หลินโคว่เอ๋อรู้สึกประหม่ากับชุดที่ตนเองได้รับมาเปลี่ยน ชุดนี้ถึงแม้จะไม่ได้หรูหรา แต่เมื่อใส่แล้วเหตุใดนางถึงรู้สึกประหม่า ก่อนหน้าที่นางแต่งกายเรียบร้อยและจะลงไปทานอาหาร นางแต่งกายเรียบร้อยแล้วส่องคันฉ่องก็ต้องตะลึง เพราะก่อนหน้าที่นางจะตัดสินใจขัดผิวกาย ผิวหน้าให้เกลี้ยงเกลา นางคิดแล้วคิดอีกว่าถูกหรือผิดที่นางจะขัดผิวเสียสะอาดเกลี้ยงเช่นนั้น แต่ในใจก็แย้งขึ้นมาว่าไหนๆ พวกนั้นก็เห็นหน้านางที่ถูกน้ำชะล้างขี้เถ้าไปหมดแล้ว สักวันก็ต้องเผยใบหน้าที่แท้จริง
แต่เมื่อเปิดเผยตัวนางเองยังไม่เชื่อเลยว่านั่นคือตัวนาง จนได้ยินเสียงคนเปิดประตู นางเห็นว่าเป็นฉีเทียนเหล่ย นางจึงนอนหันหลังให้ เขาเดินมานั่งที่เตียง และเอนกายนอนหลับตา ส่วนนางใจเต้นตึกตักใช่ว่านางไม่เคยนอนข้างเขาเสียเมื่อไหร่ แต่เหตุใดครานี้นางถึงมีอาการเช่นนี้
ยากนักที่นางจะข่มใจให้หลับลงได้ ยิ่งเขานอนใกล้นาง กลิ่นกายชายกระทบเข้าสู่นาสิก
