“อาหารมาเสิร์ฟแล้วครับ” ทุกคนในโต๊ะอาหารหันไปมองเมื่อเมนูแรกมาเสิร์ฟ กลิ่นหอมชวนรับประทานทำให้บทสนทนาเป็นจริงเป็นจังจำต้องหยุดชะงักไว้ก่อน
“ทานอาหารกันเถอะ เดี๋ยวจะเย็นชืดเสียก่อน”
จินนี่จำต้องรับประทานอาหารเงียบ ๆ โดยทำได้เพียงเก็บความไม่พอใจเอาไว้ในใจ ระหว่างที่ทานอาหารเธอก็คอยตักกับข้าวให้ผู้ใหญ่ไปด้วยเพื่อให้พวกท่านมองเธอไปในทิศทางที่ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้
“ร้านนี้อาหารอร่อยมากเลยนะคะเนี่ย สงสัยต่อไปหนูต้องพาคุณพ่อคุณแม่มาลองทานบ้างแล้ว”
“พ่อครัวคัดสรรวัตถุดิบมาอย่างดีน่ะ อาหารเลยสด รสชาติจึงดีกว่าที่อื่น...ร้านนี้มักจะถูกจองเต็มเพื่อจัดงานเลี้ยงตลอดเลยนะ” ชายวัยกลางคนเอ่ยขณะรับประทานอาหารที่เหลืออยู่เพียงค่อนจานจนหมด
“ว่าแต่ เรื่องที่หนูจินนี่จะขอคืออะไรนะจ๊ะ”
“เรื่อง…การหมั้นค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่เห็นว่าถ้าครอบครัวเราสนิทกันมากกว่านี้จะเป็นผลดีต่อธุรกิจของเราด้วย” เมื่
