10
จนกว่าจะพอใจ (1)
"บอกให้ออกไป!!!" น้ำเสียงตวาดกร้าวไปทั่วทั้งห้องทำให้คนที่ฟังสะดุ้งและรีบวิ่งออกจากคอนโดหรูไปอย่างรวดเร็ว
คนตัวเล็กสาวเท้าด้วยความรีบร้อนทั้งที่ดวงตาหวานเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำตาของความเสียใจ
เธอไม่ได้เอ่ยคำล่ำลาใดๆออกมาเลยสักคำเพียงแค่ได้ยินประโยคนั้นของเขาก็ทำให้ดวงใจดวงน้อยสั่นไหวและเกรงกลัวจนต้องเตลิดหนีให้ไวที่สุด แต่เมื่อวิ่งออกไปได้ไม่ไกลก็ต้องชะงักเมื่อสายฝนเม็ดใหญ่สาดลงมาอย่างหนักจนต้องรีบหาที่พักพิงเพื่อตั้งสติและอารมณ์ให้เป็นปกติ
เนื้อตัวที่เปียกปอนไปด้วยเม็ดฝนแต่เทียบไม่ได้เลยกับหยาดน้ำตาที่ไหลอาบข้างแก้มใสทั้งสองข้าง มือเล็กยกขึ้นปาดน้ำตาออกลวกๆและพยายามตั้งสติ เธอก็ได้แต่คิดว่ามันเป็นความผิดของเธอทั้งหมด เธอล้ำเส้นชีวิตส่วนตัวของเขามากเกินไปเลยทำให้เขาโกรธแบบนี้
"พู่ พู่!" รถยนต์สีดำเงาจอดเทียบข้างก่อนจะลดกระจกลงตะโกนเรียกพู่กันที่รีบวิ่งมายืนหลบฝนอยู่ใต้
