“ทานข้าวกันมาหรือยังล่ะลูก วันนี้พ่อเขาต้องออกไปธุระกะทันหันเลยไม่ได้มาอยู่ดูตอนที่เราจดทะเบียนสมรสกัน คงไม่น้อยใจใช่ไหมจ๊ะ”
“ผมกับเอ๋ยทานมาระหว่างทางแล้วครับ ส่วนเรื่องที่พ่อมาไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอก”
“ถ้าอย่างนั้นก็พาหนูเอ๋ยไปเก็บข้าวของย้ายมาอยู่บ้านใหม่เถอะจ้ะ ไปอยู่ด้วยกันแล้วหนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกันนะลูก อย่าไปผูกใจเจ็บกับเรื่องในอดีตเลย ว่าง ๆ ก็มาหาพ่อกับแม่ที่นี่ได้เหมือนเดิมนะ”
ชายหนุ่มพยักหน้ารับ ซึมซับคำพูดห่วงใยของคนเป็นแม่เข้ามาเต็มเปี่ยม “ครับคุณแม่”
ดาราหนุ่มพาเธอกลับมาที่บ้านเพื่อให้เก็บของและมีช่วงเวลาสุดท้ายในการร่ำลาครอบครัว อันที่จริงเธอก็ไม่แน่ใจนักว่าควรจะบอกลาพวกเขาที่ไม่ได้อยากให้เธออยู่ที่นี่ตั้งแต่แรกอย่างไรดี แต่อย่างน้อยก็คงได้คุยกับคุณพ่อสักหน่อยก่อนที่จะไป อดใจหายไม่ได้เหมือนกันที่จะต้องจากบ้านซึ่งเต็มไปด้วยความทรงจำมากมาย ทั้งความทรงจำที่ล้ำค่าจนอย
