ผมจะเป็นเด็กดี

คำแก้ตัวที่ทุเรศทุรังสิ้นดี !

เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะเมฆ แฟนหนุ่มที่คบหากันมาสองปีกว่าและเธอวางอนาคตที่สวยงามเอาไว้กับเขา ได้ทำเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยมากที่สุดนั่นก็คือการนอกกายนอกใจเธอ

ไม่รู้ว่านานเท่าไรแล้วที่เขาทำเรื่องบ้า ๆ นั่น แต่ลิวาดาจับได้ขณะที่ทั้งคู่ไปรับประทานอาหารมื้อเย็น เมฆขอตัวไป เข้าห้องน้ำแต่ลืมมือถือเอาไว้บนโต๊ะ มีเสียงเตือนข้อความ เข้ามารัว ๆ หญิงสาวเกรงว่าจะเป็นเรื่องงานจึงถือวิสาสะหยิบมันขึ้นมาดูทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อน และนั่นก็ทำให้เธอตาสว่าง

ข้อความนั้นถูกส่งมาจากนักศึกษาฝึกงานในบริษัทที่ชื่อ น้องแยม เป็นรูปภาพของเธอกับเมฆในหลายท่าทางทั้งที่มีเสื้อผ้าสวมอยู่และไม่มีแม้แต่ชิ้นเดียว สถานที่อันเคยคุ้นนั่นก็คือห้องพักในคอนโดมิเนียมของเมฆนั่นเอง

ลิวาดามือสั่นเทา อันที่จริงมันก็สั่นไปหมดทั้งร่าง ทันทีที่เมฆกลับมาเขาก็จนมุมเพราะหลักฐานนั้นมันมัดตัวเหลือเกิน

“ โธ่ หลิว พี่ก็แค่สนุก ๆ เด็กมันมายั่วพี่เอง ”

นั่นคือคำแก้ตัวที่ทุเรศทุรังสิ้นดี !

“ ก็หลิวเล่นไม่ให้พี่แตะต้องเลย พี่เองก็ผู้ชาย มีความรู้สึกทางเพศอย่างคนอื่นเขา ไม่ใช่พระอิฐพระปูน หวังว่าหลิวคงเข้าใจนะ พี่รักหลิวที่สุด หลิวคือผู้หญิงคนเดียวที่พี่จะแต่งงานด้วย ”

ลิวาดาร่ำไห้ราวใจจะขาด รูปที่เขากับเด็กนั่นกำลังนัวเนียเสพสมกันอยู่บนเตียง ยังบั่นทอนเธอได้ไม่เท่ากับคำพูดนี้ที่ทำร้ายจนทำให้หัวใจจนแทบแหลกสลาย

เพราะเธอรักเขามาก อยากจะดูแลตัวเอง ทำตัวให้ดูมีคุณค่า เป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมที่สุดจนกระทั่งวันแต่งงาน มอบความบริสุทธิ์ของตัวเองให้กับเขาในค่ำคืนอันแสนพิเศษ แล้วนี่หรือสิ่งที่เขาตอบแทน

เธอผิดอะไรกัน ?

เธอผิดที่อยากเก็บสิ่งมีค่าที่สุดของลูกผู้หญิงให้กับคนที่เธอรัก ให้กับคนที่อยากฝากชีวิตอย่างนั้นหรือ ?

ความรู้สึกนั้นบั่นทอนบาดลึกลงไปในใจ เธอทั้งโกรธและเสียใจจนไม่อยากเป็นคนดีอีกต่อไป

รู้สึกตัวอีกทีเธอก็เป็นฝ่ายไปบอกวิวว่าวันนี้เธออยาก จะไปปลดปล่อย อยากไปดื่มเหล้าที่ผับ !

“ ดีมากเพื่อนรัก แกต้องทำตัวร้าย ๆ แซ่บ ๆ ลุกขึ้นโบกหน้าแต่งตัวให้สวยเปรี้ยว ทำให้พี่เมฆต้องเสียดายไปจน วันตาย ! ” นั่นคือคำพูดของวิว เพื่อนบอกให้เธอเลิกทำตัวโบราณคร่ำครึทั้งความคิดและการแต่งตัวเสียที

แม้ว่าหลิวจะไม่ใช่คนที่รสนิยมแย่อะไร แต่หญิงสาวก็ไม่เคยฉีกกฎอะไรเพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองเลย ยกตัวอย่างเช่น การสวมเดรสสั้น ๆ รัดรูปแบบนี้ และมาลงเอยที่นี่ ที่สองสาวกำลังกระดกดื่มและละเลียดกับความสุขที่ลิวาดาพึ่งเคย พานพบจากสถานที่เริงรมย์ยามค่ำคืนเช่นนี้ และต้องยอมรับว่ามันทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นได้จริง ๆ

จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปร่วมชั่วโมง

“ แก ฉันปวดฉี่ ขอตัวไปฉี่แป๊บนะ แกจะไปไหม ”

วิวถาม ลิวาดาส่ายศีรษะดิก

“ อยากฟังเพลง เพลงนี้เพลงโปรดฉัน ”

เธอว่าพลางโยกตัวไปมาตามจังหวะเพลง นั่นทำให้เพื่อนรักหัวเราะออกมาดัง ๆ อย่างพอใจ

“ มันต้องอย่างนี้สิยัยหลิว อย่าไปจมปลักกับผู้ชายชั่ว ๆ ที่ไม่เห็นค่าเราแบบนี้ งั้นเดี๋ยวฉันรีบไปรีบมานะ แกดูแลตัวเองดี ๆ ด้วยล่ะ ”

“ โอเค ” ลิวาดาตอบเพื่อนพลางยกแก้วขึ้นดื่มแล้วหันไปสนใจนักร้องบนเวทีต่อ

ทันทีที่เธออยู่ลำพัง สายตาของชายหนุ่มภายในร้านก็จับจ้องมาที่เธอเป็นตาเดียว ราวกับกำลังรอเวลาเหมาะ ๆ และไม่โดนตัดหน้าไปเสียก่อน

ทว่า...

“ ขอโทษนะครับ ขอชนแก้วหน่อยครับคนสวย ”

ชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่โต๊ะของเธออย่างรวดเร็ว หลายคนที่จ้องมองอยู่ได้แต่เสียดายไปตาม ๆ กัน

ลิวาดาเงยหน้ามองเขาอย่างงุนงง เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาและคมเข้ม แต่เธอมั่นใจเหลือเกินว่าไม่เคยรู้จักเขามาก่อนแน่ ๆ

“ มีอะไรเหรอคะ เราเคยรู้จักกันมาก่อนเหรอ ”

เธอถามอย่างงง ๆ เพราะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ มาก่อนที่อยู่ดี ๆ คนไม่รู้จักกันจะเข้ามาชนแก้ว นั่นทำให้เขาหัวเราะร่วน

“ คุณนี่สวยแล้วยังตลกอีก ที่นี่น่ะ ถึงแม้ไม่รู้จักกันก็ ชนแก้วกันได้นี่ครับ ชนแล้วจะได้ทำความรู้จักกัน นะครับ เพื่อมิตรภาพ ” เขาว่าพลางยกแก้วมาใกล้แก้วของเธอ ลิวาดายกมันไปแตะแก้วของเขาเบา ๆ อย่างกระดาก เริ่มสอดส่ายสายตามองหาเพื่อนรักที่ไปเข้าห้องน้ำอยู่

“ คุณคนสวยชื่ออะไรครับ ”

“ หลิวค่ะ ” เธอตอบสั้น ๆ

“ ผมโชนนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ”

เขายื่นมือมาตรงหน้า เป็นอีกครั้งที่เธอชะงัก

“ นี่รังเกียจกันถึงขนาดนี้เลยเหรอ ผมแค่อยากจะมาทำความรู้จักเท่านั้นเอง น้อยใจจัง ” เขาตัดพ้อ ในสถานการณ์นั้นมันบีบบังคับให้ลิวาดาจำต้องยกมือขึ้นมาแตะมือใหญ่นั่นของเขาเบา ๆ ตามมารยาทก่อนชักกลับอย่างรวดเร็วราวโดนของร้อนลวกมือ นั่นทำให้เขาหัวเราะร่วน

“ ขอบคุณที่ให้เกียรตินะครับ ถึงแม้จะทำเหมือนกลัวผมเหลือเกินก็ตามที เห็นเพื่อนคุณเดินไปเข้าห้องน้ำ ผมขออนุญาตนั่งเป็นเพื่อนนะครับ ” เขาว่าพลางทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา เธอกระถดตัวหนีทันที

“ แต่ว่า... ”

“ จะให้ผมนั่งเป็นเพื่อนคนเดียว หรือคุณจะให้ผู้ชาย อีกไม่รู้กี่คนเข้ามาหา ถ้าไม่เชื่อคุณลองมองไปรอบ ๆ สิ ผู้ชายแถวนี้กำลังจ้องคุณตาเป็นมัน ไม่กลัวหรือไง ” ลิวาดา ทำตามที่เขาว่าแล้วก็พบว่าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ

ผู้ชายในผับต่างจ้องมองเธอราวกับเป็นเสือที่กำลังจ้องขย้ำเหยื่อ อย่างน้อยคนคนนี้ที่นั่งข้าง ๆ เขาก็ดูดี ไม่น่าจะ มีพิษมีภัยอะไรนัก

“ เป็นอย่างที่ผมพูดใช่ไหม ทีนี้อนุญาตให้นั่งด้วยได้ หรือยัง ”

“ ค่ะ ” เธอตอบสั้น เขากระดกเหล้าขึ้นดื่มและหัวเราะร่วนในท่าทีของเธอ พยายามชวนคุยอยู่ตลอดทำให้เธอเริ่มผ่อนคลายและสบายใจมากขึ้น

เธอเริ่มชนแก้วกับเขาแล้วกระดกดื่ม หัวเราะหัวใคร่ไปกับบทสนทนาและมุกตลก จนกระทั่งลืมไปเลยว่าวิวนั้นยัง ไม่กลับมาจากห้องน้ำ