บทที่1 นักศึกษาทุนกับหมอเบย์
1024 Words
บทที่1
นักศึกษาทุนกับหมอเบย์
มหาวิทยาลัยเอกชน
นักศึกษาสาวปี4อย่างต้นหอมเดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนสนิทอย่างพิชชี่สาวสวยที่มั่นใจในความสวยของตัวเองเป็นพิเศษ วันนี้ทั้งสองมีเรียนในช่วงเช้าเพราะต้นหอมต้องไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล อีกไม่กี่วันเธอก็ปิดเทอมแล้วเธอถูกคำสั่งจากเลขาของคุณเมฆให้ไปทำงานในช่วงปิดเทอม ทำไงได้เอาเงินเขามาเรียนก็ต้องตอบแทนพระคุณเขาสิ
“อีหอมกูได้ข่าวว่าตอนนี้เจ้าของทุนเขาส่งต่ออำนาจให้ลูกชายแล้วนี่ มึงก็ต้องไปเจอลูกชายเขาใช่ไหม” พิชชี่ถามเพื่อนรักอย่างต้นหอมที่อ่านรายละเอียดของการตรวจสุขภาพในไลน์ของเลขาคุณเมฆที่ส่งมาให้เธอ
“อืมใช่ มึงจะไปกับกูไหมเผื่อกูขอเขารับมึงเข้าทำงานด้วย” ฉันหันไปถามอีพิชชี่ที่ทำหน้าไม่เอางานเพราะบ้านมันรวยอยู่แล้วไม่ต้องทำก็มีกินไปทั้งชาติ
“แต่กูไปเป็นเพื่อนมึงได้นะ ไปขึ้นเรียนกันเถอะ”
หลังจากเรียนในช่วงเช้าแล้วต้นหอมก็รีบมายังโรงพยาบาลแถมยังถูกกำกับมาว่าคนที่ตรวจต้องเป็นคุณหมอเบย์เท่านั้น ทำไมต้องเป็นหมอเบย์ด้วยอะ
“มึงไปเองได้แน่นะอีหอม ให้กูไปเป็นเพื่อนไหม” พิชชี่เดินตามเพื่อนออกมาหน้ามหาลัยเพื่อส่งเพื่อนขึ้นรถ
“ไม่เป็นไรมึงแค่ตรวจสุขภาพ กูไปก่อนนะ”
โรงพยาบาลเอกชน
ฉันเดินมาที่จุดประชาสัมพันธ์เพื่อติดต่อขอพบคุณหมอเบย์จากนั้นก็มีพยาบาลคนสวยพาขึ้นมาชั้นผู้บริหาร เพียงแค่ประตูเปิดเข้าไปฉันก็ถูกพามานั่งอยู่บนโซฟาสุดหรู ด้านนอกเห็นวิวผ่านกระจกใสช่างสวยจริงๆ เลย
“รอที่นี่นะคะหมอเบย์ติดประชุมอีกสักพักก็คงเสร็จแล้ว”
“ค่ะ”
ฉันหยิบหนังสือที่วางอยู่ขึ้นมาอ่านแต่ในห้องนี้มันมีแต่หนังสือทางการแพทย์ทั้งนั้นไม่ไหวอะ อ่านแล้วรู้สึกโง่ขึ้นมาทันทีเลย
แกร๊ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดฉันจึงหันไปมองจนเห็นภาพเทพบุตรสุดหล่อในเสื้อกาวน์เดินเข้ามาพร้อมเอกสารในมือ หล่อขนาดนี้มีเมียหรือยังคะ
“สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้คุณหมอที่เดินเข้ามาแต่คุณหมอกลับมองหน้าฉันด้วยสายตานิ่งๆ
“ครับ”
“คุณเลขาของคุณอาทิตย์ให้หนูมาตรวจสุขภาพกับคุณหมอค่ะ”
“ครับ”
หลังจากนั้นฉันก็นั่งเงียบๆ มองคุณหมอเซ็นเอกสารจนเวลาผ่านไปเกือบ30นาที พอคุณหมอเงยหน้าขึ้นมามองฉัน ฉันก็ต้องส่งยิ้มบางๆ ให้คุณหมอไป
“ขอโทษทีผมงานยุ่ง เห็นกระปุกใส่ปัสสาวะตรงนั้นไหม ไปหยิบแล้วไปจัดการเสร็จแล้วส่งให้พยาบาลข้างนอกแล้วเข้ามาห้องนี้เดียวหมอจะตรวจเลือดแล้วจะพาไปเอกซเรย์”
“ค่ะ”
ฉันเดินมาจัดการตัวเองตามที่คุณหมอสุดหล่อบอกจากนั้นก็เดินกลับเข้าไปในห้องตอนนี้เข็มในมือของคุณหมอพร้อมแล้วแต่อีหอมไม่พร้อมค่ะหมอ เมื่อกี้พยาบาลวัดความดันให้หัวใจยังเต้นตึกตัก ตึกตักอยู่เลย
“มานั่งนี้” คำสั่งที่ดูอ่อนหวานแต่มันไม่ได้ทำให้ต้นหอมหายกลัวได้เลย
“หมอคะต้องตรวจเลือดด้วยเหรอคะ”
“ครับ ทำไมกลัวเข็มเหรอ”
“ค่ะ กลัวเข็ม กลัวเลือด....กลัวเธอไม่รัก”
ฉึก!!
“กรี๊ดดดด หมออออออ!!”
“เสร็จแล้วครับเดี๋ยวนั่งพักให้ใจเย็นๆ ก่อนนะเดี๋ยวพยาบาลจะพาไปเอกซเรย์”
ต้นหอมนั่งหน้าซีดเผือดเพราะถูกหมอเบย์สุดหล่อจิ้มเข็มโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัวเลย เมื่อพยาบาลเข้ามารับหมอเบย์ก็หยิบแฟ้มเอกสารเดินตามมาด้วยเพื่อรอผลการตรวจของฉัน
///หมอเบย์///
เด็กทุนของพ่อผมเนี่ยวุ่นวายจริงๆ กี่คนก็เหมือนๆ กันหมดแต่คนนี้ย้ำมาว่าต้องตรวจภายในด้วย ตอนนี้หมอสูติไม่มีใครว่างเลยผมเลยต้องตรวจเอง
“เตรียมห้องตรวจให้ผมด้วยเดี๋ยวผมตรวจเธอเอง” น้ำเสียงนุ่มนวลสั่งงานพยาบาลที่เดินตามมาจากนั้นชายหนุ่มเจ้าของเสียงก็เดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุดจึงได้เห็นภาพสองเต้าที่เด่นสง่าทรงสวยยืนถอดชุดเพื่อเปลี่ยนใส่ชุดนักศึกษาเหมือนเดิม
“อ๊ะหมอคะ!!”
“ขอโทษครับ” ผมรีบปิดประตูแล้วออกมารอด้านนอกยัยเด็กนี่ไม่รู้เหรอว่าห้องมันล็อกได้
เมื่อต้นหอมออกมาเธอก็ยิ้มหวานให้คุณหมอเมื่อกี้ไม่รู้ว่าคุณหมอจะเห็นหรือเปล่า แต่ดูจากใบหน้าที่แดงไปจนถึงกกหูคาดว่าน่าจะเห็นเต็มๆ
“คราวหลังล็อกประตูนะครับ”
“ค่ะ เมื่อกี้เห็นใช่ไหมคะ”
แล้วผมควรจะตอบว่าไงไม่เห็นเหรอ เต็มตาขนาดนั้นแต่นมเธอสวยจังดูธรรมชาติทรงสวยน่าขย่ำมากเลย
“หนูต้องทำอะไรต่อคะ”
“ตรวจภายในเดี๋ยวไปข้างบนห้องผมดีกว่าข้างล่างคนมันเยอะ ตอนนี้ไม่มีหมอคนไหนว่างเลยเพราะฉะนั้นอย่าช้ารีบตรวจจะได้รอฟังผล” ผมมองหน้าเด็กสาวที่ดูเขินๆ ไม่ต้องเขินหรอกเดี๋ยวตรวจภายในได้เขินกว่านี้แน่
ผมพาเธอขึ้นมาบนห้องตรวจด้านบนซึ่งอยู่ติดกับห้องผม ห้องนี้มีไว้สำหรับตรวจคนในครอบครัวเพราะพ่อผมไม่ต้องการปะปนกับชาวบ้าน
“หมอคะต้องถอดกางเกงด้วยเหรอคะ” ต้นหอมทำหน้าตกใจเมื่อเห็นอุปกรณ์ที่คุณหมอกำลังเตรียมอยู่
“ถอดครับ ถอดแล้วขึ้นไปนอนข้างบนเลย” ผมหันกลับมาอีกทีเธอก็ขึ้นไปนอนข้างบนแล้วมีผ้าปิดอยู่รู้สึกคุ้มจังเลยวันนี้
“หมอคะมันต้องใส่เข้าไปจริงๆ เหรอคะ”
“ครับหมอจะใส่แล้วนะ”
“อ๊ะ!”
“เดี๋ยวอย่าร้องแบบนี้ดิหมอใจไม่ดีเลย”
- Writer
