[ เลโก้ :: PART ]
ผมยืนชะเง้อมองอยู่หน้าประตูทางเข้าเครื่องจนคนขึ้นเครื่องกันไปจนเกือบหมดเเต่ก็ยังไม่พบว่าจะมีวี่เเววของคนตัวสูงเลยสักนิด นี่ผมมัวแต่หวังอะไรลมๆแล้งๆอยู่คนเดียวเนี่ย (.. )
"ขึ้นเครื่องได้แล้วนะคะคุณลูกค้า เครื่องกำลังจะเทคออฟแล้วค่ะ"
"อ่อฮะ..ขออีกสักนาทีนึงนะฮะ..ผมแค่.."
"ได้ค่ะ"
ผมยังคงยืนรออยู่ไม่ยอมไปไหนมือชุ่มเหงื่อไปหมด ผมกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย...พี่เปอร์เขาไม่มาหาหรอกเลโก้ ขึ้นเครื่องได้แล้ว..
พี่เปอร์คงไม่มาหาเลโก้แล้วจริงๆ...
"กรุณาคาดเข็มขัดนิรภัยและปิดเครื่องมือสื่อสารด้วยนะคะท่านผู้โดยสาร..."เสียงพนักงานแอร์โฮสเตสพูดขึ้น
"ปิดเครื่อง.."
ผมก้มมองมือถือที่ตั้งวอลเปเปอร์เปนรูปคู่กับพี่เปอร์เอาไว้ รอยยิ้มนั่นผมอยากเห็นมันอีกจังเลย... ความสุขแบบนั้นผมอยากสัมผัสมันอีก ตอนนี้พี่เปอร์เขากำลังทำอะไร..เขาจะยังคิดถึงผมเหมือนที่ผมคิดถึงเขาหรือเปล่า.. ผมหายไปแบ
