เช้าของวันใหม่
วันนี้ ผมเตรียมตัวเข้าบริษัทตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติ คงเป็นแม่ผมนี่แหละ คุณนาย มณี!
"ขุนพลก่อนจะเข้าบริษัทแวะรับน้อง เรยาด้วยนะ วันนี้ รถของน้องเสีย เมื่อเช้าน้องโทรมาบอก"
ประโยคของแม่ผม ทำเอาผมเซ็งไม่น้อย ไม่รู้อะไรหนักหนา เจ้ากี้เจ้าการกับผมอยู่ได้ ทั้งๆ ที่ผมบอกไปแล้วว่าผมไม่ได้รู้สึกชอบ เรยาแบบนั้น แต่ดูท่าผู้ใหญ่จะไม่เข้าใจ
"รถที่บ้านเธอมีคันเดียวหรือไง ถึงต้องให้ผมไปรับ"
"ไอ้ลูกคนนี้นิ น้องฝึกงานที่บริษัทแก ไหนๆ ก็อยู่ที่เดียวกัน แกจะเรื่องมากทำไม"
"ผมไม่ได้เรื่องมาก เพียงแต่มันเสียเวลาเท่านั้นเอง จะให้ผมวกไปรับทำไม บริษัทกับบ้านเธออยู่คนละที่แท้ๆ"
"เจ้าขุน!" ผมที่นั่งร่วมรับประทานอาหารเช้ากับที่บ้านถึงกับสะดุ้ง เมื่อคุณพ่อผม นายไกรศร โพล่งเสียงใส่อย่างแรง ที่ขัดใจ ภรรยาของท่านเข้า ผมหันไปมองหน้า สบตากับพ่ออยู่สักพักก่อนจะขอตัวออกจากโต๊ะ เนื่องจากตอนนี้ บรรยากาศในโ
