หลายอาทิตย์ผ่านไป...
ตอนนี้มหาวิทยาลัยเปิดแล้วผมก็ต้องตื่นเช้าทุกๆวันพี่เปอร์เองก็เหมือนกันชอบบอกว่าจะมาส่งผมจะยี่สิบแล้วนะคุณลุงเปอร์ก็ยังไม่ยอมให้ผมขับรถมามหาวิทยาลัยเองอีก -*-
อีกประเด็นก็คือผมขับรถไม่เเข็งด้วยเเหละ -.-
"เลโก้หนูเสร็จหรือยัง"
"จะเสร็จแล้วฮะ!"
ผมรีบใส่เสื้อนักศึกษาให้เร็วที่สุดนี่ผมอ้วนขึ้นหรืออะไรเนี่ยเสื้อมันเริ่มจะคับแล้ว -.- พึ่งถอยมาเองอย่าพึ่งปรินะลูก T_T
หลังจากที่กลับมาเมืองไทยเวลาผมไปที่ห้องซ้อมพี่เปอร์ผมก็ไม่ค่อยเห็นยัยเด็กริษานั่นแล้วจะเห็นเเค่ผ่านๆซะมากกว่า ซึ่งนั่นนับว่าเป็นสัญญาณที่ดี
"พี่เปอร์..วันนี้เลโก้รู้สึกเหมือนจะไม่สบายเลยฮะ.."
"เป็นอะไรมากหรือเปล่า..กินยาหรือยัง"
"กินแล้วฮะ..งื้มม"
ผมล้มตัวนั่งลงบนตักหันหน้าซบอกคนตัวสูงเบาๆ พี่เปอร์ยกมือขึ้นโอบรอบเอวของเผมเอาไว้ก่อนจะฝังจมูกโด่งลงมาที่ซอกคอผมเขาเเค่กดจูบไม่เเรงมาก
เพราะเขารู้ดีถ้าเ
