"Hello, AD." He greeted me with his ever-husky voice.
Putangina.
Nakatayo ngayon sa harap ko ang pinakahuling tao sa mundong inaasahan kong makikita ko ngayon. No, no, no. Nananaginip ba ako? Hindi pwedeng nandito siya ngayon!
Agad kong kinusot ang mga mata ko at tumalikod. "Putangina, AD, nagha-hallucinate ka na ngayon?! Nababaliw ka na ba?!"
"No, you're not. Nandito talaga ako at hindi ka pa nababaliw."
Lalong nabuhay ang Goosebumps ko nang marinig ko ang boses na iyon. Hindi pwede. Paanong nandito siya ngayon?! Putangina?!
Para akong tinubuan ng ugat sa kinatatayuan ko nang marinig ko ang nga yabag ng mga paa niyang papalapit. Lalo namang nanlamig ang pakiramdam ko nang marinig ko ang init at presensya niya sa likod ko.
Napapikit ako ng isara niya ang pinto at mas ramdam na ramda
