บทที่ 1 นาย 200 ดื่ม
1782 Words
หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ฉันเอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ส่วนงานเขียนของฉันมันแทบไม่เดินเลยด้วยซ้ำ
กริ้งๆ...เสียงกดกริ้งหน้าห้องของฉันดังขึ้นก่อนที่ฉันจะลุกขึ้นไปเปิดประตู
“พี่บุญ!!!”กิ้กกับแซนมาเยี่ยมฉันอย่างที่ทำทุกวัน
“นี่พี่ยังไม่ทานข้าวอีกแล้วเหรอออ”แซนเอ่ยถามก่อนจะเห็นกล่องข้าวที่เขาเตรียมมาให้ยังไม่ได้แกะ
“พี่ไม่ค่อยหิว”
“พี่จะเป็นแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ”
“😔”
“พี่บุญผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลกนะ”ก็จริงอย่างที่ยัยแซนพูด แต่พี่เจคือรักแรกของฉันและที่สำคัญฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อน พวกเรากำลังจะแต่งงานด้วยซ้ำทำไมพี่เจถึงทำกับฉันแบบนี้
“แต่พี่รักพี่เจนะ อีกอย่างพี่ก็กำลังจะแต่งงานกับเขาด้วย ทำไมเขาถึงทำกับพี่แบบนี้ ฮือๆ”ฉันน้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง
“โอ้ๆ....พี่บุญไม่เป็นไรฉันเข้าใจพี่ แต่ถ้าพี่ยังเป็นแบบนี้ชีวิตพี่จะแย่ลงกว่าเดิมนะ”แซนพูดพลางโอบกอดฉัน
“ไม่!!! ไม่ได้!!!ฉันจะให้พี่เป็นแบบนี้อีกไม่ได้”กิ๊กพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันดู สิ่งที่กิ๊กยื่นมาให้ดูคือรูปผู้หญิงคนนั้นกับพี่เจกำลังเที่ยวทะเลกันอย่างมีความสุข
“พี่เห็นไหม พี่กำลังทุกข์แต่เขากลับไปมีความสุขกัน!!!เป็นพี่ พี่จะยอมเหรอ ถ้าเกิดเป็นฉันนะฉันไม่ยอมแน่”
“แล้วจะให้พี่ทำยังไง”
“พี่ก็ต้องมีความสุขกว่าเขาซิ มันอาจจะยากแต่ฉันเชื่อว่าพี่ทำได้แน่นอน”
“ฮื่อๆ...กิ๊กพี่ขอบคุณกิ๊กมากนะที่เตือนสติพี่”มันก็จริงอย่างที่กิ๊กพูด ในเมื่อเขาไม่ได้สนใจเราด้วยซ้ำ ทำไมเราต้องสนใจพวกเขาด้วย
“ฉันเห็นว่าพี่เป็นพี่สาวฉันคนนึง ฉันก็อยากให้พี่มีความสุข”
“พี่บุญ พี่บุญเชื่อเถอะค่ะมันอาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้นะคะที่พี่เลิกกับพี่เจ มันอาจจะทำให้พี่เจอเนื้อคู่จริงๆเลยก็ได้นะคะ”ฉันคิดมาตลอดว่าพี่เจเป็นเนื้อคู่ของฉัน แต่พอมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ฉันกลับไม่มั่นใจอะไรเลย ฉันคงไม่เชื่อในความรักอีกแล้ว
“พี่คงไม่หวังแล้วแหละ อีกอย่างพี่อายุตั้ง30 ใครจะมาชอบคนอย่างพี่”
“แต่เอาจริงๆพี่บุญหน้าเด็กกว่ากิ๊กอีกนะคะ ถ้าบอกหนู 23 ก็เชื่อ”
“อ้าวไอ่นี้!!!”
“🤭”
“ยังไงพี่ขอบคุณพวกเราทั้ง2มากนะจ้ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่บุญ”
“ว่าแต่วันนี้พี่บุญว่างเหรอป่าวค่ะ”
“ว่างซิ ทำไมเหรอแซน”ช่วงนี้ฉันเอาแต่เศร้า และที่สำคัญเรื่องที่เกิดขึ้นมันทำให้ฉันคิดอะไรไม่ออก จะเขียนงานก็ไม่ได้
“แกก็พูดสิ ยัยกิ๊ก”
“ไม่เอาแกพูดสิ”
“แกเป็นคนอยากให้พี่บุญไปนะ แกก็พูดสิ”ทั้ง2 เอาแต่เถียงกันไปมา
“พูดมาเถอะกิ๊กแซน”ฉันพูดขึ้น
“เอาจริงๆที่พวกเรามาในวันนี้เพราะ...”
“เพราะอะไร”
“เพราะเราอยากชวนพี่ไปเที่ยวคืนนี้หนะ”
“หึ...พี่ไม่มีอารมณ์ไปหรอกนะ”
“พี่ไหนบอกจะมูฟออนไง”
“เออๆก็ได้ แล้วที่ไหนหล่ะ”
บาร์โฮส สำหรับคนหน้าตาดี
ฉันมายืนหน้าร้านกับยัยตัวแสบทั้ง 2 คน ไอ่เด็กพวกนี้มันน่าตีจริงๆ ไอ่เราก็นึกว่าจะเป็นร้านนั่งชิวๆหรือผับ
“😒”
“พี่บุญใจเย็นๆพวกเราก็อยากให้พี่บุญมีความสุข”
“ก็พาไปที่อื่นก็ได้หนิ”
“เอาน่า พี่บุญลองหน่อยนะ”
“น่านะ”ทั้ง2คนพากันกระพริบตาออนว้อนฉัน ก็ได้ถือว่าเป็นประสบณ์การณ์ชีวิต
ฉันเดินเข้ามาในร้านก็เจอบรรดาชายหนุ่มหล่อเหล่าและที่สำคัญคนในร้านต่างเป็นหญิงสาวที่น่าจะอายุเท่าฉันและมากกว่าฉันอยู่เยอะพอสำควร
“สวัสดีค้าบบบ พวกพี่ๆมากันกี่คนครับบบ”มีชายหนุ่มหน้าตาหน้ารักคนนึงเดินมาถามฉัน
“เออ...”
“3คนจ้ะ น้องเลโอ”
“แซนรู้จักชื่อเขาได้ไง”
“ยัยนี้มาบ่อยมากกกก”
“เบาๆสิ”ไม่นานพวกเราก็ได้โต๊ะมา และเริ่มมีหนุ่มบาร์โฮสมาบริการ
“พี่แซนวันนี้สวยมากเลยนะครับ”
“พี่กิ๊กกินน้ำสิครับ”ฉันเห็นทั้ง2คนดูมีความสุขเพราะถูกเอาอกเอาใจ
“สวัสดีครับบบบ”อยู่ๆผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาทักทายฉัน จมูกโด่งตาของเขากลมโตและที่สำคัญเป็นคนยิ้มสวยมาก
“คะ?”
“ชื่ออะไรครับ ไม่เคยเห็นหน้าเห็นตาเลย”
“บุญค่ะ”
“ชื่อน่ารักดีนะครับ”
“น้องพัช!!!!”ฉันเชื่อแล้วว่าแซนเป็นลูกค้าประจำของเขาจริงๆ
“พี่แซนนน....คิดถึงจังเลยครับ”
ฟึ่บบบ...อยู่ๆเขาก็เดินเข้าไปกอดแซนฉันถึงกับอึ้งทันที
“ปากหวานจริงๆ จะเอากี่ดื่มดีจ้ะวันนี้”
“แล้วแต่พี่เลยครับบบบ แล้ววันนี้พี่พาน้องสาวมาด้วยเหรอ”ฉันรีบหันซ้ายหันขวา เราก็มากันแค่ 3หนิ
“ไม่นะ พี่มากันแค่3คนมีพี่ กิ๊กแล้วก็พี่บุญ”
“พี่บุญ?”
“ใช่ ก็คนที่เราทักเมื่อกี้ไง”
“อ่ออ...อายุเท่าไหร่แล้วครับ”อยู่ๆเขาก็หันมาถามฉัน
“สะ..สามสิบค่ะ”
“หน้าเด็กมาก”
“แม้พอเจอคนสวยหน่อย ลืมพี่เลยนะ”
“ป่าวนะครับ ผมแค่เห็นว่ามาด้วยกันเลยอยากทำความรู้จัก อีกอย่างผมไม่มีวันลืมพี่กิ๊กแน่นอนครับ”พัชกระซิบลงข้างหูยัยแซนทำให้ยัยแซนยิ้มออกมาอย่างพอใจ ส่วนฉันอยากจะออกจากร้านนี้เร็วๆ
“พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
“พี่บุญให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม”
“ไม่ต้อง!!!”ฉันรีบลุกขึ้นแล้วออกจากร้านทันที ฉันไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้สักเท่าไหร่เลยออกมานั่งข้างนอกแทน
“เห้อออ....”ถอนหายใจยาวๆเพราะฉันเบื่อกับชีวิตตอนนี้มาก
ฉันออกมานั่งรับล้มด้วยความเบื่อ และกะจะหนีกลับไปดื้อๆแต่ความคิดนั้นต้องหมดไปเพราะเขา...
“เบื่อเหรอครับ.....”นายพัชนั้นเอ่ยถามฉัน
“นิดหน่อยค่ะ”
“เออ...”อยู่ๆเขาก็มานั่งลงอยู่ข้างๆฉัน
“ผมจะอยู่เป็นเพื่อนพี่เองครับ”
“ไม่เป็นไรนายไปเถอะ อีกสักพักฉันจะกลับแล้ว”
“ได้ไงหล่ะครับ ผมยังไม่ได้ดูแลพี่เลย พี่เข้าไปข้างในก่อนเถอะครับ มาครั้งแรกด้วยใช่ไหม”
“อืม”
“ไปเถอะครับ เชื่อผม”หมับบ...อยู่ๆเขาก็คว้ามือฉันแล้วพาเดินเข้าร้านทันที
“พี่บุญมาพอดีเลย มานั่งของแซนเร็ว”
“อืม”
“เสือ!!ถึงเวลาแล้ว”อยู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาเรียกเขาก่อนที่เขาจะหันมาส่งยิ้มให้กับฉันแล้วเดินขึ้นเวทีไป
สักพักได้ยินเสียงพิธีกรเรียกชื่อแต่ละคน เอาจริงๆหน้าตาดีทุกคน แต่นายเสือนั้นดูพิเศษกว่าคนอื่น เหมือนกับทุกคนจะแย่งเขา
“50ดื่มค่ะ”ผู้หญิงโต๊ะข้างๆของฉันพูดขึ้น
“ยัยนั้นมันเป็นใคร”แซนพูดด้วยความโมโห
“ยัยแซนอย่าไปยอมเขาสิ”กิ๊กก็อีกคนแทนที่จะห้ามกัน
“พี่ว่าพอเถอะแซน”
“80ดื่มค่ะ!!!”พูดไม่ทันขาดคำ
“90”
“100!!!”ต่างคนต่างไม่ยอมกันสุดๆ
“เห้อออ....”ฉันได้แต่ถอนหายใจ
“200!!!!”หานี่ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหม 200 ดื่มตายแล้ววว ฉันหันไปมองผู้หญิงคนนั้น เธอสวยมากแต่เธอดูเด็กมากเช่นกัน และสุดท้าย สาวน้อยคนนั้นก็ได้นายเสือไป
“เซ็งเป็นบ้า”
“พี่ว่าเราเบาๆหน่อยก็ดีนะ”
“ไม่ได้พี่ เรื่องนี้มันยอมกันไม่ได้!!!!”
“ใช่พี่บุญไม่รู้หรอก”
“แต่พี่เห็นผู้ชายก็มีให้เลือกเยอะหนิ”
“ไม่ได้พี่ ต้องเป็นเสือเท่านั้น!!!”ฉันหันไม่มองนายเสือนั้น เขากำลังนัวเนียกับสาวน้อยคนนั้นอยู่
“เห้ออ....พี่ว่าพี่กลับก่อนดีกว่า”ฉันพูดจบก็เดินออกจากร้านทันทีไม่ฟังคำบ่นของยัยแซนและยัยกิ๊กสักนิด
“พี่สาวกลับแล้วเหรอครับ”ฉันยืนรอแท็กซี่หน้าร้าน อยู่ก็มีคนเข้ามาทัก
“ค่ะ”ฉันหันไม่มองป้ายชื้อ เขาชื่อว่าป๊อปปี้
“ผมป๊อปปี้นะครับ”
“อ่อค่ะ”ฉันพยายามถอยห่าง แต่เหมือนเขาจะพยายามเข้าหาฉันอยู่เรื่อย
“ผมพึ่งมาทำงานวันแรกยังไม่ได้สักดื่มเลย เลยขอหัวหน้ากลับก่อนครับ ยายผมรออยู่ที่บ้านด้วย”คำพูดของเขาดูใสซื่อจริงๆ
“พี่ก็พึ่งมาครั้งแรกกำลังจะกลับเหมือนกัน”
“ทำไมเหรอครับ ไม่สนุกเหรอ”
“อืม”
“อ่อครับ เออ...ว่าแต่พี่ชื่ออะไรเหรอครับ”
“บุญ พี่ชื่อบุญ”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่บุญ😊”ฉันกับป๊อปปี้เรานั่งคุยกันสักพัก จนฉันเริ่มที่จะรู้สึกว่าเด็กคนนี้น่ารักจริงๆ เขาดูเป็นสุภาพบุรุษมากไม่เหมือนนายพัชนั้นแม้แต่น้อย
“55555พี่ก็รู้สึกว่าหนังเรื่องนั้นไม่สนุกจริงๆ”
“ใช่ไหมครับ เออ...พี่ครับแท็กซี่มาแล้ว”
“อ่อ อืมพี่ไปก่อนนะ”
“ครับ😊”
“เออ...พี่ครับถ้าไม่รังเกียจพรุ่งนี้มานั่งคุยกับผมได้นะครับ ผมไม่คิดเงิน”
“555555โอเคๆ”ทั้งๆตัวเองไม่ได้สักดื่มยังจะใจดีกับฉันอีก สงสัยพรุ่งนี้ฉันต้องเสียเงินสักหน่อยแล้วสิ
คอนโด
“เห้ออ...”กลับคอนโดมาความรู้สึกเดิมก็กลับมาอีกแล้ว ฉันได้แต่นั่งมองหน้ารูปถ่ายพี่เจกับฉันบนโต๊ะทำงาน มองไปมองมาน้ำตามันก็ไหลออกมา
“ฮือๆ อยากให้ทุกอย่างเป็นแค่ฝันไปจริงๆ”ฉันหยิบรูปนั้นก่อนที่จะทิ้งมันลงในถังขยะ ฉันต้องมูฟออนเรื่องนี้ไปให้ได้
รุ่งเช้า
ตื่นมาฉันต้องรีบแต่งตัวเพื่อไปสำนักพิมพ์ เพราะหัวหน้าของฉันโทรประชุมด่วน
“รอด้วยค่ะ”ลิฟต์กำลังจะปิดแต่ดีฉันตะโกนเรียกเอาไว้
“อ้าวพี่บุญ”
“เสือ😳”
Great novels start here
- Writer
