"จะหมายความว่ายังไงได้ล่ะ ก็ที่หล่อนเทียวหอบหลานสาวขี่จักรยานเข้าอำเภออยู่ทุกวัน ไม่ใช่เพื่อพาไปหาหลานเขยหรือยังไง" นางจางเอ่ยตอบกลับมาด้วยท่าทางลอยหน้าลอยตาเหมือนว่าสิ่งที่ตนเองพูดออกไปเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว "ความคิดสกปรกระวังฉันจะฉีกปากหล่อนให้ หลานสาวฉันเพิ่งจะอายุเท่าไรกัน" นางหวังซื่อพอได้ยินที่อีกฝ่ายตอบกลับมาก็โมโหจนต้องกำมือแน่น พร้อมกับจ้องเขม็งไปที่นางจางด้วยความไม่พอใจ "ตอนนี้เพิ่งจะอายุสิบปีก็จริง แต่อีกไม่กี่ปีก็แต่งงานได้แล้วนี่ นายทหารคนนั้นก็คงอายุไม่เท่าไรหรอกมั้ง" นางจางยังคงลอยหน้าลอยตาตอบกลับมา และไม่สนใจว่าสิ่งที่ตนเองพูดมันจะเป็นการทำให้ชื่อเสียงของเด็กหญิงคนหนึ่งเสียหายขนาดไหน "หุบปากของหล่อนเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน" นางหวังซื่อตะโกนออกไปด้วยความโมโห พร้อมกับพยายามควบคุมอารมณ์ของตนเองไม่ให้พุ่งเข้าไปลงไม้ลงมือกับอีกฝ่าย "ทำไม พอมีคนพูดความจริงก็รับ