ตอนที่ 2

1767 Words
“นี่แก กล้าดียังไงมายุ่งกับวินของชั้นห๊ะ ปล่อยมือแกออกเดี๋ยวนี้นะ” “เพี๊ย" เสียงมือกระทบหน้าดังขึ้น “โอ๊ยคุณดีดี้ปล่อยนะคะรินเจ็บ” “ปล่อยรินเดี๋ยวนี้ดีดี้ ผมบอกให้ปล่อย!” “นี่วินเข้าข้างมันเหรอ ได้แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!” .............................คัท............................. “โอเคดีมากครับทุกคน วันนี้เลิกกองได้ เก็บของๆ” เสียงผู้กำกับสั่งคัทขึ้น ก่อนที่ทีมงานในกองถ่ายทุกคนจะรีบพากันเก็บของกลับบ้าน “ดีมากครับ วันนี้แสดงได้ดีมากเลย โดยเฉพาะนางร้ายของเรา เล่นซะเหมือนจริงเลย ฮะฮะฮะ” ผู้กำกับเอ่ยชมขึ้นหลังงานเสร็จการแสดงฉากวันนี้ จากนั้นทุกคนกล่าวขอบคุณก่อนจะเดินไปเปลี่ยนชุด “น้องเรยาคะ วันนี้ทำได้ดีมากเลยพี่ละอินจนแทบจะวิ่งไปซื้อทุเรียนแล้วเชียว” ผู้จัดการสาวประเภทสองของ เรยา นางร้ายเบอร์หนึ่งของช่องพูดขึ้นหลังจากที่ได้ชมการแสดงของวันนี้ “ทำไมคะพี่มินนี่จะไปเอามาไว้ตบเรยาเหรอคะ” นางร้ายคนสวยพูดออกมาก่อนจะเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้เพื่อเก็บเครื่องประดับที่ใช้ถ่ายทำลงกล่อง “อิอิ ก็นะ ใครบอกให้เล่นดีขนาดนั้นเล่า แล้วที่ตบนางเอกไปอะ พี่รู้นะว่าการแสดง 20 เปอร์เซ็นต์ ส่วนที่เหลืออารมส่วนตัวล้วนๆ” ผู้จัดการสาวพูดออกมาอย่างรู้กันดี “ฮะฮะ พี่มินนี่รู้ใจเรยาที่สุด ใครใช้ให้ครั้งที่แล้วยัยนั่นเล่นตบเรยาซะเจ็บไปหมด เป็นรอยแดงตั้งหลายวันละคะ” ครั้งที่แล้วเธอโดนยัยนางเอกตบคราวนี้เลยเอาคืนก็แค่นั้น “เรยาเสร็จรึยัง คิวจะพาไปทานข้าว” เสียงเรียกมาจากทางด้านนอก อิคคิว พระเอกหนุ่มที่ตอนนี้กำลังคบกับนางร้ายเบอร์หนึ่งอย่างเรยาอยู่เรียกออกมา “เสร็จแล้วๆเดี๋ยวออกไป” พูดเสร็จเธอก็เดินออกมาพร้อมกับมินนี่ “แหมตั้งแต่เปิดตัวว่าคบกันนี่ มารับไปส่งกันทุกวันเลยนะ ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะยะ” มินนี่แซวขึ้น “ไปกันเถอะครับ” พูดเสร็จชายหนุ่มก็เดินมาจับมือหญิงสาวเดินออกไปทันที “พี่ต้องขอตัวนะคะวันนี้มีนัดคะ พี่ไปก่อนนะ บายแล้วเจอกัน” พูดเสร็จก็เดินขึ้นรถขับออกไปทันที “งั้นเราไปกันเถอะ วันนี้คิวจะพาเรไปทานอาหารร้านที่อร่อยที่สุดเลยละ” ชายหนุ่มพูดออกมาก่อนจะขึ้นรถขับออกไป พอขึ้นรถได้เรยาก็หันหน้ามองออกไปทางด้านนอกกระจก เธอคบกับอิคคิวพระเอกดาวรุ่งของช่องมาได้สองเดือนแล้ว เธอกับเขาเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เข้าวงการ อิคคิวเป็นผู้ชายที่ดีมากเขาแอบชอบเธอมาตั้งแต่คบกันเป็นเพื่อนใหม่ๆแต่เธอรู้สึกกับเขาได้แค่เพื่อน จนกระทั่งสองเดือนก่อนหน้านี้ชายหนุ่มก็เดินเข้ามาขอคบกับเธอเป็นแฟน หญิงสาวที่ไม่รู้จะตอบยังไงถ้าเป็นคนอื่นเธอคงกล้าปฏิเสธไปแล้วแต่นี่เป็นเขา เธอเลยต้องตอบรับกลับไป เพราะคิดว่าลองๆคบกันแบบแฟนอาจชอบกันขึ้นมาจริงๆก็ได้ แต่นี่ผ่านมาแล้วสองเดือนความรู้สึกกับชายหนุ่มก็ยังเหมือนเดิม เธอคิดกับเขาได้แค่เพื่อนจริงๆถึงแม้ว่าเขาจะทำดีแค่ไหนก็ตาม “เหนื่อยไหมวันนี้ แสดงซะเหมือนจริงเลย” ชายหนุ่มพูดขึ้นทำลายความเงียบ “ก็นิดหน่อย แล้วคิวละเหนื่อยไหม มีตั้งสองงาน” ไม่หรอก ได้อยู่กับเรเราก็มีความสุขแล้วละ เขาพูดพลางยิ้มออกมาก่อนที่จะมาถึงร้านอาหารหรูที่ชายหนุ่มจองโต๊ะไว้ ทั้งสองเดินไปนั่งยังโต๊ะที่ที่จองไว้ ระหว่างทางเธอและพระเอกหนุ่มเป็นจุดสนใจของคนในร้านเป็นอย่างมากเพราะไม่มีใครไม่รู้จัก นอกจาก... “นั่นใคร” เอริกถามออกมาเมื่อมองไปเห็นร่างเพรียวกำลังเดินเข้ามาในร้านกับชายหนุ่มอีกคน “เรยาครับ นางร้ายเบอร์หนึ่ง ส่วนนั่นก็ อิคคิวพระเอกหนุ่ม.... ” เลขาหนุ่มของเขากำลังจะอธิบายต่อแต่ชายหนุ่มขัดขึ้นซะก่อน “ฉันหมายถึงผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย” เขาพูดออกมาอีกครั้ง “อ้อครับ คุณเรยา ติรกุล นางร้ายเบอร์หนึ่งของช่อง เธอเป็นลูกครึ่งครับ นี่เจ้านายไม่รู้จักเธอเหรอครับ” เลาขาหนุ่มถามออกมางงๆ “อืม เคยได้ยินชื่อ” เขาพูดออกมาแค่นั้น เพราะเขาแทบไม่เคยสนใจวงการบันเทิงอะไรพวกนี้หรอก ขนาดทีวียังนานๆถึงจะเปิดดูที ชีวิตเขามีแต่การทำงานกับการปลดปล่อยอารมเท่านั้น จากนั้นทั้งคู่ก็ทานอาหารต่อไปเงียบๆโดยสายตาของเอริกกลับเอาแต่คอยจ้องไปยังร่างสวยที่นั่งทานข้าวอยู่อีกโต๊ะ เรยาที่นั่งทานข้าวได้สักพักก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ พอทำธุระเสร็จเธอก็เดินออกมาชนเข้ากับร่างสูงของใครบางคนเข้าจนเกือบล้มถ้าไม่มีมือใหญ่มาจับไว้ “เอ่อขอโทษคะ” เธอกล่าวขอโทษก่อนจะทำท่าเดินออกไปแต่มือแกร่งกับไม่ยอมปล่อย “นี่ปล่อยแขนฉันได้แล้ว" เธอเริ่มโวยวายที่เขาไม่ยอมปล่อย “................” “เอ๊ะนี่คุณ! ฉันขอโทษแล้วก็ปล่อยสิ” เธอพูดออกมาอีกครั้งพลางสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมแต่ไม่เป็นผล ชายหนุ่มมองหน้าสวยที่กำลังโกรธเขาอยู่ เธอพยายามดิ้นให้หลุดแต่เขากลับไม่ยอมปล่อย ก่อนจะดึงร่างบางเข้ามาในซอกเล็กๆข้างทางเดินเข้าห้องน้ำลับตาคน “อ๊าย...” เธอกำลังอ้าปากจะร้องออกมา ชายหนุ่มรีบประกบปากจูบลงมายังปากแดงอย่างรวดเร็ว หญิงสาวหยุดร้องทันที ตอนนี้เธอตกตะลึงกับการกระทำที่จาบจ้วงของชายหนุ่ม ส่วนทางด้านของชายหนุ่มเขาสอดลิ้นสากเข้าไปในปากสวย ก่อนจะควานหาหาลิ้นเรียวของเธอ พร้อมทั้งดูดดึงออกมาอย่างจาบจ้วง ร่างใหญ่บดเบียดแนบชิดร่างเล็กจนเธอแทบจบจมติดผนัง หญิงสาวเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบที่เขามอบให้จนลืมไปว่ากำลังถูกลวนลามอยู่จนกระทั่งเขาเอื้อมมือใหญ่ขึ้นมากอบกุมอกสวยสติที่หายไปของเธอจึงกลับมาอีกครั้ง “โอ๊ย นี่คุณ!!!” เขาร้องออกมาอย่างทรมานที่หญิงสาวยกเข่าขึ้นมาใส่กล่องดวงใจของชายหนุ่มเต็มแรงแล้วตามมาด้วยตบหน้าหล่อของเขาไปหนึ่งที “เพี๊ยะ!!!” นี่สำหรับที่คุณลวนลามฉัน พูดเสร็จหญิงสาวก็เดินออกไปทันที “ฝากไว้ก่อนเถอะ ได้เจอกันอีกแน่!” เขากัดฟันพูดออกมา เรยาหลับมานั่งโต๊ะอย่างอารมเสีย “เรเป็นอะไรไป ทำไมไปเข้าห้องน้ำนานจังละ แล้วนี่ปากเลอะลิปติกอะเร” ชายหนุ่มพูดออกไปพร้อมส่งทิชชู่ให้เธอ หญิงสาวรับมาอย่างอารมไม่ดี เธอไม่มีอารมทานต่อแล้วได้แต่นั่งเขี่ยข้าวไปมา ส่วนเอริก พอหายเจ็บบ้างแล้วก็เดินกลับมาที่โต๊ะโดยสายตาจับจ้องไปที่ร่างบางที่กำลังนั่งทานข้าวอยู่ “อ่าว เป็นอะไรครับคุณเอริก ทำไมเดินแบบนั้นครับ แล้วปากไปเลอะอะไรมาครับมาแดงเชียว” เลขาถามออกมาที่เจ้านายหนุ่มเดินบิดๆและปากเลอะไปด้วยลิปติก “เปล่า ไม่มีอะไร” เขาพูดก่อนจะเดินมานั่งลงที่เดิม พร้อมทั้งหยิบทิชชู่มาเช็ดลิปออก สายตาจ้องไปที่ร่างบางอย่างเจ็บใจที่เสียรู้เธอ พอทานข้าวเสร็จเรยากับอิคคิวก็เดินออกมาผ่านโต๊ะของเอริกที่นั่งมองหญิงสาวอยู่ เรยากวาดสายตาไปรอบร้านจนเจอเข้ากับผู้ชายที่ลวนลามเธอเมื่อกี้ หญิงสาวมองออกไปอย่างท้าทายก่อนจะยิ้มเยาะส่งไปให้แล้วเดินออกจากร้านไป “ฝากไว้ก่อนเถอะ! เรยา!” เขากัดฟันพูดออกมา “อะไรนะครับคุณเอริก” เลขาหนุ่มที่ไม่รู้เรื่องถามออกมา “เปล่า นี่อิ่มรึยัง จะกินไปถึงเช้าเลยรึไง!” เขาพาลออกมากับลูกน้องที่นั่งทานข้าวอยู่ “สะเสร็จแล้วครับๆ” เขาพูดออกมาก่อนจะวางช้อนลงแล้วเรียกเช็คบิลทันที “เรเป็นอะไรรึเปล่าหืม ดูท่าทางหงุดหงิด” อิคคิวถามออกไปเมื่อขับรถมาส่งหญิงสาวจนถึงคอนโด “เปล่าหรอก ขับรถกลับดีดีนะ เรไปก่อนละ” เธอพูดออกมาพร้อมกับกำลังจะเปิดประตูรถออกไป “เดี๋ยวก่อนสิเร จะรีบไปไหนอยู่กับคิวก่อนสิ พรุ่งนี้เรไม่มีถ่ายนี่ คิวมีถ่ายทั้งวันเลยไม่ได้เจอกันแน่ๆ” เขาพูดเศร้าๆออกมา “อ้อ” เธอพูดออกมาแค่นั้นก่อนจะปิดประตูรถกลับคืน “เรารักเรนะ ขอกอดหน่อยสิ” เขาพูดออกมาก่อนที่ร่างบางจะอ้าแขนออกให้เขาสวมกอด เธอคงให้เขาได้เพียงเท่านี้แหละ เธอคิดออกมาคนเดียวในใจ ชายหนุ่มที่รู้ตัวดีว่าหญิงสาวให้ได้แค่รักแบบเพื่อนแต่ก็หวังเพียงว่าสักวันเธอจะรักเขาขึ้นมาบ้างก็เท่านั้น เขาคลายอ้อมกอดออกก่อนจะจูบไปที่แก้มสวยเร็วๆหนึ่งที หญิงสาวหันขวับกับการกระทำของชายหนุ่มแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่ยิ้มๆออกมาเพราะยังไงเธอก็เป็นแฟนเขานี่นา “งั้นเรไปก่อนนะ อยากพักแล้ว เดี๋ยวเรโทรหานะ ขับรถดีๆละ บาย” เธอบอกออกมาก่อนจะยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาหนึ่งที ซึ่งเธอทำแบบนี้เป็นประจำตั้งแต่ที่คบเป็นแฟนกันมา ชายหนุ่มจะได้รู้สึกดีบ้างก็เท่านั้น ก่อนที่จะเดินเข้าไปในคอนโดที่เธอซื้อไว้ โดยหญิงสาวไม่รู้เลยว่ามีปาปารัสซี่คอยถ่ายรูปเธอกับพระเอกหนุ่มตั้งแต่เดินออกจากร้านอาหารแล้ว “ได้ข่าวเด็ดแล้วเรา”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD