“ เป็นไปไม่ได้ “ หลวงตามองงูยักษ์ตัวใหญ่มีหงอนสีขาวนอนขดอยู่ตรงหน้าแก้วกับเฟย ด้วยความตกตะลึง เพราะท่านไม่อยากจะเชื่อว่านาคที่ทำผิดปาราชิกนั้นคือการที่ฆ่าผู้ทรงศิล พอได้ยินแค่คำว่าฉันอโหสิกรรม เหมือนทุกอย่างถูกปลดล๊อก แก้วกับเฟยมองงูยักษ์ด้วยสายตาที่ตกตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า
“ แก้ว แก้ว ฉัน ฉัน ขอบใจเจ้าหลายๆเด้อ “ เสียงงูยักษ์ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจที่เธอกลับมาเป็นปกติแล้ว เธอกับมาเป็นาคร่างเดิมของเธอหลังจากที่เธอเป็นอสูรกายมาเป็นพันปี แก้ว เฟย และหลวงตา ที่ตอนแรกตืนตกใจแต่พอได้ยินน้ำเสียงที่ตื่นเต้นดีใจ ของงูสาวแถมงูยักษ์ก็ยังเลือยมาพันรอบกายของแก้วด้วยท่าทางและน้ำเสียงที่ตื่นเต้นดีใจ แก้วพอได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ้มออกมาทั้งน้ำตาอย่างดีใจ ไม่รู้ทำไมเธอถึงไดรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากที่เห็นบัวคี่หลุดพ้นได้ จากนั้นงูขาวก็เอาหน้าของตัวเองพร้อมกับแพร่แม่เบี้ย หลับตาลงแล้วเอามาชนท
