EP16
.
.
.
-อายแคร์-
พอฉันอธิบายเรื่องเด็กนั้นให้ดีไวน์ฟังเขาก็เหมือนยังงุนงงกับเรื่องที่ได้ยิน ส่วนตอนนี้หน่ะหรอไอ้บ้านี้มันก็เฝ้าฉันเรียนจนจบคลาสแล้วหิ้วฉันกลับมาที่ไหนสักแห่ง มันเป็นโกดังขนาดใหญ่มีพวกเศษเหล็กและอะไรมากมายกองอยู่ตามพื้น
บรรยากาศข้างในมืดเงียบสนิทไม่มีคนอยู่แต่ข้างในก็ดูสะอาดดีคงจะมีคนมาทำความสะอาดตลอดเวลา ห้องแต่ละห้องถูกแบ่งออกเป็นโซน ฉันไล่สายตามองไปทั่วบริเวณด้วยความสงสัยแล้วร่างหนาก็หยุดเดิน ทำให้ปลายจมูกชนเข้ากับแผ่นหลังกว้างอย่างห้ามไม่ได้
"นี้นาย จะหยุดเดินก็บอกกันหน่อยสิ" ดีไวน์ไม่ได้ตอบอะไรแต่มือหนากลับยื่นมาสอดนิ้วเข้ากับมือฉัน เหมือนเขารู้เลยว่าตอนนี้ฉันกำลังเริ่มรู้สึกหวาดกลัวทั้งที่พยายามระงับอาการของตนเองเอาไว้แล้ว
"…" ความนิ่งของคนข้างกายทำให้ฉันไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยถามขาก้าวเดินตามเขามายังห้องหนึ่ง ดีไวน์เปิดมันเข้าไปข้างในก็พบเจ้าตัวหุ่นยนต์ที่
