ภาพผู้คนที่ถูกไฟไหม้กำลังร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวดทรมาน และกลิ่นเนื้อไหม้ ได้อบอวลไปทั่วทั้งบริเวณโดยรอบ ได้ตราตรึงเข้าไปในจิตใจของทุกคนที่อยู่ในที่แห่งนี้ มันเป็นภาพที่พวกเขาคงไม่สามารถสลัดมันออกไปได้ง่ายๆ เป็นแน่
โอ๊ย! ... อ่า!
"ไปกันเถิด ถึงอย่างไรพวกเราก็คงไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้นี่คือวิธีที่ดีที่สุด เพื่อที่จะปลดปล่อยพวกเขา"
"ผู้ใดกันที่เป็นผู้คิดวิธีชั่วช้าสามานย์นี้ขึ้นมา เหตุใดจะต้องนำชาวบ้านตาดำๆ ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เหล่านี้ มาเป็นแพะรับบาปในครั้งนี้ด้วย" องค์ชายเก้ากล่าวออกมาอย่างเดือดดาล หลังจากที่เขาได้เห็นภาพเหตุการทรมานของผู้คนที่อยู่ในกองเพลิงนั้น…
ณ ชายป่าใกล้กับเมืองเฟิ่งหวง
ใบไม้ที่อยู่บริเวณโดยรอบป่า ปลิวอยู่บนอากาศเป็นจำนวนมาก คล้ายกับมีลมแรง ที่พัดเศษใบไม้ในบริเวณนั้น ให้กระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ ซึ่งวิถีของลมที่เกิดขึ้นนี้ผิดธรรมชาติเป็นอย่างมาก เพราะมันหมุนคว้า
