บทที่20

1303 Words

ปิ่นมณีได้รับอนุญาตให้กลับมาพักฟื้นต่อที่บ้านได้ในอีกสองสับดาห์ให้หลัง ภาพแรกที่ได้เห็นทำเอาหญิงสาวกรีดร้องเสียงแข็ง… “พี่ปราณให้มันมาเสนอหน้าทำไมบนนี้คะ! ทำไมยังไม่ไล่มันออกไปจากไร่ของเราอีก!!” วาสิตาได้แต่นั่งก้มหน้านิ่งยอมรับทุกๆ คำด่าว่าที่เธอนั้นไม่ได้เป็นคนก่อ ต่างจากปิ่นมณีที่ความเกลียดชังยังคงอยู่ และมันคงไม่ง่ายเลยที่ความรู้สึกเหล่านั้นจะหายไปจากใจเธอได้ “ต่อจากนี้ไปพี่จะให้วาสิตามาดูแลเรา คนทำผิดก็ควรต้องรับผิดชอบว่าไหม” อธิปที่เตรียมคำตอบมานานเอ่ยตอบกลับออกไป สายตาของเขาหันไปจ้องมองคนที่สองตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมาเอาแต่หลบหน้ากันอยู่เรื่อยจนน่าหงุดหงิด หากไม่ติดว่าเขาต้องคอยดูปิ่นมณีแล้วล่ะก็อย่าหวังเลยว่าเขาจะยอมอยู่เฉยๆ ให้เธอทำเหมือนเขาเป็นอากาศที่ล่องลอยไปมาอยู่ในบ้านที่เหมือนที่กำลังอยู่ในขณะนี้ “ว่ายังไงนะคะ! ไม่เอาค่ะ ปิ่นไม่ต้องการ! แค่เห็นหน้ามันปิ่นก็อยากตายแล้ว พี่ป

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD