"อุ๊ย! ดูสิคุยจนเพลินเลย เรามาคุยงานของเรากันดีกว่าค่ะ ส่วนเรื่องที่ขอให้ช่วยบอกคนอื่นๆ ว่าคุณป้ากับหนูหงอ้ายมาช่วยงานของฉันก็ไม่มีปัญหานะคะ เพราะคุณป้ากับหนูหงอ้ายก็ถือว่ากำลังช่วยงานของฉันอยู่จริงๆ" สุ่ยหงเหมยก้มมองเวลาก็เห็นว่าคุยกันมานานแล้ว ควรจะพูดคุยธุระของตนเองเสียที เพราะยิ่งใช้เวลานานอาจจะเป็นการรบกวนเวลาของอีกฝ่ายได้
"ขอบคุณมากค่ะ ถ้าอย่างนั้นเรื่องของที่คุณนายต้องการได้คุยกับพี่ชายมาหรือยังคะ" นางหวังซื่อเห็นอีกฝ่ายเอ่ยเข้าเรื่องก็เอ่ยถามกลับไป
"เรียบร้อยแล้วค่ะ ฉันโทรศัพท์ไปคุยกับพี่ชายมาเรียบร้อยแล้ว และรอแค่ให้ฉันส่งของไปที่ปักกิ่งพี่ชายจะให้คนช่วยทำเรื่องเป็นสินค้านำเข้าของทางห้างสรรพสินค้าให้ ซึ่งตรงนี้จะทำให้สินค้าที่เราเอาไปขายกลายเป็นของที่ถูกกฎหมายในทันที และสามารถวางขายในห้างสรรพสินค้าของพี่ชายได้" สุ่ยหงเหมยเอ่ยตอบกลับไป เรื่องนี้เธอเอ่ยขอร้องพี่ชายด้วยตนเองอีกฝ่าย
