เธอกับย่าฟางสองคนต่างช่วยกันขายของไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงเที่ยงวัน ลูกค้าที่นัดไว้ก็มาถึง ก็พอดีกับที่เธอขายของให้ลูกค้าคนสุดท้ายเสร็จ ย่าฟางจึงพาเธอออกจากตลาดมืด และเธอกับย่าก็ขายเพียงของเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น ไม่ได้ขายอะไรที่เยอะแยะมากมายจนดูวุ่นวาย จึงไม่มีใครให้ความสนใจพวกเธอ
เมื่อเดินมาถึงหน้าสหกรณ์ย่าฟางก็ให้ลูกค้ายืนรอ แล้วพาเธอมาที่ด้านหลังซึ่งเป็นซอยเล็กๆ จากนั้นก็ให้เธอเอาผ้าฝ้ายสีพื้น 1 พับ กับฝ้ายหนัก 3 ชั่งออกมาวางเตรียมให้ลูกค้า จนผ่านไปเกือบสิบนาทีย่าฟางก็ให้เธอเดินไปตามลูกค้ามา
ซึ่งพอลูกค้ามาถึงก็จ่ายเงินค่าผ้าพับ 10 หยวน และฝ้ายชั่งละ 5 หยวน จากนั้นอีกฝ่ายก็เอาใส่ตะกร้าแบกขึ้นหลังแล้วก็เดินแยกตัวไป พวกเธอก็ทำการถอดเสื้อที่สวมทับไว้กับผ้าปิดหน้าออก ส่วนหมวกพวกเธอถอดออกตั้งแต่ออกจากตลาดมืดแล้ว เพราะกลัวจะดึงดูดความสนใจจนเกินไป ส่วนการใช้ผ้าปิดหน้าชาวบ้านส่วนใหญ่ก็มักจะทำกันเพ
