Chapter 16

1273 Words

ณภัทรเดินคอตกออกไปจากห้องอาหารเพราะว่าที่แม่เมียไม่ยอมให้ร่วมโต๊ะอาหารด้วย นี่ลงทุนตื่นมาจัดโต๊ะอาหารเช้าให้แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีท่าทีดีใจหรือเอ็นดูขึ้นเลย ท่าทางจะงานยากเสียแล้ว "ไงลูกชาย น้าพิมพาไม่ยอมญาติดีด้วยเหรอ" เขาเงยหน้ามองคุณพ่อก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆจนคนเป็นถึงกับหลุดขำออกมา "ก็ใช่นะสิพ่อ นี่ผมตื่นมาจัดโต๊ะอาหารเช้ายังไม่ชวนผมกินด้วยเลย แถมยังย้อนในสิ่งที่ผมเคยทำอีก" "สมน้ำหน้า ตอนทำไม่คิดเองนี่กะจะเล่นๆกับลูกสาวเค้าแต่ดั้นรักขึ้นมาจริงๆ เนี่ยนะเค้าเรียกกรรมตามสนอง" "พ่อต้องช่วยผมไม่ใช่ตอกย้ำป่ะ" "เอาอะไรมาช่วย แค่นี้พิมพาจะกินหัวพ่อเรื่องเดชาอยู่แล้ว ถ้าไปยุ่งเรื่องแกอีกมีหวังพังไปหมด เอาน่าถือว่าชดใช้กรรมที่เคยทำมา ตื้อเข้าไปเดี๋ยวก็ใจอ่อนยกลูกสาวให้เองแหละ" "พ่อติดต่อคุณพ่อของแตงกวาได้เหรอ" เขาเอ่ยถามอย่างหาพรรคพวก ถ้าเกิดว่าอาเดชาอยู่ข้างเขาอะไรมันก็จะง่ายขึ้น

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD