นวดกระชากใจ

พบกันอีกครั้ง

ตอนที่2 พบรักอีกครั้ง

เมื่อมิ้นมาถึงร้านนวด บรรดาหมอนวดมองเธอแทบทุกคน แต่มีอยู่คนหนึ่งจ้องจะกระแหนกระแหนเธอ

"วันนี้มาผิดเวลา สงสัยขนมจีนแน่นท้อง"ดารินหมอนวดสุดแสบประจำร้านพูดขึ้น

"พี่รู้ได้ไง นรีบอกเหรอ"มิ้นพาซื่อ

"มีคนเห็นน่ะ เดินอยู่กับลูกค้าที่กาดหลวง"

มิ้นพึ่งเข้าใจคำพูดเมื่อกึ้นี่เอง แต่เธอก็ไม่เข้าว่าทำไมดารินต้องพูดจากประชดประชันเธอขนาดนั้น

"บังเอิญเจอกันที่กาดหลวงค่ะ นรีก็ไปด้วย "

"ฮือ"ดารินทำเสียงยาว

"ใครมีคำถาม พูดมาได้เลยนะ" นรีโผล่มาข้างหลังมิ้น แล้วพูดเสียงห้วนๆ

"เปล่าแค่ทักทายน้องมิ้นเฉยๆ"พูดจบดารินเบ้ปากนิดหนึ่ง แล้วเธอก็เดินจากไป

"มิ้น เจ๊พรให้ไปหา"ป้านีหมอนวดรุ่นบุกเบิก เดินมาหามิ้น แล้วตบบ่ามิ้นเบาๆ

หลังจากนั้นมิ้นก็ไปหาเจ๊พร ที่กำลังนั่งจดคิวหมอนวดอยู่ในห้องส่วนตัว

"นั่งลงซิ"

มิ้นนั่งลง และอดตื่นเต้นไม่ได้ เพราะเธอก็รู้อยูว่าเจ๊พรจะพูดอะไร และในความเป็นจริงเธอไม่ได้เป็นอย่างที่บรรดาหมอนวดคนอื่นพูดถึง

"เรื่องเมื่อคืนว่าไง เล่าให้เจ๊ฟังซิ"

"เมื่อคืนหนูไปเที่ยวกาดหลวงกับนรี แล้วเจอลูกค้าที่นวดเมื่อวานที่เป็นคนจีน นรีกับหนูเลยชวนกินขนมจีน แค่นี้จริงๆไม่มีอะไรค่ะ"

"เจ๊ก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่อย่าประเจิดประเจ้อ คนเขาจะมานินทราร้านเราได้ หวังว่ามิ้นจะเข้าใจนะ"

"ค่ะ"

"แต่ถ้าเกิดเขาชอบพอหนู เจ๊ก็สนับสนุนและยินดีนะ นี่สมมุตินะ และพูดในฐานะพี่สาว"

"คงไม่หรอกค่ะ"

"เธอจะไปรู้ได้ไง เรื่องบุพเพสันนิวาส เอาเหอะดูๆกันไปก่อน"

"ค่ะ"มิ้นรับคำ

"มีอะไรก็ไปทำซะ"

มิ้นกำลังจะลุก ป้านีผู้เอ็นดูมิ้นเหมือนลูก ก็รีบเดินเข้ามา

"คนจีนเมื่อวานเขาจะมานวดกับมิ้นน่ะ"

"ค่ะ"

มิ้นรีบเดินออกไปต้อนรับทันที เธอมีสองความรู้สึกเมื่อรู้ว่าจางเว่ยมาหาเธอ แต่ในเมื่อเป็นลูกเธอไม่สามารถที่จะปฏิเสธอะไรได้

"สงสัยจะชอบหนูมิ้นจริงๆ ว่าไหมเจ๊"ป้านีหันมาคุยกับเจ๊พร

"ถ้าจริงก็ดีซิ มิ้นจะได้สบายกับเขาสักที"เจ๊พรยิ้ม เธอสงสารและเอ็นดูมิ้นมาก เพราะชีวิตของมิ้นน่าสงสาร ก่อนหน้าที่จะมาเป็นหมอนวดก็ถูกแฟนทิ้ง ถูกเพื่อนสนิทหักหลังโกงเงิน ต้องชดใช้หนี้แทนเพื่อน ไหนจะตกงานอีก

มิ้นเดินมาหาจางเว่ยที่นั่งรออยู่หน้าร้าน เมื่อจางเว่ยเห็นมิ้นเขารีบลุกขึ้นทันที แล้วยื่นกุหลาบสีแดงหนึ่งช่อให้มิ้น

"สำหรับคุณครับ"จางเว่ยยิ้มหวาน แล้วมองที่ข้อมือของมิ้น แต่ไม่เห็นกำไล จางเว่ยเลยใจแป่วนิดหน่อย

"ขอบคุณค่ะ"มิ้นรับไว้แต่ไม่กล้ามองจางเว่ย ใจเธอสั่นเบาๆ และมิ้นสังเกตุเห็นจางเว่ยมองที่ข้อมือของเธอ มิ้นก็รู้ทันทีว่าจางเว่ยมองหากำไล

"กำไลฉันไม่ได้ใส่มา เพราะจะนวดไม่สะดวกค่ะ"มิ้นยิ้มให้จางเว่ย

"ไม่เป็นไรครับ วันนี้ผมนวดไทย3 ชั่วโมงครับ"จางเว่ยรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาทันที

"ว้าว พ่อบุญทุ่ม"นรีเดินมายืนใกล้ๆมิ้น

"พูดอะไรอย่างงั้น"มิ้นหันมามองค้อนนรี

"สวัสดีครับ คุณอะไรนะ ผมจำชื่อไม่ได้"จางเว่ยพยายามนึก แต่ก็นึกไม่ออก

"นรี จำไว้นรี จำมิ้นได้อยู่คนเดียวนะพ่อจางเว่ย"นรีแกล้งทำหน้าบึ้ง

"ครับ นรี ผมจะจำไว้"จางเว่ยท่องอยู่สองสามครั้ง

"มัวแต่คุยกันอยู่นั่นแหล่ะ พาลูกค้าไปนวดได้แล้ว”เจ๊พรเห็นจับกลุ่มคุยกัน จึงรีบออกมาออกตักเตือน

พอมิ้นได้ยินเสียงเจ๊พรเท่านั้นแหล่ะ เธอจึงรีบพาจางเว่ยไปห้องเปลื่ยนเสื้อผ้าทันที เพื่อเตรียมตัวในการนวด

"เห็นเงียบๆ แต่แอบแรงเธอว่าไหม"ดารินหันไปคุยกับนินทราหมอนวดที่กำลังติดแขท

"ไม่รู้ไม่เผือก"เธอก้มหน้าตอบ พร้อมกับแขท

"นังบ้านี่ มันไม่สนใจโลกเลย ว่างเป็นแชท"

ดารินมีท่าทีกระฟัดกระเฟียกแล้วเดินไปหน้าร้าน. เพราะคิวเธอจ่อต้องคอยต้อนรับลูกค้าเข้าร้าน

เมื่อจางเว่ยเปลื่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็มานอนที่เตียงนวด ซึ่งจะมีเตียงเรียงกันประมาณสิบเตียง หลังจากจางเว่ยนอน มิ้นก็ทำการนวดทันที เพียงมิ้นสัมผัสเท้าของจางเว่ย เขาก็หลับตาพริ้มยิ่งมือนิ่มๆออกแรกกดจากเบาไปหาหนัก ทำให้จางเว่ยรู้สึกสบายเท้า

มิ้นเริ่มนวดจากฝ่าเท้าและหลังเท้ารวมนิ้วเท้าด้วย หลังจากนั้นเธอใช้สองมือสัมผัสขาทั้งสองข้างของจางเว่ยเพื่อคลายกล้ามเนื้อก่อนที่จะลงมือนวดจริง ก่อนที่จะลงมือนวดอย่างจริงจังและออกแรงให้หนักขึ้น โดยใช้น้ำหนักร่างกายเป็นตัวช่วยผ่อนแรง

ในความจริงแล้วเขาอยากคุยกับมิ้น แต่ตามมารยาทไม่ควรคุยเขารู้ข้อนี้ดี จึงพยายามหลับต เพื่อจะได้นอนหลับ ในระหว่างที่เขากำลังเพลิดเพลินกับการนวด ก็ได้ยินเสียงคลุกคลักเตียงข้างๆ จางเว่ยจึงหันมามอง เขาเห็นดารินหมอนวดสุดแสบพาลูกค้าฝรั่งมานวด จางเว่ยจึงหลับตาตามเดิมและเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว

จางเว่ยมารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียง และสัมผัสจากมือของมิ้นเขย่าร่างกายให้เขาได้ลืมตาตื่นขึ้นมา

"ตื่นได้แล้วค่ะ"มิ้นปลุกจางเว่ย

จางเวยค่อยๆลืมตาขึ้น และเห็นใบหน้าหวานๆของมิ้นเขายิ้มให้เธอ ส่วนมิ้นนั้นเธอก็ยิ้มให้โดยตามหน้าที่ เพราะอะไรกับจางเว่ยแม้แต่น้อย

"ผมหลับไปนานมากเลยนะ"แล้วเขาก็คิดถึงความฝันเมื่อครู่

"รู้ม้ยว่าผมฝันถึงคุณด้วย ผมฝันว่าเราเล่นสงกรานต์ด้วยกัน"จางเว่ยยิ้ม

"ค่ะ"มิ้นรับคำไปอย่างงั้น แต่เธอไม่ค่อยเชื่อ

"ผมอยากให้ความฝันเป็นจริง"จางเว่ยลุกขึ้นนั่งมองหน้ามิ้น

"ไปไม่ได้ค่ะ ฉันต้องทำงาน"

"เสียดายจัง ผมต้องเล่นคนเดียวเหงาครับ"

“อย่าพึ่งพูดอะไรนะคะเดี๋ยวฉันจะนวดคอบ่าไหลให้ก่อน และอาจมีการดัดตัวเล็กน้อย เพื่อความความตึงของร่างกายนะคะ

“ครับผม”

มิ้นไม่ได้พูดอะไรต่ออีกเลยได้แต่ยิ้ม และทำการนวดต่อจนเสร็จสิ้นทุกกระบวนท่า ตามคอร์สที่จางเว่ยต้องการ

“เสร็จแล้วค่ะ”มิ้นใช้สองมือประสานทุกบที่บ่าและหลังเป็นอันเสร็จสิ้นการนวด

“ขอบคุณครับ”จางเว่ยก็หยิบเงินในกระเป๋าเป็นค่าทิปให้มิ้น

"ขอบคุณค่ะ"มิ้นยกมือไหว้พร้อมรับเงินทิปมาอย่างยินดี

มิ้นได้แต่ยิ้มเธอไม่ได้พูดอะไรต่อ ปล่อยให้จางเว่ยอึ่งพูดไม่ออก ได้แต่ลุกดขึ้นเดินคอตกเข้าไปในห้องเปลื่ยนเสื้อผ้า ส่วนมิ้นก็จัดเตียงนอนให้เรียบร้อยตามเดิม

"ทำไมไม่ไป หนุ่มพูดนำทางขนาดนั้น"ป้านีพึ่งนวดเสร็จพร้อมกันพูดขึ้น เมื่อเธอเดินผ่านมาได้ยิน

"ไม่เอาหรอกเสียดายเงิน สงกรานต์ด้วยลูกค้าเยอะ"

"มัวแต่งก แล้วจะได้ผัวไหม"

"หนูยังไม่คิดเรื่องนี้หรอกป้า"

“แล้วแต่มิ้นก็แล้วกัน”ป้านีถอนหายใจ

เมื่อมิ้นจัดที่นอนเสร็จเธอก็รีบไปหน้าร้าน เพื่อรอส่งจางเว่ยที่กำลังเปลื่ยนเสื้อผ้าอยู่หลังร้าน ด้วยใจที่ร้อนรนและกระวนกระวายพอสมควร

"เป็นไงบ้างจ๊ะ สามชั่วโมง"นรีแสดงสีหน้าทะเล้น

"ก็เหนื่อยซิ ถามได้ ลองมานวดเองไหม"

"แหม ก็จางเว่ยเขาไม่ยากนวดกับฉันนี่ โน้นมาแล้วเดินยิ้มมาเลย"นรีโบ้ยปากไปทางจางเว่ย

เมื่อจางเว่ยเดินมาถึงก็ยิ้มให้ทั้งสองสาว โดยเฉพาะมิ้นจางเว่ยทั้งยิ้มให้และจ้องมองไม่คลาดสายตาแม้แต่น้อย

"หลับอย่างเดียวเลยครับ มันสบายตัวจริงๆ"จางเว่ยเอ่ยขึ้น

"ถ้าคนอื่นนวดจะสบายแบบนี้หรือเปล่าหนอ"นรีเหล่ตามองมิ้น

"เหมือนกันครับ"จางเว่ยหันไปสบตามิ้น

"พรุ่งนี้ผมจองตัวเวลาเดิมนะครับ"

"ค่ะ"

"ผมกลับแล้วนะครับ บ่าย"จางเว่ยหันมามองมิ้นอีกครั้งก่อนเดินออกจากร้านไป

"แหม เล่นตัวจังคุณนาย"นรีพูดประชด

"จะให้พูดอะไรล่ะเธอ"

"จร้า แม่คุณ"

ในระหว่างนั้นก็มีลูกค้าชาวฝรั่งเข้ามาในร้าน นรีเลยรีบไปต้อนรับทันที ด้วยนิสัยเป็นกันเองช่างพูดช่างเจรจา

"ฮัลโหล มาสสาจ"

ฝรั่งรูปงามหยุดดูเมนูเปิดดูอยู่พักหนึ่ง ส่วนนรียืนยิ้มรอจังหวะ และรอความหวังว่าลูกค้าคนนี้จะเข้ามานวด

"นวดไทยหนึ่งชั่วโมงครับ"ลูกค้าฝรั่งเอ่ยขึ้น

"เชิญค่ะ"

“ครับ” ฝรั่งหนุ่มเดินตามนรีเข้ามาในร้าน

"เจ๊ คิวใคร"นรีตะโกนถาม

"มิ้น"

"ฮ่ะ ส่งต่อให้แล้วนะ"นรีมองค้อนเชิดหน้า

"ขอบใจจ๊ะ"มิ้นยิ้มให้นรีแล้วเชิญฝรั่งไปห้องเปลื่ยนเสื้อผ้า

มิ้นรอลูกค้าฝรั่งสักพัก ฝรั่งหนุ่มก็มาที่เตียงนอน พร้อมกับยิ้มให้มิ้นก่อนที่จะบอกอาการเจ็บให้เธอได้รับรู้

"ผมเจ็บเอวครับ"ฝรั่งหนุ่มชี้มือไปที่เอว

"ค่ะ นอนลงเลย"

เมื่อฝรั่งนอนหงายเธอก็เริ่มนวดเท้าก่อน เพื่อให้ร่างกายได้คลายความตึงจากส่วนล่างขึ้นบน เพียงแต่เธอจับเท้าฝรั่งหนุ่มและออกแรงกดนิดหน่อยแค่นั้น ฝรั่งหนุ่มถึงกับร้องโอดร้อยแต่ไม่ดังมาก

"โอ๊ย เจ็บครับ ผมเจ็บเอวไม่ได้เจ็บเท้า"

มิ้นค่อนข้างจะชินแล้วถ้านวดฝรั่ง กดนิดกดหน่อยก็เจ็บ นวดไม่ค่อยหนักเท่าไร และเธอก็ชอบนวดกับฝรั่งเพราะเหตุผลนี้เป็นหลัก

"การเจ็บเอว มันก็เริ่มต้นมาจากขาค่ะ เราต้องไล่ขึ้นไปก่อน"มิ้นอธิบายให๋หนุ่มฝรั่งฟัง

หนุ่มฝรั่งก็ไม่เข้าใจหรอก แต่ก็พนักหน้าเหมือนเข้าใจ เขาคิดว่าอาจจะเป็นเทคนิคการนวด จึงปล่อยผ่านฟังมิ้นพูดแบบงงแต่ทำเป็นเข้าใจ

"เจ็บๆ เบาหน่อย"หนุ่มฝรั่งเจ็บแบบเสียว เมื่อมิ้นให้ฝรั่งหนุ่มนอนตะแครงและเธอใช้ศอกกดสลักเพชร

"โอ้ย เจ็บๆ หยุดก่อนไม่ไหวแล้ว"หนุ่มฝรั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่

"ทนหน่อยนะคะ ถ้าไม่ทนไม่เจ็บแน่ๆ"

"ครับ"หนุ่มฝรั่งรับคำพร้อมพยักหน้า

มิ้นนั่งนวดฝรั่งหมดชั่วโมง หนุ่มฝรั่งถึงกับโล่งอก และเขาก็ลุกขยับตัวไปมา บิดซ้ายบิดขวา ซึ่งก็สร้างความพึ่งพอใจให้แก่เขาอยากมาก เพราะรู้สึกดีไม่ค่อยเจ็บเหมือนตอนแรก

"ว้าว ดีขึ้นมากเลยครับ"ฝรั่งหนุ่มยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

มิ้นหัวเราะชอบใจหนุ่มฝรั่ง ซึ่งหน้าตาฝรั่งหนุ่มนี้ หล่อคมเข้มทีเดียว ผมสีบอร์น ตาสีน้ำตาล ผิวขาว สูงตัวใหญ่

"ขอบคุณมากๆครับ พรุ่งนี้ผมจะไปเล่นสงกรานต์แบบสบายๆไม่ต้องเจ็บเอวอีก"

"ค่ะ"

หนุ่มฝรั่งดีใจมากจึงให้ทิปมิ้นหลายร้อย ในส่วนของมิ้นดีใจยิ่งกว่าฝรั่งหนุ่มหลายเท่า เพราะแค่ทิปได้มากกว่าค่าชั่วโมงอีก

"ขอบคุณค่ะ"

หลังจากนั้นหนุ่มฝรั่งก็เข้าไปเปลื่ยนเสื้อผ้า ส่วนมิ้นก็จัดเตียงนอนและออกไปรอส่งลูกค้าหนุ่มฝรั่ง มิ้นจึงรออยู่หน้าร้านพักใหญ่หนุ่มฝรั่งก็ออกมา

"ขอบคุณอีกครั้ง เดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่่นะครับ"

"ค่ะ"

"คุณชื่อะไรครับ ผมชื่อ มาร์คครับ"

"ฉันชื่อมิ้นค่ะ"

"มีไลน์ไหมครับ ถ้าเกิดมาไม่ได้จะโทรมาครับ"

"มีเบอร์ร้านค่ะ ถ้ามาไม่ได้โทรมาที่ร้านได้เลย" พูดจบมิ้นไปหยิบเบอร์โทรร้านมาให้มาร์ค

มาร์ครู้สึกผิดหวังนิดหน่อย เขารู้สึกถูกชะตากับมิ้นและชอบฝีมือการนวดของมิ้น แต่เขาคิดว่าวันหลังค่อยขอใหม่

"ครับ พรุ่งนี้เจอกัน"

"ค่ะบ่าย"

หลังจากนั้นหนุ่มฝรั่งก็เดินออกจากร้านไป มิ้นมองตามไปจนฝรั่งเดินไปจนลับตา เธอจึงหันหน้ากลับเข้ามาในร้าน

"เห็นเงียบๆฟาดเรียบนะคะ"ดารินหมอนวดสาวพูดขึ้นลอยๆ

มิ้นไม่อยากต่อล้อต่อเถึยงจึงเลี่ยงเดินไปทางอื่น ปล่อยให้ดารินยืนโมโห เพราะมิ้นไม่ตอบโต้ ทำให้เธอรู้สึกเสียหน้าพอสมควร

ก่อนร้านปิดเจ๊พรได้เรียกบรรดาหมอนวดมาประชุม เพื่อที่จะบอกรายละเอียดต่างๆในช่วงสงกรานต์ที่จะมาถึง

"ที่เรียกมาประชุมเจ๊จะบอกว่า ร้านจะปิดสามวันนะ 13 14 15นะ พอดีเจ๊มีธุระ ต้องกลับไปที่บ้าน ข้อสำคัญสามีเจ๊มาจากต่างประเทศ"เจ๊พรอมยิ้ม

"แต่ไม่ต้องกลัวนะเจ๊มีเงินชดเชยให้"

บรรดาหมอนวดดีใจกันยกใหญ่ ยื่งนรีเกินหน้าเกินตาบรรดาเพื่อนๆ ส่วนมิ้นก็เฉยๆไม่ยินดียินร้าย เพียงแต่เธอไม่สบายใจที่นัดลูกค้าสองหนุ่มไว้แล้ว

"เจ๊หนูนัดลูกค้าไว้แล้วค่ะ จะเป็นไรไหม"มิ้นถาม

"ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ ติดป้ายไว้ ถ้าเขามาไม่เจอเดี๋ยวก็ไปเอง"

"หรือว่าคิดถึงใคร"นรีเจี้เอวมิ้น

"บ้า"มิ้นตีมือนรี

"เอาล่ะ เดี๋ยวมารับเงินแล้วแยกย้ายกันกลับได้แล้ว”เจ๊พรพูดจบก็เดินเข้าไปในห้อง เพื่อเตรียมเงินให้กับบรรดาหมอนวด

"ไปบอกจางเว่ยที่โรงแรมซิ"นรีกระซิบข้างหู

"ไปบอกทำไม เดี๋ยวเขามาไม่เจอก็กลับไปกันเองนั่นแหล่ะ”

"เอาที่สบายใจเลยจ๊ะแม่คุณ"นรีพูดจบก็รีบไปรับเงิน

มิ้นก็สองจิตสองใจว่าจะไปบอกดีไหม เพราะกลัวจางเว่ยจะเสียเวลามา ส่วนมาร์คหนุ่มฝรั่งยิ่งแล้วใหญ่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอยู่ไหน