it's you. it's always been you.

"cali, halika na at naghihintay na sa'tin sina lolo manuel at lolo amante sa may ilog.humuhuli sila ng isda para ihawin." wika ni tyler. na kakapasok pa lamang sa munting tahanan namin malapit sa mansyon ni lolo manuel na siya'ng lolo ni tyler at may-ari nitong haciendankung san nagtatrabaho si lolo amante bilang care taker rito at mansyon. matalik na magkaibigan si lolo manuel at lolo amante sa pagkat noong mga bata hanggang sa mag-binata sila ay magkakasama na sila dito sa probinsya. ngunit si lolo miguel ay dinala sa america ng kaniyang mga magulang upang doon na magaral ng kolehiyo. samantalang si lolo amante ay hindi na itinuloy ang kaniyang pag-aaral sa kolehiyo at nag desisyon na tutulong na lamang sa kaniyang mga magulang na magsaka sa hacienda ng mga montefalco. "teka lang naman tyler,hindi pa ako nakaligo. at nakapag paalam kay lola." wika ko habang hatak-hatak nito ang aking kamay palabas nang bahay. "No need. nandoon din si lola fely naghatid ng kanin kina lolo.ako din naman ay hindi rin naligo sa bahay,sa ilog na lang tayo maliligo." sabi pa nito habang bumaba ito bahagya at pinulot nito ang aking tsinelas at inilapag iyon sa may hamba ng pintuan para ipasuot sakin. "teka lang,tatanggalin ko muna yung saksakan ng electrifan. "sabay pasok ko ulit sa loob ng bahay para tanggalin yung saksakan ng electricfan. "kasi naman tyler eh,nag-aaral pa ako. may test ako sa lunes." pagpatuloy ko pa. "minsan lang naman din to nangyayari cali eh. 3months lang ang bakasyon namin dito sabi ni daddy at babalik na ulit kame ng america. at hindi ko alam kung kailan ulit kame babalik. o baka hindi na." sabi nito na lumungkot pa ang mga mata. nag babakasyon lang kasi ngayon itong mga montefalco dito sa bansa. dito raw sila mag papasko at magbabagong taon.magkababata kame ni tyler simula 7 years old palang ako at siya naman ay 9. nung hindi pa sila nag ma-migrate papuntang america. 10 years old si tyler noong nag pasya ang mga magulang nito na mag migrate na sila sa america. pero taon-taon naman sila umuuwi rito para magbakasyon at dito rin sila nag papasko at bagong taon. ngayon lang sila medyo tatagal ng tatlong buwan dahil may aasikasuhin daw si tito armand. ama ni tyler. kada bakasyon nila rito ay isang buwan mahigit lang.at babalik nang muli sa america. "alam mo naman na wala akong ibang kalaro dito. kaya kahit babae ka napipilitan nalang ako kasi wala naman akong choice diba?" pagkuway tumawa sa huling sabi niya. "Oo na po, teka lang at iseserado ko lang ang pintuan." nagpatuloy na kame sa paglakad papunta kung nasaan ang ilog. malapit lang naman iyon sa aming bahay at sa likurang parte lang din ng mansyon ng mga ito. "Tyler,birthday ko bukas ha. dapat nandoon ka para naman may picture tayong magkasama. para kahit hindi kana bumalik dito at least maalala mo ako. pero dapat bumalik ka, kung hindi magtatampo talaga ako sayo." pagsamo ko pa rito. lumingon ito sakin at tumitig sa aking mata "fourteen kana bukas. pareho na tayong teen." sabi nito sabay kuha sa isa kong kamay at nagsalitang muli. "Ano'ng regalo gusto mo? yung regalo na parati mo akong maalala." pagpapatuloy pa nito. "Wala naman. hindi ko naman din kailangan ng regalo. basta pumunta ka lang bukas. ok na!" sabay thumbs up ko rito. "at hindi naman talaga kita makakalimutan eh. sana ikaw rin." pinisil nito ang tungki nang aking ilong at nagsalitang muli. "Kahit kailan hindi kita makakalimutan. Liane carina Gonzalo Morales" sabi pa nito sa buong pangalan ko. sabay kame na tawa dalawa sa sinabi nito. "okay na, puntahan na natin sina lolo." sabay hila kona sa kamay niya papuntang ilog. dalawang taon lang naman ang agwat namin ni tyler. 16 na siya noong nakarang buwan at magpo-fourteen naman ako bukas. "cali, samahan mo ako sa lunes." pagkuway biglang sabi nito habang binabantayan namin ang inihaw nina lolo. "saan ka naman pupunta sa lunes?" sagot ko rito. "sa mall, sa bookstore may bibilhin lang akong libro." wika nito. tumango-tango ako. "ahh may pasok ako sa lunes eh." tipid na sagot ko rito. " okay lang, pagkatapos nalang nang clase mo. susunduin nalang kita." pahayag nito. kumunot ang noo ko sa ideya nito. "wag na, magpasama ka nalang sa daddy mo o kaya naman kay kuya troy" sabay sabi ko. ayoko kasi maging agaw atensyon ulit sa skwelahan. noong nakaraan kasi sinundo din niya ako gamit ang magarang sasakyan nila at pinagbuksan pa ako ni manong tino. kaya kinabukasan pagpasok ko ay panay tukso sakin ng aking mga kaklase na mayaman daw ako. ehh hindi naman totoo. pinaka ayoko kasi ay iyong magpanggap sa hindi naman totoo. "alam mo naman busy si daddy. si kuya naman parati magkasama sila ni ate Jessica." tukoy nito sa girlfriend ng kaniyang kuya. "titignan ko muna.baka hindi din ako payagan nila lolo't lola." "don't worry about that. ako na ang magpapaalam sa kanila.please....samahan mo na ako?" sabi agad nito na abot mata pa ang ngiti. "sige,pero hindi pa ako sure ha." muling sabi ko. "okay, hindi din ako sure kung makakapunta ako bukas sa birthday mo karina." gulat ko siyang nilingon "ano? abah! hindi puede iyon tyler. dapat andoon ka bukas!" naiinis na sabi ko rito. "okay! then let's make a deal." at pinag krus pa nito ang braso. "anong deal?" sabat ko agad. "pupunta ako bukas sa birthday mo. pero sasamahan mo rin ako sa Monday after nang klase mo sa mall at susunduin kita. ililibre kita, kahit san mo gustong kumain sa Monday. "Talaga? lilibre ka? kahit san ko gusto? wala ng bawian yan tyler ha." natatawa pa na sabi ko. "sure na sure na yang libre ko. basta sasamahan mo ako." patango-tango pa na wika nito. "okay na sigi,sasamahan kita. basta tuparin mo yang libre mo ha.dahil kung hindi. hindi na kita sasamahan pa kahit kailan!" sabay belat ko pa rito. tumawa lang ito at ginulo ang buhok ko. "ano ba yan! ang ayos-ayos ng buhok ko guguluhin mo lang." naiinis na wika ko rito sabay irap pagkuway inayos kona yong buhok ko na may headband. "ang cute mo kasi."nakangiti na sabi nito. tinignan ko lang siya. at hindi niya naman tinanggal yung titig niya sa mga mata ko kaya na-ilang ako. ako na ang unang nagbaba ng tingin. "talagang cute ako. kaya wag mo ako ginagalit dahil nangiiwan ako ng kaibigan pag nagagalit." natatawa ko pang sabi. ngunit sumeryoso ang mukha nito. at tumahimik sabay lakad at naumupo sa upuan sa may bahay kubo na gawa ni lolo amante. para kung gusto raw namin mag picnic or magrelax ay puwede roon. may lamesa narin at ihawan. "tyler kunin mo nga yang tinidor. di ko kasi maibaliktad itong isda." basag ko na sa katahimikan nito. ni hindi man lang ako tinapunan ng tingin at parang walang narinig. kaya ako nalang ang lumapit sa lamesa at akmang kukunin kona iyong tinidor ng bigla nitong hawakan ang aking kamay. "ayoko na yung ginagawa mo dati. na kapag nagagalit ka o nagtatampo ay bigla bigla ka nalang umaalis ng walang paalam. gaya noong 9years old ka palang at 11 ako. sinasabuyan lang kita ng tubig diyan sa ilog nagalit ka kaagad at umalis." seryosong sabi nito sabay hila sakin kamay at pinaupo katabing upuan niya. "may pag-iisip na tayo ngayon cali." Cali ang tawag niya sa aking pangalan. pinagdikit niya ang liane at carina. siya lang ang tumatawag sa akin niyan. "kaya kung may narinig ka or may ginawa o sinabi man ako na hindi mo nagustuhan. mas mabuting pagusapan nalang natin. hindi yung aalis ka nalang bigla. nakaka sira kasi ng pagiisip yung ganun cali eh." napakura kurap ako sa sinasabi nito. anong nakain nito at naging matured yata ang pag-iisip? "napaka sersyoso mo naman ngayon ty? anong nakain mo?" natatawa ko pang sabi rito na ikinais naman nito. "puro ka kalokohan. seryoso nga ako cali. ayoko na ng gano'n kapag nagagalit nawawala kana lang agad. pagusapan natin iyon." napa maang ako sa mga sinasabi nito. seryoso nga talaga ito. naging medyo matured narin ang pag-iisip. malamang na adopt na ito ang ugali sa america. tumango tango na lamang ako bilang sagot. "umayus ka ng sagot cali. hindi yung tatango tango ka lang diyan. for once maging seryoso ka naman sa aking mga sinasabi." bumaling ako rito at tinignan maigi. parang may iba akong nararamdaman kay tyler. may pinagdadaanan ba ito? ano kaya ang problema nito. hindi kona isinatinig pa ang mga tanong sa aking isipan. pagkuway sumagot na lamang ako. "oo na po. hindi na ako magtatampo at magwa-walk out na parang 9years old. kaya h'wag kanang bugnutin diyan." natatawa ko pang sabi. pinisil naman niya ang aking kamay at ngumiti na. "tara na sa ihawan baka nasusunog na ang inihaw nila lolo." sabi ko sabay hila pa tayo ang kamay niya. "cali, 3:30pm sa lunes nasa labas na ako ng gate sa skwelahan mo ha." kunot noo ko siyang binalingan. ang aga naman ata? 4pm pa uwian ko ha. "sobrang aga naman ata no'n ty? 4pm pa uwian namin. 30mins kapa maghihintay. sayang gasolina." natawa ito sa huling sinabi ko. "walang problema sa gasolina cali. may gasoline station naman kame." natatawa pang sabi nito. oo nga pala gasoline station nga pala ang isa sa mga business ng mga ito. nagkibit balikat ako. "kahit na! sayang parin iyon. mga 3:55 kana pumunta baka sa ganiyang oras papauwiin na kame. maiinip kapa sa kahihintay kapag sobrang aga ka pumunta." wika kopa rito. "kahit 12hours mo pa akong paghintayin hinding hindi ako maiinip." seryosong sagot pa nito. "ano pa nga ba ang magagawa ko. basta h'wag ka sa tapat mismo ng gate mag hintay. sa may tindahan ka nalang muna tumambay pag hindi pa ako nakalabas ng 3:55." mahirap na kasi maging center of attention nanaman. puro tukso ang napapala ko sa mga kaklase ko. "ayoko! maghihintay ako kung san ko gusto. at sa tapat yun mismo ng gate. ayokong maglakad kapa papunta sa tindahan. deal is a deal at kasama iyong paghihintay ko sa harap ng gate sa ating deal." naiinis na sabi nito. napaka bossy naman nito ngayon.sabi kopa sa isip ko. mukhang wala na talaga akong magagawa kundi umo-oo sa deal nito. "Ok na. maghintay ka kung san mo gusto." sabi ko nalang rito sabay paypay sa inihaw at siya naman itong taga baliktad nun. "carina ija, balita ko top 1 ka parati sa skwelahan niyo?" sabi ni lolo manuel habang pinagsasaluhan na namin ang inihaw na ginawa namin kanina na siyang huli nina lolo amante at lolo Miguel sa ilog. tumango tango ako rito. "Opo lolo miguel. pinagbubutihan ko ang aking pag-aaral para makapag tapos at makapag trabaho na nang sa ganoon ay makatulong na ako kina lolo't lola." pagkuway ngumiti si lolo Miguel. "bilib na talaga ako sayo amante. napalaki niyo itong si carina na masunurin,mabait,matalino at napaka gandang bata pa." sabay tapik-tapik pa nito sa balikat ni lolo amante. "swerte nga kame sa apo naming yan. tanging hiling lang namin ay makapag tapos siya at makapag trabaho ng hindi siya mamaliitin ng kaniyang magiging asawa at kame ay hindi naman hahadlang. basta masaya siya, tayo ay nagsisilbing gabay lang naman at matanda narin. kaya yun lang ang tanging hiling namin para sa kaniya." pahayag naman ni lolo amante kay lolo miguel. si tyler naman parang nalungkot ang mukha. ano nanaman kaya iniisip nito piping sabi ko sa aking isip. "totoo yan amante, gabay lang tayo ng mga bata. at hindi natin hawak ang buhay nila kung anong gusto nilang gawin sa buhay nila narito tayo para gabayin sila." wika pa ni lolo miguel. "itong si tyler ay medyo nababahala lang ako. masyado kasing mahigpit ang nanay nito. kung anong gustong gawin ni tyler ay parati niyang tinututulan. masyado siyang possessive sa mga anak niya. pinoproseso na nga ni armand lahat ng papeles dito at hindi na raw babalik ang mga ito para magbakasyon dito. dahil yun ang gusto ni kristina. hindi na makatutol itong si armand sa pagkat ayaw niya na ng away. parati kasi sila nagaaway nito." pagpatuloy pa na kwento ni lolo miguel. si kristina ay ang nanay ni tyler. medyo hindi maganda ang ugali nito o sadyang maldita na ito. buti at hindi nag mana sina tyler at kuya troy sa kanilang mommy. si tito Armand naman ay napaka bait kasing bait ni lolo miguel.