3

1672 Words
ข้าวหอมโทรไปบอกแม่ด้วยน้ำเสียงสดใสว่า คืนนี้เธอจะค้างบ้านเพื่อน ฉลองวันเกิดเพื่อน ผู้เป็นแม่อนุญาติด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ นางเห็นใจลูกเหลือเกิน แต่นางทำอะไรไม่ได้เลยสักนิด รถเก๋งคันเล็กแล่นเข้ามาจอดที่เซอร์วิส อพาร์ตเม้นท์ หญิงสาวเปิดห้องสำหรับตัวเองในคืนนี้ เธอหอบกระเป๋าใบเล็กลงจากรถ ก่อนจะเดินขึ้นห้อง คืนนี้จะเปลี่ยนชีวิตของเธอ ข้าวหอมบอกกับตัวเอง เดรสรัดรูปสีดำสนิท ยี่ห้อดัง ถูกสวมใส่ลงเป็นตัวเธอ บราตัวเล็กคับแน่น เธอไม่มั่นใจสักนิดเมื่อใส่ชุดไร้สายแบบนี้ แต่เพื่ออนาคต เธอต้องมั่นใจ ถ้าเธอจะต้องเสียมันไป ต้องเป็นคนที่เธอเลือก ไม่ใช่คนที่เลือกเธอ ต่างหูเพชรวิบวับยี่ห้อดัง เป็นเครื่องประดับชิ้นเดียวบนตัว กระเป๋าคลัชยี่ห้อหรูบอกรสนิยมและความแพงของคนใส่ เธอพร้อมแล้วสำหรับคืนนี้ ข้าวหอมมองหน้ากระจกบานใหญ่ แล้วถอนหายใจออกมา เธอพร้อมแล้วสำหรับคืนนี้ เสียงเพลงคลอเบาๆในคลับหรู ที่เดอะสกายแห่งนี้ รองรับเหล่าเซเลป และ ไฮโซที่มีชื่อเสียง บางทีอาจจะมีดาราที่กำลังดังในขณะนี้มาด้วย เธอยิ้มบางๆก่อนจะเช็กตัวเองอีกครั้งในกระจก แล้วเดินเข้าไปด้วยความมั่นใจ รองเท้าส้นสูงปรี้ดทำให้เดินไม่ถนัดนัก แต่เพื่อความสวยสง่า เธอยอม ตาคมกริบกวาดตามองไปรอบๆ แล้วจึงเลือกนั่งบนหน้าเค้าเตอร์แทน บาร์เทนเดอร์หนุ่ม เข้ามาทักทายสาวสวยด้วยความสุภาพอ่อนน้อม เธอมองดูเมนูเครื่องดื่ม ชื่อเพราะพริ้งไปหมด แต่มันจะรสชาติยังไง เธอสั่งมั่วไปด้วยความมั่นใจทั้งที่ไม่รู้ว่ามันหน้าตายังไงด้วยซ้ำ ค้อกเทลสีสวยวางตรงหน้า บาร์เทนเดอร์บอกเสียงนุ่มว่า" เห็นหวานๆแบบนี้ระวังจะเมาจะหัวทิ่มนะครับ " เธอยิ้มบางๆ ก่อนจะยกแก้วขึ้นจิบ รสมิ้นต์หวานซ่า อร่อยจัง ข้าวหอมยิ้มออกมา แล้วจิบอีกครั้ง เธอกำลังสั่น ชายหนุ่มตรงหน้าเธอคือสาเหตุ เค้านั่งอยู่ตรงมุมที่ดีที่สุดในร้านในโต้ะของเค้า มีผู้ชายหลายคนนั่งอยู่ด้วย แต่เค้าโดดเด่นที่สุด ผิวสีแทน กับเสื้อเชิ้ตแนบลำตัว ให้ลุคที่สมาร์ทเหลือเกิน มือที่เค้ายกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ดูเป็นมือของคนที่ทำงานสบายๆมากกว่า เธอเจอเค้าแล้ว ผู้ชายที่จะได้จิ้นของเธอคืนนี้ ผู้หญิงตรงหน้าเค้า สวย มีเสน่ห์ และเย้ายวน ภายใต้ชุดเดรสสีดำสนิท มีอะไรซ่อนอยู่ เธอสบตากับเค้า เค้ามองเธอ คืนนี้คงได้สนุกแน่ๆ กฤษณ์ยิ้มออกมากับแก้วเหล้า แล้วทำทีไม่สนใจเธอ คนบ้าเอ้ย อ่อยมากขนาดนี้ยังไม่มองอีก ข้าวหอมขัดใจน้อยๆ เค้ามองเธอมาเพียงแวบเดียว แล้วไม่มองเธออีกเลย ข้าวหอมหมดความมั่นใจเหลือเกิน เธอสั่งค้อกเทลแก้วที่สองมาดื่มต่อทันที เธอไม่สวยหรือไง ทำไมเค้าถึงไมสนใจ ร่างบอบบางนั่งกัดปากตัวเองอย่างหงุดหงิดใจ กฤษณ์ยิ้มอย่างอารมณ์ดี เธอคนนี้ดูออกง่ายเสียจริง ทำเฟลิร์ตใส่เค้าเต็มที่ พอเค้าแกล้งไม่สนใจ เธอก็ออกอาการหงุดหงิดทันที เค้าอยากรู้จังเลยว่า ใต้หน้าขาวๆ ใต้ปากแดงๆของลิปสติก ผ้าล้างเครื่องสำอางค์ออก เธอจะอายุเท่าไหร่แน่ ยี่สิบ หรือ ยี่สิบสอง เรียนมหาลัยจบหรือยัง ท่าทางยังเด็กขนาดนี้ ไม่เก็บอาการเลย เพื่อนๆมองตามสายตาของเค้าแล้วเอ่ยแซว เล็งสาวแล้วโว้ย สาวเซี้ยะซะด้วย คนโดนแซวทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ ไม่ตอบอะไรออกมา ผลไม้นอกราคาแพงในจานแก้ว ถูกวางตรงหน้า "ไม่ได้สั่งนะ" เธอบอกพนักงาน โน้ตที่ส่งมาเป็นของชายหนุ่มเซเลปชื่อดังตรงริมกระจกฝั่งโน้น เธอส่ายหน้า ก่อนจะปฎิเสธเค้าไป บ้าจริงเชียว เธอไม่ได้อ่อยเค้าสักนิด แต่คนที่อ่อยกลับไม่สนใจเธอเลย หรือเค้าจะแต่งงานแล้ว หรือเค้าจะเป็นเพื่อนสาว โอ้ยๆๆๆ ข้าวหอมอยากจะบ้า ทำไมมันยากเย็นขนาดนี้นะ เธอลูบหน้าตัวเองเบาๆ แล้วถอนหายใจออกมา ตัดสินใจแล้วต้องสู้ต่อ กฤษณ์ชำเลืองมองเธอทุกสามสิบวินาที เค้าแทบจะละสายตาจากเธอไม่ได้เลย เธอมีบางอย่างที่ดึงดูดใจเค้า เค้าขบฟันแน่นเมื่อเห็นมีคนส่งผลไม้ให้เธอ เธอปฎิเสธ แถมยังบ่นเบาๆออกมา ก่อนจะมองมาที่เค้าอีกรอบ รอพี่ก่อนนะหนู พี่จะจัดหนูแน่ๆคืนนี้ เค้ายิ้มออกมาก่อนยกเหล้าขึ้นดื่ม พร้อมกับสบตากับเธออย่างจงใจ นาฬิกาที่ผนังบอกเวลาจะเที่ยงคืนแล้ว เธอมองดูแก้วค้อกเทลสองใบที่ว่างเปล่า เธอมานั่งที่นี่เกือบสองชั่วโมงแล้ว แต่แผนการยังไม่สำเร็จเลย จะเดินเข้าไปหาเค้าก็ไม่กล้า ในกลุ่มของเค้ามีเพื่อนๆนั่งกันอยู่เพียบ คนที่เธอไม่สนใจก็จ้องเธอจังเลย แต่คนที่เธอสนใจเค้าก็เล่นตัวเสียจริง คนสวยชักจะท้อเสียแล้ว "เอามาอีกแก้ว" เธอสั่งบาร์เทนเดอร์ให้ผสมค้อกเทลมาอีกแก้ว แก้วที่สามแล้ว เธอจะไหวไหม รู้สึกจะมึนๆเล็กน้อยแล้ว เธอหันไปมองเค้า ก็เห็นว่าเค้ามองมาทางเธอเหมือนกัน แล้วเค้าก็ส่ายหน้าน้อยๆเหมือนขัดใจอะไรบางอย่าง ข้าวหอมยกแก้วขึ้นจิบ เธอจะไปหาเค้าเอง ถ้าเค้าไม่เดินมา เธอตัดสินใจในที่สุด เป็นไงเป็นกัน ชายหนุ่มส่ายหน้า เธอดื่มมากไปแล้ว เค้ารู้สึกหงุดหงิดใจนิดหน่อย เมื่อเห็นเธอสั่งค้อกเทลมาเพิ่ม เพื่อนๆเตรียมตัวจะแยกย้าย พรุ่งนี้ต่างคนต้องทำงาน เค้าทำสีหน้าราบเรียบบอกว่าจะอยู่ต่อสักพัก ก่อนจะบอกลาเพื่อนพร้อมกับรับเป็นเจ้ามือวันนี้เอง น้ำแร่ขวดเล็ก กับ แก้วใส วางตรงหน้า เธอปฎิเสธออกมาว่าไม่ได้สั่ง แต่พนักงานกลับส่งโน้ตแผ่นเล็กให้เธอ แล้วบอกว่า คุณผู้ชายเสื้อสีฟ้า สั่งให้ เธอเหลือบมองไป ใจสั่นระรัว สบตากับเค้า @ถ้าอยากนั่งจ้องตาพี่นานๆดื่มน้ำแร่ดีกว่า@ ข้าวหอมอยากจะมุดโต้ะหนี เค้ารู้ตัวดีว่าเธอมองเค้าอยู่ แต่แกล้งทำเป็นเมินเธอ ข้าวหอมวางโน้ตลงแล้วไม่สนใจน้ำแร่ขวดนั้น เธอยกแก้วขึ้นมาจิบอย่างท้าทาย แล้วตั้งใจมองเค้าอย่างยั่วยวน เค้าตั้งใจสั่งน้ำแร่ให้เธอ กลัวจะเมาเสียก่อน แต่ดูท่าทางจะงอนเค้าเสียแล้ว แถมยังยกแก้วขึ้นจิบโชว์อีกด้วย กฤษณ์ยิ้มออกมา น่ารักจริง ทำงอน เพื่อนแยกย้ายกลับหมดแล้ว เค้าก็ลุกตามทันที เธอชะงักนิดหน่อยที่เห็นเค้าเดินออกไป ก่อนจะมองตามเค้าอย่างผิดหวัง เด็กหนอเด็ก คุณหมอวัยสามสิบห้าปียิ้มออกมา แล้วเดินออกประตูไปอย่างรวดเร็ว "จ้องตาบ้าอะไร กลับไปแล้วนิ" เธอบ่นออกมาเบาๆแล้วมองตามเค้าที่เดินกลับออกไปพร้อมกับกลุ่มเพื่อน ข้าวหอมมองหาคนอื่นๆในคลับแล้วส่ายหน้า ต้องเค้าเท่านั้น คนอื่นไม่ใช่ถ้าไม่ใช่เค้าคนนั้นเธอคงยากจะทำใจ หญิงสาวฟุบลงกับเค้าเตอร์ แผนพังทลายไม่เป็นท่า เธออยากจะร้องไห้ออกมาจริงๆ มือที่โอบสัมผัสบริเวณเอวทำให้คนที่ฟุบลงเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ กลิ่นน้ำหอมยี่ห้อดีหอมโชยขึ้นมา เธอเงยหน้าขึ้นมองแล้วต้องตกตะลึง ก่อนจะยิ้มออกมา เค้ากลับมา หญิงสาวยิ้มออกมา อย่างดีใจที่ได้เห็นเค้า กฤษณ์ตีหน้าขรึมกลั้นยิ้มของตัวเองเอาไว้ แล้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆเธอ ก่อนจะทำเสียงดุ "เมาแล้วหรอถึงฟุบลงไป" เสียงทุ้มนุ่มนวลน่าฟัง ข้าวหอมทำปากยื่นอย่างเสียอาการ เธอหน้าร้อนผ่าวเต็มที่ คนบ้า เค้าแกล้งเธอชัดๆ ชายหนุ่มเทน้ำแร่ลงแก้ว แล้วเลื่อนมาตรงหน้าเธอ ข้าวหอมมองนาฬิกาข้อมือที่เค้าสวม ราคาประเมินน่าจะเกินหกหลัก เค้าแพงมาก เธอเหลือบมองเค้าข้างๆ เสื้อเชิ้ตยี่ห้อดัง กับ เข็มขัด เพิ่มความน่าเชื่อถือขึ้นอีก เธอตัดสินใจถูกแล้วที่เลือกเค้า วันนี้เธอจะเป็นของเค้า กฤษณ์เดินออกไปพร้อมเพื่อน ก่อนจะขอตัวกลับเข้ามาอีกครั้ง เค้ายิ้มออกมา เมื่อเธอฟุบหน้าลงแล้วบ่นอะไรคนเดียว ขายาวเรียวกับรองเท้าคู่สวย กระเป๋าราคาแพงกับชุดที่ใส่ คงบอกฐานะและรสนิยมได้ดี ผมยาวคลอเคลียดัดเป็นลอนยิ่งทำให้ดูเซ็กซี่ หูขาวๆที่สวมต่างหูวิบวับ เธอแตกต่าง เค้าคิดในใจ ชายหนุ่มขยับตัวเข้าไปใก้ล ก่อนที่จะโอบเอวบางแน่นขึ้นอีก เธอยิ้มอายๆก่อนจะใช้นิ้วเล่นผมตัวเอง เค้ายิ้มน้อยๆ "ดื่มน้ำนะ อย่าจิบค้อกเทลเลยไม่อยากอุ้มคนเมากลับบ้าน" เค้าบอกเสียงนุ่ม เธอจิบน้ำที่เค้าสั่งให้ แล้วสบตากับเค้า "ถ้าไม่เมาแล้วจะอุ้มกลับไหมคะ" เสียงหวานตอบกลับมาอ้อนน่าดู ชายหนุ่มลูบเอวเธอเบาๆ แล้วกระซิบที่หู "พี่จะอุ้มทั้งคืนก็ยังได้" กลิ่นหอมอ่อนๆออกจากตัวเธอ คืนนี้เค้าจะไม่ให้เธอนอน เค้าสัญญา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD