หลงรักเมียเด็ก

เพื่อนสนิทของจ้า (nc)

โรงเรียนนานาชาติ อีแทนซ์

วันนี้ฉันไม่ได้เข้าเรียนเลยสักคาบเพราะอยู่แต่ในห้องพยาบาลเดินออกไปไหนไม่ได้เลย ก็ข้อเท้าของฉันนะซิดันบวมเป่งเป็นลูกมะนาวเลย ตอนแรกก็คิดว่าจะไม่เป็นอะไรมากที่ไหนได้ มันบวมขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดจนน่าตกใจเลย

"นาบี.."

"พี่กัปตัน.."

พี่กัปตันก็มาเฝ้าฉันทั้งเวลาตอนพักเที่ยงแล้วก็ตอนนี้ด้วย

"พี่ไม่ได้ไปซ้อมหรอคะ..?"

"เธอเจ็บเพราะพี่ขนาดนี้ พี่จะมีกะจิตกะใจไปซ้อมอยู่ได้ยังไงละ.."

"ไม่ต้องห่วงนาบีหรอกค่ะ นี่อาจารย์เรียกคุณหมอให้มาดูข้อเท้าให้แล้วคุณหมอบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก ทายาแล้วก็นวดๆเอาเดี๋ยวก็ดีขึ้น..พี่กัปตันไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ"

"ต่อให้พูดแบบนี้พี่ก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี..เธอเป็นแฟนพี่นะจะไม่ให้ห่วงได้ยังไง"

"พี่กัปตัน.."

เขินจัง นี่ฉันได้เป็นแฟนกับคนที่ฉันแอบชอบมาตลอดแล่วหรอเนี่ย เหมือนความฝันเลยอะ

"อ๋อ.! แล้วนี่นาบีจะกลับบ้านยังไงหรอ..?"

"เออใช่..ป่านนี้พี่ชายของนาบีมารอแล้วแน่ๆเลย.."

พอนึกขึ้นได้ก็ลืมไปซะสนิทเลยว่าพี่จ้าจะต้องมารับที่โรงเรียน ฉันรีบลุกจากเตียงเพื่อที่จะได้รีบไปหาพี่จ้าที่หน้าโรงเรียนจนลืมไปว่าตัวเองกำลังเย็บอยู่

"ว๊าย.!"

"นาบี ระวังหน่อยซิ ลืมตัวหรือไงว่าข้อเท้ายังเจ็บอยู่นะ.."

"พี่ชายของนาบีจะมารับค่ะ ป่านนี้พี่น่าจะมาแล้วแน่เลย.."

กริ๊งงง กริ๊งงง >>> Miss Call จากพี่จ้า

"นี่ไงคะพูดยังไม่ทันขาดคำเลย."

ฉันชูหน้าจอมือถือให้พี่กัปตันดูว่าพี่จ้าโทรเข้ามา คงได้โดนพี่จ้าบ่นหูขาแน่ที่ยังไม่เห็นตัวฉันเดินออกไป

"พี่จ้า.."

(เธออยู่ไหน..?)

"ยังอยู่ในโรงเรียน พี่มา.."

(ฉันไปรับช้าหน่อยนะ เดี๋ยวถ้าไปถึงแล้วจะโทรหาแล้วกัน สัก 2 ชั่วโมง)

"2 ชั่วโมงเลยหรอ..?"

(ติดธุระอยู่ เดี๋ยวเสร็จแล้วจะรีบไปแค่นี้นะ)

"พี่จ้า พี่จ้า.."

ไอ้พี่จ้าบ้าพูดจบก็กดวางสายไปทันทีเลยยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย

"มีอะไรหรือเปล่านาบี..?"

"พี่ชายของนาบียังมาไม่ถึงเลยค่ะ เขาโทรมาบอกว่าจะมารับช้าหน่อยนะคะ.."

"งั้นเดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนจนกว่าพี่ชายของนาบีจะมารับนะ.."

"ขอบคุณนะคะพี่กัปตัน.."

"ก็เราเป็นแฟนกันนี่ จะให้พี่ทิ้งแฟนตัวเองแล้วหนีกลับบ้านไปคนเดียวได้ไงละจริงไหม..?"

"..."

ทำไมพี่กัปตันถึงได้น่ารักแบบนี้นะ หล่อ แล้วก็ยังนิสัยดีอีกด้วย แตกต่างจากไอ้พี่จ้าโดยสิ้นเชิงเลย

...

เวลาบ่าย 3 โมง

คอนโด One

(คอนโดส่วนตัวของจ้า)

หลังจากที่ผมไปสัมภาษณ์งานของบริษัทที่จอยแนะนำมาและผมก็ได้ทำงานที่นั่น ซึ่งจะเริ่มทำงานต้นเดือนหน้านี้แล้วผมก็พาจอยมาที่คอนโดส่วนตัวของผม

จอยเป็นเพื่อนที่มหาลัยของผมครับเรารู้จักกันมานานมาก เธอดีกับผมมากและเธอก็สวยมากด้วย

"อื้มมมม จ้า"

"ขออีกรอบได้ไหม..?"

ผมถามจอยที่นอนอยู่ใต้ร่างของผมตอนนี้ เพราะตั้งแต่ตอนเที่ยงที่เธอโดดงานออกมากินข้าวกับผม ผมก็พาเธอมาจัดที่คอนโดส่วนตัวของผมทันทีและจนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่หยุดซอย

"อื้มมม นี่รอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย..นับไม่ถ้วนแล้วนะ.."

"จำไม่ได้หรอก รู้แต่ว่าถุงยางใกล้จะหมดกล่องแล้ว.."

ผมพูดจบก็ก้มหน้าลงมาดูดซับริมฝีปากบางของเธออีกครั้ง แล้วเลื่อนใบหน้าซุกไซ้ไปมาอยู่ที่ซอกคอขาวด้วยความหลงไหล

"หอมจัง..กลิ่นตัวเธอนี่ยั่วยวนเป็นบ้าเลย"

"อื้อออออ...จ้ารีบทำเร็วๆซิ จอยทนไม่ไหวแล้วนะ.."

เธอเชิดหน้าขึ้นด้วยความรู้สึกเสียวจนขนลุกตั้งชัน แล้วใช้สองมือจิกเล็บลงมาที่แผ่นหลังของผม หนักบ้างเบาบ้างตามแรงสัมผัสที่ผมส่งให้เธอ

"ใจเย็นๆซิ..เรายังมีเวลาอีกตั้ง 2 ขั่วโมงเลยนะ"

"อ๊ะ..อ่าส์"

"เดี๋ยวจ้าจะไปรับน้องไม่ทันนะ..อื้มมม"

"ช่างน้องเถอะนะ..สนแค่เรื่องของเราก็พอปล่อยให้รอไปก่อน.."

"งั้นก็จัดมาได้เลย จอยรออยู่..อื้มมมมม"

ผมไม่ปล่อยให้เวลามันผ่านไปจับแก่นกายของตัวเองที่พร้อมจะออกรบอีกครั้ง ถูไปมาที่กลีบกุหลาบงามของเธอ จับมันใส่เครื่องป้องกันแล้วค่อยๆดันมันเข้าไปจนสุดทาง

"อื้มมม...ซี๊ดด."

สองแขนเล็กยกขึ้นมาคล้องคอผมไว้ในขณะที่ผมเริ่มขยับสะโพกช้าๆ เมื่อทุกอย่างเข้าที่ผมจึงเพิ่มความเร็วซอยอัดกระแทกสะโพกเข้าใส่ไม่ยั้ง ทั้งเร็วทั้งแรงเพื่อทำให้เธอเสียวซ่านมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

"อะ อะ อะ อื้มมม จ้าเสียวจัง จอยเสียว อื้มม"

ร่างบอบบางของจอยกระตุกเกร็งภายในบีบรัดผมแน่นจนผมแทบจะทนไม่ไหว ผมจึงต้องรีบเร่งความเร็วและแรงกระแทกให้เร็วขึ้นไปอีก

"จะเสร็จแล้วจ้าจอยจะเสร็จแล้ว อะ อะ อื้มม"

ผมเพิ่มแรงอัดกระแทกสะโพกอยู่นานพอควร เร่งให้เร็วขึ้น เร็วขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุดผมก็เสร็จสมไปพร้อมๆกันกับเธอ

"อื้มมม..สุดยอดเลย.."

ผมดึงแก่นกายออกมาจากช่องทางรักของเธอแล้วนั่งหอบหายใจถี่ๆด้วยความเหนื่อย แล้วก้มหน้าลงมาใช้มือดึงถุงยางออกจากแก่นกายตัวเอง

"วันหลังไม่ต้องใส่ถุงยางก็ได้นะจ้า.."

"ไม่ได้หรอก ใส่ป้องกันไว้แหละดีแล้วจ้ากลัวพลาดนะ"

"ถ้าพลาดขึ้นมาจริงๆจ้าจะไม่รับผิดชอบจอยหรือไง..?"

"ให้พลาดก่อนนะแล้วค่อยมาคุยกัน..เพราะจ้าไม่มีวันพลาดแน่นอน.."

"ระวังนะจอยจะแอบเจาะถุงยาง..คราวนี้จ้าหนีไม่พ้นจอยแน่ๆ"

"อย่าพูดแบบนี้ดิฟังแล้วน่ากลัวอะ"

"555 จอยพูดเล่น ใครจะคิดสั้นแบบนั้นละ เรา 2 คนไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย เราเป็นแค่เพื่อนกันที่มีอะไรกันแบบเพื่อนก็เท่านั้น..จอยไม่โง่ปล่อยให้ตัวเองท้องหรอกนะ.."

ผมมองหน้าจอยอย่างรู้สึกผิดยังไงไม่รู้

"แต่จอยเป็นผู้หญิงที่พิเศษที่สุดของจ้าเลยนะ จอยดีกับจ้าแล้วก็เข้าใจจ้าที่สุดถ้าไม่มีจอยจ้าก็คงไม่ได้ทำงานที่นี่หรอก..ขอบใจมากนะ"

"อืม..รีบไปรับน้องเถอะเดี๋ยวน้องจะรอนาน"

"จอยจะนอนค้างที่คอนโดจ้าเลยก็ได้นะ นี่คีย์การ์ด"

ผมยื่นคีย์การ์ดของคอนโดผมให้กับจอยไปไว้ใช้ เธอจึงยื่นมือมารับมันไป

"แล้วจ้าละ..?"

"เออ..จ้าจะกลับไปนอนบ้านสวนนะ พอดีแม่โทรตามบอกว่าคุณยายบ่นคิดถึงนะ.."

"อืม..ไว้เจอกัน ขับรถดีๆนะ.."

....

เอาแล้วไงจะ 4 เศร้า ไหมเนี่ย