Concubine's Cursed Blood

6.1 Kaizen's POV

I eased the pressure on her throat and stepped back, drew down deep breath to calm my wolf and then leaned down to my left.

"Never return and I expect your mouth shut or never tell a soul about what happened here."

She pushed away from the wall, her mouth opening then closing and he knew he had frightened her.

She lowered her head and nodded. Pero nagulat na lamang ako nang umangat muli ang mukha nito at tumingin sa akin ng may pang-aakit.

Naguguluhan ako sa kinikilos ng dalaga. Kanina lang ay may takot sa mga mata nito pagkatapos ngayon ay andoon na naman ang determinasyon sa mga mata nito.

"Can we just continue my king? Pangako hindi na ako magsasalita." Umawang ang labi ko at naramdaman ko na lamang ang pag-kontrol ng lobo ko sa aking katawan dahil na rin sa matinding galit na nararamdaman nito para sa dalagang nasa harap ko.

Agad na naitulak ko ito na naging rason upang bumagsak ang hubad nitong katawan sa sahig.

Nanlalaki ang mga mata nito nang makita nito ang matinding galit sa aking mga mata.

At alam ko sa sarili ko na tuluyan na ngang hindi makontrol ang galit ng aking lobo.

Ngayon ay ramdam ko ang pagsilip ng matulis na pangil ko pati na rin ang aking mga kuko ay humaba na rin na handa nang manakit.

Humakbang ako papalapit sa babae at ngayon ay bumalik muli ang takot sa mga mata nito at nagsimula na itong magmakaawa.

"My king I'm sorry..." mahinang nanginginig na bulong nito pero kahit gusto kong tumigil ay hindi ko magawa sapagkat hawak ng lobo ko ang kontrol sa aking katawan.

"You can't demand something from us! Only my mate is worthy of the pleasure we can give!" My wolf growl at napaatras ang dalaga ngunit nakaupo pa rin ito sa sahig kaya hindi rin ito basta-basta makakalayo.

"H-Highness please spare me," the woman cried out ngunit imbes na maawa ay mas natuwa pa ang aking lobo sa nakikita nitong takot sa mga mata ng babae.

Pero natigilan ako sa aking akmang paghakbang nang bumukas ang pinto ng aking kwarto at naglikha iyon ng malakas na ingay.

But when the sight greeted me, my mind turned blank para bang bigla na lamang ay nawala ang galit ng lobo ko at napalitan iyon ng curiosity. Lalo na nang makita ko ang isang bulto ng babae sa bunggad ng pintuan.

Hinihingal ito at tila ba handa itong makipaglaban.

Hindi ko mapigilan ang aking mga mata at bumaba iyon sa kurba ng katawan nito.

Napalunok ako nang mapatitig ako sa halos lumuluwa na nitong dibdib at tila ba umatras ang lobo ko at handa na itong ibigay ang kontrol sa akin.

Nagulat ako sa naging desisyon nito para bang nabahag agad ang buntot nito nang makita ang kakarating pa lang na dalaga.

Ngunit hindi pa nalalantad sa akin ang buong mukha ng dalaga mas nakatuon kasi ang tingin nito sa babaeng nakaupo sa sahig at sa mga dugong nakakalat sa sahig. Napalunok ito at ewan ko ba may kakaiba akong nararamdaman ngayon.

Para bang gusto kong lapitan ang bagong rating lang na babae at amuyin ito.

Sa huli ay umangat din ang mukha nito at nagtama ang aming mga mata at mula doon sa mga mata nito ay nakikita ko ang gulat pero pinilit kong palamigin ang emosyon na nasa aking mga mata dahil ayaw kong isipin nitong may sumisilip na interest sa aking isip para rito.

Ang mukha nito ay sa hindi malamang dahilan ay hindi ako nakaramdam ng pandidiri.

The woman looks ugly I must say pero bakit imbes na mandiri ay natutuwa ako sa itsura nito?

Am I crazy?

Matamang tinitigan ko ito gamit ang aking mga mata. At nahahati na ang kontrol sa pagitan namin ng aking lobo.

Lumunok ang dalaga at napansin kong bumaba ang mga mata nito sa aking hubad na katawan. At sandaling huminto iyon sa pagitan ng aking mga hita pagkatapos ay naeeskandalong iniwas nito ang tingin mula roon.

Samantalang bumalik ang tingin nito sa dalagang nasa sahig na ngayon ay lumuluha at ang braso nito'y dumudugo. Siguro ay nakuha nito iyon kanina nang hindi ko man lang napapansin.

Pero teka nga? Bakit pakiramdam ko ngayon ay may nagawa akong mali? Para akong bata na nahuling gumawa ng isang maling gawain ng aking sariling ina.

I am bothered by the fact ba nakita ng bagong rating na dalaga ang babaeng nasa sahig.

Para bang gusto kong magpaliwanag.

Pero hindi ko dapat maramdaman ang ganito.

"How dare you!" Sigaw nito at hindi na ito nag-abala pang hintayin ang mga sasabihin ko at agad nitong nilapitan ang dalaga sa sahig at mabilis na lumuhod ito sa harap ng umiiyak na babae.

I don’t know why!

Isa akong hari at sinigawan lamang ako ng isang babae at ito ako ngayon nanatiling nakatayo lang at ni hindi ko magawang makakilos.

Nagtataka rin ako kung bakit walang reaksyon ang lobo ko sa ginawa ng babae.

At bakit ganoon? Bakit tila pamilyar ang boses nito? At bakit ang sarap no'n pakinggan?

"Look my king, someone wants to join our show," the woman said seductively at doon bumalik ang galit na nararamdaman ko samantalang ang babaeng kakarating lang ay halatang nagulat sa kinilos ng babaeng gusto nitong tulungan.

"Kaizen! We're sorry for intruding. She is the new servant and she isn't aware about the—" pinatigil ko sa pagsasalita ang aking beta.

At napatingin lang ako sa babae na isa palang bagong tagapaglingkod.

Kaya pala hindi ito pamilyar sa akin.

The woman bow her head in shame not expecting that she would be in this situation. An embarrassing situation na hindi na nito matatakasan.

"Beta," I muttered coldly and the woman gasped in shock, at napangiti ako sa loob-loob ko dahil nakaramdam ako ng tuwa sa kaalaman na malaki ang epekto ko rito.

I can feel something within me stirred habang pinagmamasdan ang babae samantalang napatayo na rin ito sa wakas at umatras ng ilang hakbang

"Don't," I muttered at kusa na lamang iyon lumabas dahil tila ayaw ko ang kaalaman na aalis ito.

Para bang gusto kong nasa malapit ito.

Sh*t! Ano bang nangyayari sa akin?

"Who are you?" My words came out deep, throaty and frightening. At kita kong natigilan ito at nanatiling walang imik.

At naiinis ako dahil ayaw ko 'yung kaalaman na hindi man lang nito masagot ang tanong ko.

What the hell! Ano bang nangyayari sa akin?

"Answer me!" I screamed with desperation and ending my words with a growl that gave her a hint that I am losing the battle of control to my wolf.

I can't keep my wolf at bay and it’s dangerous. Para bang nagiging desperado ngayon ang aking lobo.

Umangat ang mukha ng dalaga at napatitig sa akin ng may tapang na nakaukit sa mukha nito

"I am Luisa, isang bagong tagapaglingkod kamahan. Pagpasensyahan n'yo na at nagawa kong guluhin ang oras niyo kasama ang isang dalaga. Hindi na po mauulit pangako." Lumunok itong muli at hinintay ang magiging sagot ko.

"She’s also a healer, Kaizen kaya hindi nito napigilan ang sarili na puntahan ang kwartong ito nang makarinig ito ng sigaw mula sa nasasaktan na babae." Nakita ko na hindi komportable ang babae kaya ngumisi ako sa loob-loob ko.

May tinatago kaya ito?

Umakto akong nagulat sa sinabi ng aking beta pero ang atensyon ko ay nakatutok pa rin sa babae.

"Y-You're a healer?" Hindi makapaniwalang saad ko at napalunok itong muli.

"Y-Yes you're highness. Pero isa lamang akong mababang manggagamot. Hindi po tulad ng inaakala ninyo ng beta. Sa totoo niyan wala akong dugong manggagamot pero marunong akong magpagaling." Sabi nito at agad na yumuko na naging dahilan para tumaas ang isa kong kilay.

Alam kong may mali rito.

"I am wounded." Sabi ko gamit ang malalim na boses at doon umangat muli ang mukha nito.

Now how will you react little healer?

"Leave." Usal ko ulit at natutuwa ako sa nabasa kong emosyon sa mukha ng babae.

Akala siguro nito ay pati siya ay pwede nang umalis pero mali siya dahil may gusto pa akong malaman.

Kaya nang akmang hahakbang na rin ito palabas ay agad na pinatigil ko ito.

"Hindi ko sinabi na pati ikaw ay aalis. Now beta please escort this woman out of my bedroom and you healer. Stay with me and heal my wounds. Kailangan mo rin ayusin ang aking paliguan kaya hindi ka na dapat umalis." Napalunok ito at napatingin ito sa aking beta na ngayon ay hindi man lang ito tinitingnan.

"Pero mahal na hari—" ayaw pa sanang umalis ng babaeng sugatan pero agad na hinila ito ng aking beta palabas.

Sorry healer but my words are the rules in the palace.

Inalalayan ng aking beta ang babaeng sugatan palabas ng aking kwarto at naiwan na lamang kami ng babaeng nanggising ng aking interest.

"Tell me, tatayo ka na lamang ba riyan hanggang mamaya? Hindi mo man lang ba gagawin ang dapat mong tungkulin." Kumuyom ang kamay nito kaya pinigilan ko ang sarili ko na hindi matawa.

Mukhang mag-eenjoy ako sa babaeng ito.