ตอนที่ 11

1299 Words

กระทั่งตอนที่ฉันกำลังจะเดินเข้ามาในห้อง จึงได้พบกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เพราะไม่ใช่แมวที่ทำกระถางต้นไม้แตก          “ว้าย… ” ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ฉันมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ท่อนแขนกำยำของคนร้ายรวบเอวฉันจากทางด้านหลัง กระชากร่างเข้ามาในห้อง “อื๊อ... อย่า… ” ฉันร้องได้เพียงเฮือกสั้นๆ มันปิดปากฉันด้วยมือข้างหนึ่งแล้วล็อกประตู “เงียบ… ถ้าไม่อยากตาย” เสียงเข้มขู่เบาๆ ในลำคอ หากก็ทำให้คนโดนจู่โจมอย่างฉันรู้สึกหวาดกลัวสุดชีวิต หัวใจเต้นแรง ไม่กล้าร้องให้ใครช่วย          “อย่าดิ้น… อย่าขัดขืน” ร่างน้อยๆ ถูกดันเข้ามาชิดผนัง เป็นเพราะสวมชุดนอนสายเดี่ยวคลุมเข่า ทำให้เต้านมคัพอีอวบใหญ่เบียดกระแทกผนังจนหนั่นเนื้อขาวๆ ปลิ้นออกมาข้างลำตัว          “โอ้ว… อยู่เฉยๆ แล้วเธอจะไม่เจ็บ” ผู้บุกรุกยกมีดปลายแหลมวาววับมาใกล้ซอกคอ “อย่า… อย่าฆ่าฉันนะ” เสียงของฉันสั่นเครือ หวาดกลัว ไม่คิดว่าตัวเองจะโชค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD