Concubine's Cursed Blood

10.2 Kinm's / Luisa's POV

Walang rason para hindi ko malaman kung ano ang pilit na pinaparandam sa akin ni Kaizen, his touch were breaking a ton of laws… para bang makasalanang manlalakbay ang mga kamay nito na ngayon ay tumataas baba sa nakalantad kong balat sa aking likuran.

Wala itong pakealam sa mga sasabihin ko kaya nanatili na lamang akong tahimik pagkatapos ng munting pagtatalo namin kanina.

Ni hindi ko nga inasahan na makakaya kong ipakita sa kaniya ang ganoong pag-uugali ko kanina. Nakakagulat lang na imbes na ayawan niya ako ay mas lalo pa nitong nagustuhan ang paraan ng pagsayaw ko sa kaniya kanina.

Akala ko ba ayaw niya sa mga babaeng nilalandi siya? Pero mukhang mas gusto nitong ginaganoon siya ng isang Luisa.

Kumunot ang noo ko nang biglang nag-iba ang saliw ng musika samantalang dahil sa aking pag-iisip ni hindi ko napansin na dahan-dahan na palang inilalapit ni Kaizen ang mukha niya sa mukha ko.

Naningkit ang aking mga mata at agad na nagsalita ako na siyang ikinagulat nito.

"What are you doing?" Napanganga ito at agad na inilayo ang mukha nito sa akin. Kaya kumunot naman ang noo ko sa inasal nito.

Para itong bata ngayon na nahulihang gumagagawa ng isang masamang aksyon dahil hindi na ito makatingin sa akin ng maayos at mas tinuon na lamang nito ang atensyon sa aming pagsasayaw.

We approached the edge of the floor and he turned me effortlessly, At napanganga ako nang hilahin nito ako papalapit sa katawan nito.

Unti-unting napailalim ako sa bisig nito ngayon ay nakatalikod ako rito habang ang braso nito'y nakayakap sa aking beywang. Swaying in the music I can't help but to feel uncomfortable. Lalo na nang ipinatong nito ang kaning baba sa aking balikat.

Na wari ba'y inaamoy nito ang aking amoy at napalunok ako nang paminsan misan ay tinatama nito ang mainit at malambot nitong labi sa gilid ng aking leeg.

Clinging to him with a small gasp, I looked up to find him watching me with his dark gaze filled with heat and something else. Hindi ko alam kung may laway pa ba akong pwedeng lunukin pakiramdam ko tuloy natuyo na ang aking lalamunan sa kakaibang tingin na binibigay nito sa akin.

I wasn’t so naive that I didn’t recognize lust on a man’s face. Alam na alam kong gusto nitong angkinin ako at gusto nitong iparamdam sa akin ang bagay na ngayon ay nakaturo sa aking likuran.

Dapat nga ay sanay ako sa mga ganitong bagay dahil noon sa trabaho ko ay sinanay ko ang sarili ko sa mga lalaking hayok sa laman. Pero ngayon ay hindi ko alam kung bakit hindi ako masanay sa pinapakita nito sa akin dahil imbes na paglaruan ko ito ay tila ako pa ata ang tila naestatwa at hindi alam ang dapat gawin.

Ang mga mata nito'y nangungusap at nakakalunod na siyang nagparamdam sa akin ng gulat. Hindi ko dapat maramdaman ang ganitong pakiramdam. Hindi ko dapat hinahayaan na makaramdam ako ng mga paru-parong nagliliparan sa aking tiyan na tila ba ano mang oras ay manghihina ako sa mga bisig nito.

Damn it!

Hindi ako mahina!

Madami na akong pinagdaanan at sinanay ko na ang sarili ko sa mga ganitong bagay at kung paano ko kontrolin ang sarili ko.

I trained myself to kill this murderer kaya hindi ako dapat magpapaapekto sa dinidikta ng mate bond na meron kami.

Hindi porke't siya ang nakatakda sa akin ay hahayaan ko na lamang na apektuhan ako ng epektong meron ito sa akin.

Pinaraanan nito ng kamay ang gilid ng aking beywang at hindi ko nakontrol ang kakaibang reaksyon ng aking katawan.

My little shiver made his nostrils flare and his eyes darkened even further. Damn it!

Before I realized what he was about to do, he’d turned me again in the steps of the dance, but this time they didn’t swirl back onto the dance floor.

Instead, he turned her the other way, sinayaw niya ako palayo at dinila niya ako sa isang kwarto na siyang ikinagulat ko at siyang nagpatulala sa akin.

I gasped, looking around as he pulled away, to see they were in a large, book lined study. Mukhang dinala nito sa library ng palasyo at ngayon ay biglang nakaramdam ako ng kaba at inis.

Kaba dahil hanggang ngayon ay nakatitig pa rin ito sa akin gamit ang mga mata nitong nangungusap at tila ba balak na akong kainin ng mga iyon.

At naiinis rin ako sapagkat hindi ko inaasahan na madadala ako ng lalaki sa ganitong lugar nang hindi man lang ako napagreklamo.

“Why did you bring me here?” I asked, not backing up. Pinilit kong maging matapang at hinarap ko ang nagbabaga nitong mga mata habang unti-unti ay humakbang ito papalapit sa akin.

“We should go back! Your mate might come, how can you have her if you are here? Kailangan manatili ka roon para oras na dumating at magpakita ito ay pwede mo na siyang ikulong sa tabi mo.”

He shrugged, a little smile playing at the corner of his lips. Para bang wala itong pakealam sa sinabi ko at tila ba wala rin itong balak na bumalik sa labas kung saan ngayon ay nagkakasiyahan ang mga tao.

“You look beautiful Luisa, that my wolf is screaming for me to mark you as my own.”

I blinked and tried to back up a step, hindi ko kasi inasahan na sasabihin nito ang mga salitang iyon lalo na ang ideyang pagmamarka na lubha kong ikinatakot.

Iyon kasi ang kinakatakutan kong mangyari dahil oras na magawa nitong markahan ako ay magiging sunod sunuran na ako rito at hindi na ako makakatakas pa sa mga kamay nito.

Humakbang ako muli paatras ngunit mabilis nitong nahuli ang aking beywang, snagging me around the waist in a lightning fast movement to bring us close again.

Ngayon ay ramdam ko muli ang katawan nito na sobrang init. Ganitong ganito ang pakiramdam ng katawan ng isang lobo na nalulunod sa apoy ng pagnanasa.

“There are more reasons to say no to your wolf Kaizen. Because you are mated to someone, you are the king and we're not supposed to do this, I am not your concubine that you can f*ck whenever or wherever you want. What we have here is a mistake. Can't you see it? Hindi mo ba nakikita na hindi dapat ito mangyari? Hindi ka ba nandidiri? Dahil ako hindi ko maiwasang maramdaman ang ganiyan pakiramdam dahil ni minsan hindi ko ginustong ilapit ang sarili ko sa'yo.” I said breathily and then almost kicked or slapped myself.

Putek lang mukha atang mali ang paraan ng pagsasalita ko.

Way to go for sounding… desperate, I didn’t know what I sounded like. Certainly not how I normally did anyway. Hindi ako ganito na para bang mahinang natatakot sa mga posibilidad na pwedeng mangyari.

Ngunit ang paraang ng paghawak nito sa akin ngayon ay humihigpit na lalong nagsasabi o nagpapahiwatig na hinding-hindi niya ako bibitawan kahit ano pang gagawin ko.

“Oh, yes. But I am going crazy right now Luisa! I am going crazy for the fact that I should stop myself yet something is pulling me towards you. Even my wolf is not helping me. He should stop me but he's pushing me toward you. Hindi ko rin alam kung bakit nagkakaganito ako pero ramdam mo ba ang epekto mo sa akin? Do you feel the connection we have, Luisa?” My fingers curled in the lapels of his jacket as he walked me backward until the back of my hips met the edge of something solid. The desk.

Nagawa na pala nitong isandal ang beywang ko sa matigas na lamesa. Kung saan mas nakulong nito ako at hindi ko magawang makaalis.

Sinubukan ko itong itulak pero parang matigas itong pader na ayaw magpatinag. At kahit gusto kong gamitin ang natutunan ko sa training ay hindi ko rin magawa dahil ayaw kong mahalata nitong may alam ako sa pakikipaglaban. Ayaw ko kasing maghinala ito sa mga kakayahan ko.

At baka iyon pa ang maging rason para hindi ako magtagumpay sa aking misyon.

“You are just confused! This thing between us is not normal…We should stop this—” hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang agad na pinigilan niya ako.

"But I can give you everything Luisa, you don't need to work as a servant, the luxuries and even the highest title would be in your hands. Kaya kong ibigay ang lahat ng karangyaan sa'yo. Lahat ng hihilingin mo ay ibibigay ko."

I frowned dahil pinipilit nitong silawin ako sa mga pwede kong makuha oras na pumayag ako sa mga gusto nito. Pero paano kung hindi karangyaan ang nais ko?

Paano kung buhay niya ang nais kong makuha? Magagawa niya bang ibigay sa akin iyon? Magagawa niya bang hayaan akong makuha ang paghihiganti na matagal ko nang hinahangad?

“Ni minsan hindi ko ninais na makakuha ng karangyaan. Ni minsan hindi ko gustong magkaroon ng isang lalaking katulad mo Kaizen. I just want a normal life and a normal mate. Gusto kong mamuhay ng tahimik hindi mamuhay sa maduming kalakaran sa palasyo. Ayaw ko ng katulad mo na parating nalalagay sa peligro ang buhay. I would rather have a simple husband that can give me simple things. Kaya sana tigilan mo na itong ginagawa mo.” I whispered, at gusto kong isipin na palusot ko lang iyon pero sa totoo niyang iyon din ang hinihiling ko noon habang pinagmamasdan ang aking ina at ama na mahal na mahal ang isa't isa.

I wanted love na katulad ng meron sila.

Gusto ko 'yung simpleng buhay kung saan wala kaming ibang iisipin kundi ang magsaya at bumuo ng mga ala-ala.

Pero ngayon iba na ang nasa pangarap ko.

Hindi ko na makita ang sarili ko na bumubuo ng sarili kong pamilya.

Kundi nakikita ko ang sarili ko na nagsasaya habang kinokolekta ang mga katawan at buhay ng taong nanakit sa aking magulang.

And how about him being someone that I should hate? Syempre hindi ako papayag na madadala niya ako sa mga salitang sinasabi niya dahil sisiguraduhin ko matatapos ko ang larong ito nang ako ang panalo.

“Oh yes, Luisa, it’s worth it kaya kong ibigay sa'yo ang nais mo. I can make you happy, Luisa. Oo sabihin na nating madumi ang palasyo pero kung papayag ka ay pwede nating bigyan ng liwanag ang maduming lugar na ito. Isa pa kung iniisip mo ang peligrong kakaharapin natin ay huwag ka mag-alala dahil proprotektahan kita Luisa.”

His voice was low as he reached up to stroke a strong finger under my chin. It was the barest touch, a gentle brush of skin on skin. At dahil sa epekto ng balat nitong nakadikit sa akin ay hindi ko napaghandaan ang sunod nitong ginawa. Dumukwang ito at hindi na nito ako binigyan ng pagkakataong magsalita dahil agad na sinakop ng labi nito ang aking nakapinid na labi.

He claimed my lips with a low rumble in the back of his throat, mouth moving over mine pero sandali lamang iyon at napatitig ito sa akin ng puno ng emosyon ang mga mata nito.

“Ikaw ang magiging reyna ko Luisa.”

Napasinghap ako sa sinabi nito, dahil para bang siguradong sigurado na ito na ako nga ang gagawin nitong reyna. Magtatanong pa sana ako kung bakit nito sinabi iyon ay hindi ko na nagawa dahil muling bumaba ang mga labi nito upang sakupin ang aking labi.

This time, his caress wasn’t soft or gentle. Mas naging mapaghanap iyon at talagang nagnanais na ito ng sukli o tugon mula sa akin. Kaya pilit kong pinagdikit ang aking mga labi at pilit ko rin itong tinutulak pero kahit anong gawin ko ay nagmatigas ito at mas lalo lamang nito akong niyakap saka hinawakan ang batok ko upang mas lalong hindi ko magawang ilayo ang mukha ko o igalaw ang mukha ko palayo.

Inigihan nito ang ginagawa na halos siyang nagpapaubos ng hangin na meron ako.

"Hmmppff!" Ungol ko dahil ang dila nito'y kumakatok sa harap ng aking labi na pilit nitong ipinapasok pero patuloy ako sa pag-iwas at patuloy kong pinipilit na isara iyon.

Ngunit ang sunod nitong ginawa ang hindi ko napaghandaan.