ผมจะเป็นเด็กดี

ทายปัญหาแก้ผ้า

และเจ้าของมันยังไม่ยอมหยุด ขอบกางเกงยีนส์ถูกรูดลงผ่านต้นขากำยำ ลำเอ็นใหญ่ยาวอวบอ้วนดีดผึงเป็นอิสระ มันแข็งคัดจนกระทั่งขนานไปกับหน้าท้องที่แน่นขนัดไปด้วยแผงกล้ามทั้งหกลอนนั้น

อกซ้ายของลิวาดาถูกหัวใจกระแทกจนแทบจะแตกระเบิด ทั้งโกรธ ทั้งตกใจ ทั้งอาย ถาโถมประดังประเดไปหมด แต่ดูเหมือนจะมีเธอคนเดียวที่เห็นมันเป็นเรื่องไม่ปกติ เพราะสาว ๆ พวกนั้นบ้างก็ส่งเสียงเชียร์ บ้างก็กรีดร้องอย่างพึงพอใจ มีคนหนึ่งที่มีเพียงบิกินีปกปิดอยู่กำลังคลานเข้าไปหาชายคนนั้นก่อนจะเกาะขาเขา พรมจูบไปตามต้นขาสูงขึ้น ๆ หมอนั่น ไม่แม้แต่จะอ้าปากห้าม แต่กลับมองมายังลิวาดาด้วยรอยยิ้ม มุมปากราวกับกำลังเยาะเย้ย

“ กรี๊ดดดด ไอ้พวกบ้า บัดสีบัดเถลิง หยุดเดี๋ยวนี้ ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ! ”

เธอกรีดร้องออกมาอย่างหมดความอดทนก่อนจะหยิบหมอนอิงใกล้มือขว้างไปยังหญิงสาวผู้นั้น หล่อนตกใจและรีบถอยหลังกลับทันที ยังไม่พอ เธอยังคงหยิบอะไรก็ได้ที่ฉวยถึงขว้างปาไปยังคนเหล่านั้นพร้อมกับแหกปากไล่พวกเขาแตกตื่นตกใจรีบคว้าเสื้อผ้ามาสวม พลางถามเพื่อนตัวการที่ยืนแก้ผ้านิ่ง ๆ ไม่ตระหนกตกตื่นอะไรกับใครทั้งสิ้น

“ แดน ใครวะ ! ”

“ หลิวไง ”

“ หลิวไหนเล่า คนบ้าหรือเปล่าเนี่ย ”

“ พี่สาวกูเอง ”

“ ออกไป๊ ออกไป๊ ! ”

เหตุการณ์ชุลมุนอลหม่านจนพวกนั้นไม่อยู่ซักถามอะไรต่อและพากันวิ่งวุ่นจากบ้านและขับรถหนีไปอย่างเร็วที่สุด ยังคงมีแต่คนหน้ามึนที่ยืนเปลือยเปล่าโด่เด่อยู่กลางบ้านอย่างไร้ยางอายที่สุด

หลังจากที่ไล่คนเหล่านั้นแตกกระเจิงไปแล้ว ลิวาดาก็เดินกลับเข้ามาในบ้าน ใบหน้าของเธอแดงก่ำร้อนผ่าวทันที ที่เห็นชีเปลือยยังยืนเฉย

“ ใส่เสื้อผ้าให้มันเรียบร้อย แดน ! ”

เธอตะคอกก่อนจะก้มลงเก็บทำความสะอาดที่ตรงนั้น หยิบรีโมทมากดปิดต้นกำเนิดของเสียงเพลงดังลั่น พยายาม ไม่ใส่ใจกับแผ่นหลังกว้าง บั้นท้ายตึงแน่นและสองขากำยำนั่น

“ ใส่ทำไม แบบนี้สบายดีออก ” เสียงทุ้มห้าวตอบอย่างยียวน นั่นราวกับเป็นการเติมเชื้อไฟให้คนที่โมโหจนตัวแทบระเบิดอยู่แล้ว

“ บอกให้ใส่ก็ใส่สิ ทำอะไรทุเรศบัดสีบัดเถลิง ที่นี่คือบ้านนะ ไม่ใช่สถานที่อโคจรที่นายจะเอาพรรคพวกบ้า ๆ มามั่วยามั่วเพศแบบนี้ ทำบ้าอะไรของนายฮะ ! ”

“ ไม่เห็นต้องโมโหขนาดนั้น ก็แค่เล่นทายปัญหาแก้ผ้า ”

“ ทายปัญหาแก้ผ้าเนี่ยนะ ”

“ เออดิ ไม่เคยเล่นเหรอ ใครทายผิดก็ต้องดื่มเบียร์ หนึ่งขวดแล้วถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น ”

“ เกมบ้าอะไรแบบนั้น ใครจะไปเคยเล่น รีบใส่กางเกงให้มันเรียบร้อย เดี๋ยวนี้ ! ” เธอตะคอกใส่ เขายิ้มที่มุมปาก ราวกับพอใจเหลือเกินที่เธอระบายอารมณ์ใส่ก่อนตอบกลับ เสียงเรียบ

“ จะใส่ได้ยังไง เจี๊ยวแข็งโด่ขนาดนี้ ”

เธอทั้งโมโหทั้งอับอายจนแดงก่ำไปทั้งตัวราวกับ ผลสตรอเบอรี่อันสุกงอม รีบหมุนตัวจะเดินหนีทันที

“ เออ ไม่ใส่ก็เรื่องของนาย หน้าด้านหน้าทน ประสาท แดก ” ทว่ามือแข็งแรงคว้าหมับเข้าที่ต้นแขนของเธอเอาไว้

“ ไม่คิดจะรับผิดชอบกันหน่อยเหรอ ”

“ รับผิดชอบอะไร ”

เขาไม่ตอบแต่กระชากเธอจนปลิวหวือไปปะทะกับ แผงอกกว้าง ท่อนลำร้อนระอุนั้นเบียดบดอยู่กับหน้าท้องของเธอทันที !

“ แดน ทำอะไรน่ะ ปล่อยพี่เดี๋ยวนี้นะ ปล๊อย ! ”

เธอดิ้นรนเอาตัวรอดพลางตวาดเขาปากคอสั่น แต่มัน ไม่มีผลอะไรเลย หญิงสาวร่างเล็กบอบบางสูงเพียงแผงอก ขณะที่อีกฝ่ายสูงเมตรแปดสิบแปด ร่างแกร่งกำยำแน่นขนัดไปด้วยมัดกล้ามเพราะออกกำลังกายอยู่ประจำนั้นแข็งแรงเหลือเกิน หากเขาบีบคอเธอด้วยมือข้างเดียวก็คงตายคามือ ได้ง่าย ๆ นั่นแหละ

“ หลิวไล่ผู้หญิงพวกนั้นกลับไปแล้วใครจะรับผิดชอบความเ****นของผม ” เขาถามเสียงแหบพร่า จังหวะหายใจเริ่มรุนแรงขึ้นจนเธอรู้สึกได้

“ นะ... นายพูดอะไรของนาย ! ”

“ ดุ้นมันแข็งแล้วก็ต้องปลดปล่อย หลิวต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ ” พูดจบก็ซุกใบหน้าหล่อเหลาที่มีไรเครารกครึ้มลงที่ ซอกคอของเธอแล้วไซ้ไปทั่ว

“ แดน ปล่อยนะ ! ”

เธอห้ามเขาเสียงสั่น ทั้งผลัก ดัน หยิก ตี แต่อีกฝ่าย ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาไซ้จูบดูดเม้มไปทั่ว มือข้างหนึ่งเลื่อนผ่านแผ่นหลังลงไปขยำแรง ๆ เข้าที่แก้มก้นงอนงาม ก่อนจะย่อเข่าลงแล้วกดสะโพกเธอเข้าหาตัว ซึ่งด้านหน้าอยู่ในตำแหน่งเดียวกับลำเอ็นใหญ่ยาวนั้นพอดิบพอดี เขาเสียดสีมันเข้ากับเนินนูนเนื้อสาวที่ร้อนผ่าววูบวาบทันที

“ แดน ปล่อย ฉันเป็นพี่สาวนายนะ นายเมามากแล้ว ” เธอทั้งปัดป้องและวอนขอแต่มันไม่ได้มีความหมายใด ๆ กับแดเนียลเลย

“ ผมไม่นับผู้หญิงที่เคยลงลิ้นเป็นพี่สาวหรอกนะ ”

เสียงแหบพร่าตอบกลับแล้วเลื่อนปากมาเรื่อย ๆ จนถึงที่บริเวณริมฝีปากของเธอ ลมหายใจร้อนผ่าวที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์และบุหรี่เจือจางอยู่นั้นมันกลับทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงแปลก ๆ