รัตติกาลรัก มาเฟียร้าย

ชักจะหลงรักมาเฟียร้ายเข้าแล้ว

“อาา… ริค!”

จีนส่งเสียงออกมาในขณะที่ริมฝีปากของริคสัมผัสกับผิวของเขา ร่างกายของเขาสั่นสะท้านเมื่อริคเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเขาอย่างไม่รีบร้อน

ในขณะที่ด้านนอกห้องทำงานกำลังคุกรุ่นด้วยสถานการณ์ที่ตึงเครียด เสียงกรีดร้องและการทะเลาะวิวาทดังมาจากข้างนอก แต่ภายในห้องกลับร้อนแรงดั่งไฟ สองร่างกำลังอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน

“ให้ฉันทำให้มันร้อนขึ้นอีก”

ริคกระซิบเสียงต่ำ ริมฝีปากของเขาไล่ต่ำลงไปตามแนวกรามของจีน ขณะที่มือของเขาก็สัมผัสไปที่ต้นขา ทำให้จีนรู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มลามไปทั่วร่างกาย

“ไม่… ริค…”

จีนพยายามจะขัดขืน แต่เสียงของเขากลับเต็มไปด้วยความหวั่นไหว สถานการณ์ภายนอกดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาในขณะนี้ เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ในบ่วงแห่งความเร่าร้อน

“ไม่ต้องห่วง”

ริคพูดเสียงลึกล้ำ “ไม่มีใครจะมารบกวนเรา” เขาใช้มืออีกข้างหนึ่งบีบแก้มของจีนอย่างเบามือ แต่เต็มไปด้วยความมั่นคง

“แค่มีเรา… และความต้องการนี้”

“อาา…”

จีนครางออกมาอีกครั้งเมื่อริคโน้มตัวเข้ามาใกล้และจูบเขาอย่างดุเดือด จีนตอบสนองด้วยการยืดตัวเข้าหา ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยไฟที่ลุกโชน

ริคไม่สามารถควบคุมความต้องการของเขาได้อีกต่อไป เขาจับตัวจีนให้แน่นขึ้น เสียงจูบและเสียงลมหายใจหนักหน่วงดังขึ้นในห้อง ขณะที่เวลาภายนอกค่อยๆ หายไป

“ริค…”

จีนกระซิบเสียงสั่น ขณะที่เขารู้สึกถึงความต้องการที่เต็มเปี่ยมในตัวเอง

“ฉันรู้ว่านายก็ต้องการมัน”

ริคตอบกลับอย่างมั่นใจ เขาเริ่มยกตัวจีนขึ้นและวางเขาลงบนโต๊ะทำงานข้างๆ ปล่อยให้ร่างบอบบางของเขาอยู่ในอ้อมกอดของความต้องการที่รุนแรง

“อาา… ริค!”

เสียงของจีนดังขึ้นอีกครั้งเมื่อความร้อนจากร่างใหญ่เข้ามาปกคลุมเขา ทำให้เขาลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นข้างนอกห้อง

ตั๊บ ตั๊บ!

เสียงกระแทกของร่างกายดังขึ้นเมื่อจีนจับขอบโต๊ะไว้แน่น ขณะที่ริคขยับตัวเข้ามาใกล้กว่าเดิม ร่างใหญ่ของเขาดูจะครอบคลุมทุกส่วนของจีน ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงไม่หยุด

“อาา… ริค!”

เสียงกระซิบของจีนเปล่งออกมาจากริมฝีปากที่กำลังสั่นสะท้าน เขารู้สึกถึงความดิบเถื่อนที่ไหลเวียนอยู่ในอากาศ ความร้อนจากร่างกายของริคทำให้จีนรู้สึกเหมือนจะไหม้

ริคยิ้มอย่างมีชัย ขณะที่เขากดร่างของจีนให้แน่นขึ้นกับโต๊ะ “รู้ไหมว่านายทำให้ฉันรู้สึกอย่างไร?” เขาถามเสียงทุ้มต่ำ ก่อนที่เขาจะโน้มตัวไปใกล้และจูบจีนอย่างร้อนแรงอีกครั้ง ริมฝีปากของเขาเคลื่อนที่ไปตามลำคอของจีน ไล่ต่ำลงไปจนถึงกราม

“ฉัน… อื้ม… ”

จีนรู้สึกได้ถึงการปลุกเร้า ความรู้สึกของเขาเด่นชัดขึ้นทุกวินาที ขอบโต๊ะทำให้เขามีที่ยึดเหนี่ยว ขณะที่ความต้องการของเขาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

“นายคิดว่าฉันจะปล่อยนายไปง่ายๆ เหรอ?”

ริคกระซิบเสียงกร้าว “ไม่เลย…” เขากดตัวจีนลงไปอีกครั้ง ขณะที่มือของเขาเริ่มสำรวจไปตามลำตัวของจีน รู้สึกถึงความอบอุ่นและความกระตือรือร้นที่เปล่งออกมาจากเขา

“ไม่… ริค… อาา…”

จีนพยายามที่จะต้านทาน แต่เสียงร้องของเขากลับสั่นคลอนเมื่อริคเริ่มเคลื่อนไหวอย่างไม่หยุดยั้ง

“บอกฉันว่าฉันทำให้รู้สึกดีไหม?”

ริคถาม ขณะที่เขายิ้มให้กับการตอบสนองของจีนที่ชัดเจน เขารู้ดีว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นแล้ว

“ใช่… ริค… ทำต่อไป… อาา…”

จีนยอมรับความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ภายใน ขอบโต๊ะทำให้เขารู้สึกมั่นคง แต่ความตื่นเต้นที่เกิดขึ้นในร่างกายกลับทำให้ทุกอย่างพลิกผัน

ริคยิ้มอย่างพอใจ

“ให้ฉันทำให้ทุกอย่างมันร้อนแรงขึ้นไปอีก”

เขาดึงจีนเข้ามาใกล้และจูบเขาอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง

“อาา… ริค!”

เสียงของจีนดังขึ้นอีกครั้ง ความรู้สึกอัดแน่นเต็มไปด้วยไฟ ความดิบเถื่อนทำให้ทุกอย่างรอบตัวเขาหายไป นอกจากแค่ความร้อนแรงระหว่างเขากับริค

ก๊อกๆๆ

“ บอสครับ ทุกคนพร้อมแล้ว!”

เสียงของลูกน้องดังมาจากด้านนอก ทำให้ริคต้องหยุดชะงักและถอนตัวออกจากจีน เขาสบถออกมาอย่างหงุดหงิด ขณะที่สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเร่าร้อน

“ไปรอที่รถอีกหนึ่งนาที ฉันออกไป!”

ริคตะโกนบอกเสียงดัง ความโมโหในใจยังคงคุกรุ่นอยู่ เมื่อเสียงเรียกของลูกน้องยังดังอยู่ข้างนอก แต่เขากลับไม่สนใจแม้แต่น้อย

“รอฉันนะ”

ริคหันไปสบตากับจีนที่ยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของจีนยังแดงร้อนอยู่เต็มไปด้วยความต้องการ เขารู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่มีริคอยู่ใกล้ๆ

“อื้อ…”

จีนพยักหน้าอย่างไม่แน่ใจ แต่ภายในใจกลับสั่นสะท้านด้วยความหวัง เขาต้องการให้ริคกลับมาหาเขาอีกครั้ง สัมผัสที่ร้อนแรงนั้นยังคงติดอยู่ในความทรงจำที่ไม่อาจลืมได้

ริคยังคงมองจีนด้วยความร้อนแรงในแววตา ก่อนจะเดินไปที่ประตู

ริคหยุดชะงักที่ประตู หัวใจของเขายังคงเต้นแรงเมื่อมองไปที่จีนที่ยืนอยู่ตรงนั้น รู้สึกถึงความต้องการที่ยังไม่อาจหักห้ามได้ เขาไม่อาจปล่อยให้ช่วงเวลาอันร้อนแรงนี้จบลงอย่างรวดเร็วได้

“รอก่อน”

ริคพูดเสียงต่ำ ก่อนจะเดินกลับไปหาจีน ดึงเขาเข้ามาใกล้ แล้วปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในสัมผัสที่ร้อนแรงอีกครั้ง

ริมฝีปากของริคประกบลงบนริมฝีปากของจีนอย่างเร่าร้อน ดึงดูดทุกอารมณ์ที่ก่อตัวอยู่ในใจ ทั้งสองคนสูญเสียตัวเองในความหวานซึ่งรุนแรงและยากที่จะลืม ริคละเลงลิ้นเข้าไปในปากของจีน ให้ความรู้สึกที่เข้มข้นและร้อนแรงบังเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา

จีนตอบสนองกลับไปอย่างเต็มที่ ร่างกายของเขาตอบรับต่อแรงดึงดูดที่แท้จริง รู้สึกเหมือนโลกภายนอกทั้งหลายนั้นหายไป เหลือเพียงความรู้สึกที่ร้อนระอุนี้เท่านั้นที่ทำให้เขาแทบลืมหายใจ

แต่ในขณะที่ความรู้สึกนี้สูงสุด ริคก็ต้องผละออกจากจูบอย่างช้าๆ ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่จีนอย่างเต็มไปด้วยความปรารถนา

“ฉันต้องไป…”

เสียงลูกน้องที่รออยู่ข้างนอกยังคงก้องอยู่ในหู แต่ความรู้สึกที่ยังค้างคาในใจกลับทำให้ริครู้สึกผิดหวัง เขาไม่ต้องการให้ช่วงเวลานี้จบลง แต่สถานการณ์บีบบังคับให้เขาต้องก้าวออกไป

…………………………………………………………..

“มาร์ค เรื่องมันเริ่มเลวร้ายลงไปทุกที”

ริคพูดอย่างหงุดหงิด ขณะที่รถยูวีเคลื่อนตัวออกจากสำนักงาน เสียงเครื่องยนต์คำรามดังก้องไปทั่ว ขบวนหลายคันห่อกระหน่ำไปข้างหน้า เส้นทางที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดและบรรยากาศที่สั่นสะเทือน

“เราต้องหาทางเอาของเราคืนจากพวกดิอังเจโลให้ได้” เสียงของเขามีอำนาจและหนักแน่น แต่ก็แฝงไปด้วยความโกรธเกรี้ยวที่พุ่งขึ้นมาในใจ เขาเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นแสงไฟของเมืองที่สาดส่อง แต่กลับรู้สึกเหมือนถูกขังอยู่ในโลกที่มืดมน

“พวกมันจะไม่มีวันได้ปล่อยของของเราไปง่ายๆ” ริคกัดฟัน กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความดุดัน “เราไม่ใช่คนที่ยอมแพ้ง่ายๆ ต้องหาวิธีที่จะจัดการกับพวกมันให้จบ”

“มีแผนอะไรในใจไหม?” มาร์คถามกลับมา เสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล แต่ก็มีความเชื่อมั่นในตัวริคที่ไม่เคยลดน้อยลง

“แน่นอน!” ริคตอบอย่างหนักแน่น “เราจะต้องวางแผนอย่างรอบคอบและไม่ให้พวกมันรู้ตัว การเคลื่อนไหวแต่ละครั้งต้องทำอย่างดิบเถื่อน และไม่เหลือโอกาสให้พวกมันกลับมามีชีวิตอีก”

เขาหยุดพูดชั่วครู่ ขบวนรถยังคงเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว ในใจของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความโกรธจัด เขาไม่อาจยอมให้พวกดิอังเจโลได้ใจอีกต่อไป ริคตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ปล่อยให้ความผิดพลาดในอดีตทำให้เขาต้องเสียหายอีก

“เตรียมตัวให้พร้อม เรียกทุกคนมาให้หมด” ริคกล่าวเสียงแข็ง “ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะต้องเอาคืนให้ได้”

“เข้าใจแล้ว” มาร์คตอบด้วยเสียงที่แสดงถึงความพร้อม

“เราเป็นผู้ล่า ไม่ใช่เหยื่อ” ริคพูดต่อ และเสียงของเขาดูเข้มข้นขึ้น “และพวกดิอังเจโล จะต้องชดใช้ในสิ่งที่พวกมันทำ”

“เราต้องหาทางเอาของเราคืนจากพวกดิอังเจโลให้ได้” ริคพูดเสียงแข็ง สายตาจับจ้องไปที่ถนนข้างหน้า ขณะที่มาร์คตอบกลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

“พวกเขาจะไม่รู้ว่าพวกเรากำลังมาหา พวกเขาได้เหยียบย่ำเราไปมากพอแล้ว”

ริคพยักหน้าเห็นด้วย ความคิดแผ่ซ่านไปในหัว เขารู้ดีว่ามาร์คเป็นคนที่เชื่อถือได้และมีฝีมือในเรื่องนี้ ร่างสูงใหญ่ของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ ขณะเดียวกันก็มีความดุร้ายที่ซ่อนอยู่ใต้ใบหน้าที่ดูสง่างาม

“เราต้องทำให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่มีทางออกไปได้” ริคกล่าวต่อ เสียงของเขาแสดงถึงความมุ่งมั่นที่เด็ดเดี่ยว

“ฉันจะเตรียมแผนการที่ดีที่สุดให้” มาร์คตอบ ก่อนจะกระตุ้นให้ริคมีความมั่นใจมากยิ่งขึ้น

ริคที่วางสายจากมาร์ค จอร์ดาโน (Mark Giordano) รู้สึกถึงความกดดันที่เพิ่มขึ้น ในขณะที่รถยังคงแล่นไปข้างหน้า ความตึงเครียดในอากาศกลับรุนแรงยิ่งขึ้น ริครู้สึกได้ถึงพลังที่กำลังจะกลับมา ชัยชนะจะต้องอยู่ในมือของเขา และเขาจะไม่มีวันยอม