งานหมั้นและงานแต่งงานของผมกับคุณมนจะถูกจัดขึ้นในอีก 3 เดือนข้างหน้า เธอยอมตกลงแต่งงานกับผม โดยที่เราคบกันได้ 8 เดือนแล้ว ทุกคนรู้ว่าเรา 2 คนเป็นแฟนกัน และแม่ผมก็ดีใจมากที่ผมจะได้แต่งงานกับเธอ
“ผมว่าจะลงไปกรุงเทพฯ ไปหาแม่คุณ...”
“ไปทำไมคะ...?”
“ก็ผมว่ามันดูไม่ดีที่ผมจะขอคุณกับท่านผ่านทางโทรศัพท์ ผมอยากไปขอคุณกับท่านด้วยตัวของผมเอง...”
“ไม่ต้องค่ะ...แม่มนเขาไม่ได้เป็นคนหัวโบราณขนาดนั้น มนไม่อยากให้คุณต้องลำบาก ให้ท่านมาทีเดียววันงานแต่งของเราเลยก็ได้ค่ะ...”
“จะดีหรอครับ...?”
ผมมองหน้าเธออย่างรู้สึกเกรงใจ เพราะตั้งแต่ที่เราคบกันมา 8 เดือนผมยังไม่เคยเห็นหน้าแม่ของคุณมนตัวเป็นๆสักที
“ดีสิคะ...คุณได้ขอมนกับแม่ผ่านทางโทรศัพท์แล้วไงคะ ท่านไม่ถือสาคุณหรอก...”
“ก็ได้ครับ ตามใจคุณ...”
ฟ๊อด..>>> ผมเห็นเธอก้มหน้าจัดดอกไม้อยู่จึงยื่นหน้าเข้าไปหอมเธอ
“คุณสิน...”
“ก็แก้มคุณน่าหอมน
