First Day Mission (เริ่มภารกิจรัก) #2
1147 Words
ก๊อก! ก๊อก! ปราการเคาะประตูห้องก่อนจะเดินเข้ามา
“ผมถามเมษาแล้วครับ เธอบอกว่าประชาสัมพันธ์ด้านล่างเป็นคนเซ็นรับแล้วเอาขึ้นมาให้ครับ”
“ช่างเถอะเอาไปเก็บในห้องนอนก่อน นายเอาเอกสารที่ฉันเซ็นเสร็จแล้วให้เมษาเอาไปจัดการต่อ เราต้องไปสนามบินตอนสี่โมงเย็น รีบไปเคลียร์งานได้แล้ว เราต้องอยู่เชียงใหม่สองวัน”
“ได้ครับบอส ผมจองโรงแรมให้บอสที่เดิมนะครับ จะได้สะดวกในการเดินทางไปพบกับคุณสรรชัย”
“อืม”
“แล้วให้ผมเรียกเด็กไปด้วยไหมครับ”
“ไม่ต้องไปแค่สองวันเอง เรายุ่งมากฉันคงไม่มีเวลามาทำอะไร” คุณานนต์บอกปัดออกไป
“ก็เห็นบอสจัดหนักตลอดครับเลยถามเผื่ออยากได้กำลังใจ” ปราการยังเย้าแหย่เจ้านายไม่เลิก
“ปราการ!” คุณานนต์เรียกชื่อปราการด้วยน้ำเสียงกดต่ำ ปราการรู้ได้ทันทีว่าเขาต้องรีบปิดปากให้สนิทไม่เช่นนั้นเขาจะโดนปิดปากด้วยอย่างอื่นแทน
ก่อนจะรีบถือช่อดอกไม้เอาไปวางไว้บนโต๊ะในห้องพักผ่อนของเจ้านาย
‘ชื่อฉัตร เขาเคยรู้จักหรือเปล่านะ’ คุณานนต์หยิบการ์ดขึ้นมาอ่านอีกครั้งด้วยความสงสัย
……
“บอสยิ้มอะไรคะ” ปุ๋ยที่เข้ามารอรับเอกสารจากเจ้านายเรื่องอนุมัติซื้อเครื่องจักรเพิ่ม และเปิดรับสมัครพนักงานใหม่หลายอัตรา เพราะตอนนี้โรงงานที่ระยองมีการขยายจากสามเป็นสี่โรง ที่กำลังก่อสร้างอยู่ตอนนี้แต่ใกล้จะเสร็จแล้ว เพื่อรองรับการขยายตัวอย่างต่อเนื่อง
“ฉันยิ้มเหรอ” พิริยฉัตรถามออกไปเพราะไม่คิดว่าตัวเองยิ้ม
“ใช่ค่ะ บอสยิ้มน่าจะอารมณ์ดีมากนะคะ แล้วบอสเซ็นเอกสารให้ปุ๋ยหรือยังคะ”
“เซ็นแล้วเอาไปสิ ฉันกำลังคิดเรื่องภารกิจน่ะ เขาคงงงไปทั้งวันเนอะว่าใครส่งดอกไม้ไปให้ ปุ๋ยบ่ายสองสั่งกาแฟไปให้เขา ให้แมสขึ้นมาเอาการ์ดจากฉันก่อน”
“บอสรุกหนักขนาดนี้เขาจะไม่กลัวเหรอคะ”
“ไม่หรอก ตื่นเต้นดี”
“อีกสิบนาทีโทรเรียกแมสมาเอาการ์ด ส่วนกาแฟเธอโทรไปสั่งร้านดังที่อยู่ในห้างของเขานั่นแหละมันจะได้ไม่เสียรสชาติ”
“ได้ค่ะบอส เดี๋ยวปุ๋ยไปค้นหาร้านกาแฟก่อนค่ะ เอาของว่างด้วยไหมคะ”
“บราวนี ในรายงานบอกว่าเขาไม่ชอบของหวาน แต่บราวนีทานคู่กับกาแฟเข้ากันได้ดี เย็นนี้เขาจะบินไปเชียงใหม่สองวัน สั่งให้พนักงานแพ็กแซนด์วิชให้เขาด้วย เผื่อเขาหยิบไปทานบนเครื่อง”
“บอสนี่ใส่ใจสุดๆ เลยค่ะ ถ้าไม่หลงบอสก็ให้รู้กันไปนะคะ แล้วช่วงที่เขาไปเชียงใหม่ภารกิจของบอสจะทำยังไงคะ”
“ออนไลน์ไงปุ๋ย ว่าแต่ชื่อโรงแรมที่เขาจะเข้าพักไม่คลาดเคลื่อนแน่นะ”
“ไม่ค่ะ เพราะไปเชียงใหม่ทีไรเขาก็จะพักโรงแรมนี้ประจำเลยค่ะ”
“ฉันจะได้เตรียมเซอร์ไพรส์ถูก”
พิริยฉัตรหมุนปากกาในมือไปมา ให้ทำยังไงได้ล่ะเนอะ ผู้ชายมันมีน้อยในยุค 202x ผู้หญิงอย่างเราต้องบุก มัวแต่สนิมสร้อยไม่ทันการพอดี คุณเสร็จฉันแน่ล่ะคุณเทมส์
หลังจากนั้นก็ก้มลงเขียนการ์ดที่จะแนบไปกับกาแฟและอาหารอย่างอย่างอารมณ์ดี
การ์ดพวกนี้เธอลงทุนไปเลือกเองกับมือเพราะอยากให้เขาประทับใจ
Rrr! Rrr!
“ฮัลโหลสวัสดีค่ะ”
[ฉัตรเหรอ ยุ่งอยู่หรือเปล่าคุยได้ไหม]
“ได้สิว่าแต่เป้ยโทรมามีอะไรเหรอ”
[ฉัตรพี่ยุทธขอฉันแต่งงานแล้วนะ] นราทิพย์ หรือเป้ย เพื่อนสนิทของพิริยฉัตรโทรมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“จริงเหรอดีใจด้วยนะเพื่อนรัก นึกว่าจะขอแกในวันวาเลนไทน์เสียอีก”
[เขาบอกไม่อยากรอแล้วเพราะคบกันมาเจ็ดปีแล้ว ฉันตื่นเต้นมากเลยอะแก ตอนที่ไปทานข้าวด้วยกันแล้วพี่เขาคุกเข่าขอฉันแต่งงาน]
“ฉันอยากมีโมเมนต์แบบแกบ้างจัง ดีใจด้วยจริงๆ นะ แล้วจะแต่งกันตอนไหน”
[ภายในสองเดือนนี้แหละรอแม่เขาไปหาฤกษ์ก่อน แกรอเป็นเพื่อนเจ้าสาวได้เลย]
“ในที่สุดแกก็ลงจากคานทิ้งฉันไว้บนหิ้งคนเดียว เศร้า… ไหนแกบอกจะไม่ทิ้งฉันไงละ”
[บ้าหรือไงถึงฉันจะแต่งงานแล้ว ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน พี่ยุทธยังแซวเลยว่าถ้าไม่คบกับฉันมานานจะคิดว่าเราตีฉิ่งกันเสียแล้ว เพราะแกไม่เคยมีแฟน]
“จะเอาเวลาไหนไปมีละ ชีวิตนี้ก็ทำแต่งาน”
[ผู้หญิงคนอื่นเขาก็ทำงานเหมือนกัน เป็นเพราะแกไม่มองใครมากกว่า แถมมีคนมาจีบแกก็ติโน้นตินี่ เล่นเอาเขาขยาดหนีหายกันไปหมด] นราทิพย์พูดกลั้วหัวเราะมาตามสาย
“จะให้ทำยังไงล่ะบางคนก็ทานข้าวมุมมามเสียงดัง บางคนก็ขี้หลี สรุปอยู่แบบเป็นผู้หญิงโสด ที่ สวยและรวยมาก”
[ย่ะ เชิญแกอยู่บนคานทองไปคนเดียวเถอะ ตอนนี้ฉันขายออกแล้ว ไม่กวนแล้วละ เมื่อไหร่จะว่างไปทานข้าวด้วยกันเสียที]
“วันศุกร์นี้เป็นไงล่ะ นัดพี่ยุทธมาด้วยนะ ให้แกเลือกร้านแล้วส่งโลเคชันมาเลย”
[ดีล เจอกันนะจ๊ะเพื่อนรัก]
“อือ… บาย”
หลังจากกดวางสายจากเพื่อนรักที่โทรมาแจ้งข่าวดี แต่เป็นข่าวร้ายสำหรับเธอ เพราะแม้แต่แฟนที่จะควงไปทานข้าวยังไม่มี แล้ววันจันทร์หน้าก็เป็นวันวาเลนไทน์ด้วย คิดแล้วมันศร้าใจยิ่งนักกับชะนีที่ยังโสดแบบเธอ
… …
ก๊อก! ก๊อก!
“เข้ามา” เสียงของคุณานนต์เอ่ยอนุญาต
เขากำลังก้มหน้าก้มตาเซ็นเอกสาร ก่อนจะไปสนามบิน
ปราการวางของลงบนโต๊ะของเจ้านาย คุณานนต์เงยหน้าขึ้นมองหน้าปราการพร้อมยกคิ้วเป็นเครื่องหมายคำถาม
“ประชาสัมพันธ์ด้านล่างเอาขึ้นมาครับ บอกจากคนพิเศษของบอส”
“คนพิเศษใคร”
“ไม่ได้บอกชื่อครับ บอสอ่านการ์ดที่แนบมาดูสิครับจะได้รู้ว่าใคร แต่ช่วงนี้บอสของผมเนื้อหอมมากเลยนะครับ ภายในวันเดียวได้รับทั้งดอกไม้ทั้งของว่าง”
คุณานนต์หยิบการ์ดที่ปิดไว้ในซองขึ้นมาอ่าน
Dear Mr.Handsome
Enjoy your coffee. Have a lovely day
Sandwich is for your trip to Chiangmai. Please safe trip
Get ready for your next mission
P.
(ถึงคุณสุดหล่อ เอ็นจอยกับกาแฟของคุณนะ ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีของคุณ
แซนด์วิชสำหรับทริปเชียงใหม่ของคุณ เดินทางปลอดภัยนะคะ
เตรียมพร้อมสำหรับภารกิจต่อไปค่ะ พี.)
- Writer
