“ ไม่เชื่อ…อย่ามาพูดดีเลยหล่อขนาด…นี้บอกไม่มี “ แก้วบ่นอุบอิบออกมา อย่างไม่อยากจะเชื่อแต่หน้าของเธอก็แดงด้วยความเขินอายอยู่ดีที่โดนพูดสองแง่สองหงามแบบนั้น เฟยเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็ยิ้มพร้อมกับผละร่างบางออกแต่ก็ไม่ยอมปล่อยให้เธอออกจากอกได้
“ ถ้าอย่างนั้นเรามาแต่งงานกันไหม ผมไม่ติดนะ” เฟยยิ้มกริ่มพร้อมกับพูดเรื่องแต่งงานออกมา แก้วเมื่อได้ยินแบบนั้นหน้าที่แดงอยู่แล้วก็ยิ่งแดงมากกว่าเดิมเธอไม่คิดว่าเรื่องที่เธอน้อยใจจะกลายมาเป็นเรื่องแต่งงานได้
“ คนบ้า แต่งงานบ้าบออะไรกัน “ แก้วเขิลอายมากจนตัวแทบบิดเป็นเกรียว หน้าของเธอแดงมากด้วยความที่เธอเขิลอายจนแทบอยากมุดดินหนี เฟยเมื่อเห็นร่างบางในออ้มกอดของเขาเขิลอายขนาดนั้นเขาก็ยิ้มกริ่มออกมาพร้อมกับดึงร่างบางเข้ามากอดไว้อีกครั้งแล้วพูดสิ่งที่เขาเก็บไว้อยู่ในอกมานานนับปี
“ ผมไม่รู้ว่าคุณจะเชื่อผมไหม แต่ผมแอบหลงรักคุณตั้งแต่แรกเห็น “ เฟยพูดความจริง
