Pag-pasok natin sir, kung ano man ang nalalaman mo sa akin ay sa atin nalang yun dalawa. Wala na sanang makakaalam pa na iba kung hindi tayo lang okay po?” pahayag ni Sabrina kay George.
Tumango naman kaagad si George sa kaniya, at sabay na silang pumasok sa loob.
Nang maibaba na ng mga bata ang mga gamit ni Sabrina sa kaniyang lamesa, ay nag-pasalamat na dito si Sabrina.
“Maraming salamat, sige na mga ana kalam kong may klase pa kayo,” pahayag nito sa mga bata
“Wala po yun maam! Hindi pa naman po mag-sstart, una na po kami,” pag-papaalam ng mga bata sa kaniya.
- Writer
