บทที่ 20

1680 Words

[คุณอยู่กับไอ้เหมใช่ไหม!?] "ไม่ใช่ ว่าแต่นายรู้เบอร์ฉันได้ยังไงเนี่ย?" [น้ำผึ้ง คุณอย่ามาโกหกผม ผมได้ยินเสียงมันนะ!] ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายก็เข้ามาแทรก ห่างกันได้แค่คืนเดียว ดูจากทรงน่าจะได้นัดเคลียร์กันอีกแล้ว กรุ้งกริ้ง~ น้ำผึ้งเดินนำเหมเข้ามาในคาเฟ่ข้าง ๆ โรงพยาบาล ทันทีที่พยัคฆ์เห็นหน้าคู่อริ สายตาคู่คมก็เต็มไปด้วยความไม่สบอารมณ์ แต่เหตุผลที่เธอให้พวกเขามาเจอกัน เพราะอยากเคลียร์ให้กระจ่างไปเลย ว่าเธอกับเหมไม่ได้มีซัมติงรองกันอย่างที่เขาคิด และการนัดมาเคลียร์กันในคาเฟ่ เป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดแล้ว เชื่อว่าพวกเขาจะไม่ตีกันตายที่นี่แน่นอน "หึ! กล้าพามันมาด้วย..." "อย่าเพิ่งเดือด นายนั่งลงก่อน" "ไม่นั่ง เพราะคุณไม่ซื่อตรงกับผมแล้ว" "ฉันซื่อตรงกับนาย ถึงได้พาเหมมาด้วยนี่ไง" เสียงหวานพูดจบก็ดันตัวเหมลงไปนั่ง ส่วนเธอก็นั่งหัวโต๊ะ "รีบนั่งสิ เราจะได้เคลียร์กัน" พยัคฆ์ทำท่า

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD