ออฟฟิตของเอริก
“ฮึ่ย ไอ้คนบ้า พูดอะไรไม่เคยฟัง! ฝากไว้ก่อนเถอะ!”
หญิงสาวนั่งบ่นอยู่คนเดียวบนโซฟาสวยกลางห้องทำงานของเอริกหลังจากสั่งอาหารขึ้นมาทานกันเสร็จแล้ว
“หึหึ”
เขาขำกับท่าทีแสนงอนนั้น ก็จะอะไรซะอีกละเขาบังคับให้เธอมานั่งรอเขาทำงานที่ออฟฟิตนะสิ
“นั่งแบบนั้นระวังจะเจ็บคอนะ”
เขาพูดออกมาเมื่อคนตัวเล็กนั่งเชิดหลังตรงซะขนาดนั้น
“ไม่ต้องยุ่ง ทำงานไปเลยนะ คนเอาแต่ใจ”
เธอว่าออกไปเสียงดัง
“ลุกมานั่งนี่มา”
เขาสั่งอีกแล้ว เธอคิดในใจ
“ฉันอยากนั่งตรงนี้! ”
“จะมาดีๆรึเปล่า”
ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันเตือนว่าอย่าให้พูดซ้ำอีก
เรยาเดินกระทืบเท้าปึงปังไปนั่งลงบนตักกว้างที่นั่งทำงานอยู่ แขนใหญ่โอบกอดเอวเล็กเอาไว้ก่อนจะเอี้ยวตัวมาหอมแก้มใสไปฟอดหนึ่งจนเต็มรัก
“ตัวคุณหอมจัง ผมชักติดใจแล้วสิ”
เขาบอกออกมาพลางก้มหน้าซุกลงที่ซอกคอเล็ก แกล้งขบกัดเบาๆจนเธอขนลุกเกรียว
“ผมต้องการอีกแล้วเรยา ให้ผมนะท
