ROMINA's POV
“Kainis ka, Silvestre!” sigaw ng isipan ko. Gusto kong sipain ang pinto, dahil muli kong narinig ang kanilang ungol, pero baka sabihin niya’y naiingit ako sa kanila.
“Romina, Baby,” tawag sa akin ni Daddy Rico. Lumapit ako sa kanila at inayos ko at inayos ko ang suot nitong pajama. “Pagpasensyahan mo na ang Kuya Silvestre mo dahil alam mo naman ‘yan,” saad nito.
“Nasasanay na rin ako kahit papaano, Daddy. Um, bababa ho ba kayo para mag–exercise?” tanong ko.
“Yes, My baby,” ngiti na sagot nito. Inalalayan kong tumayo si Daddy Rico kahit alam kong kayang–kaya na nilang tumayo. Bumaba na kami at tinungo namin ang labas. “Bitiwan mo na ako, Baby dahil maglalakad akong mag–isa,” saad nito sa akin.
“Sige ho, Daddy,” ngiti na tugon ko. Binitawan ko sila at dahan–dahyan sila
