INTRO
505 Words
INTRO
"ยะ อย่าเข้ามานะ"
"อะไรกัน คุณก็ชอบไม่ใช่รึ เวลาเมียของคุณขมิบตอดรัด หรือครางเสียงดัง และลูบไล้คุณได้"
"..."
"คุณชอบไม่ใช่รึที่หล่อน ใช้ลิ้นลากเลียไปยังทุกส่วนของร่างกายคุณได้"
"..."
"หรือคุณไม่ชอบที่หล่อนสามารถจูบตอบและแลกลิ้นกับคุณได้ รวมไปถึงเป็นฝ่ายขึ้นทำเองได้"
"..."
หึหึ รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากกระจับทันทีที่ความเงียบเป็นคำตอบจากแทนคุณ
"ฉันสัญญาค่ะว่าจะทำตัวเป็นเด็กดี ไม่สร้างความเดือดร้อนให้คุณ เพราะงั้น...ให้ฉันสิงอยู่ในตัวเมียของคุณนะคะ"
"..."
ไร้เสียงตอบรับจากคนที่กำลังนิ่งเงียบอ้าปากค้าง เขากำลังช็อกกับคำขอแสนเอาแต่ใจของผีสาว เรื่องผีๆ ที่เขาเองก็ยังรับไม่ได้และยังประมวณผลในหัวถกเถียงกับความเป็นจริงอยู่ว่า เรื่องจริงหรือความฝัน ดวงตาคมดุจเหยี่ยวกะพริบถี่ๆ ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยตะเบ็งเสียงเรียกสติครั้งสุดท้าย
"ไม่ได้ครับ ผีจะมาอยู่กับคนได้ยังไง อีกอย่างคุณเข้ามาในบ้านผมได้ยังไง ไหนคนเฒ่าคนแก่บอกว่ามีเจ้าที่แล้วผีจะไม่เข้าบ้านไง เจ้าที่มัวทำอะไรอยู่ เลี้ยงเปลืองน้ำแดงมาก" พูดด้วยท่าทีขึงขังขับเอาคำพูดนั้นส่งไปยังชายสูงวัยผู้ทำหน้าที่เฝ้าบ้านให้สะดุ้งเฮือกก่อนจะเอ่ยน้ำเสียงเย็นซึ่งมีแต่สิ่งเหนือธรรมชาติด้วยกันเท่านั้นที่ได้ยิน
"บอกเขาไปว่าเอ็งขออนุญาตข้าแล้วเด็กน้อย" เสียงแผ่ออกมาตามอากาศทำให้ร่างในตุ๊กตาพยักหน้ารับพร้อมกับอ้าปากเอ่ยตามคำของชายชรา
"ฉันขออนุญาตท่านพระภูมิแล้วเพราะงั้น ไม่มีปัญหา" เธอว่าหน้าระรื่นพลางเขยิบเข้ามาใกล้อีกฝ่ายอย่างอยากยั่ว
"ได้ไง ผมเป็นเจ้าบ้านเธอต้องขอผมสิ" เขายังไม่ลดละที่จะขับไล่
"คุณเป็นเจ้าบ้านก็จริง แต่สำหรับโลกของพวกเราท่านพระภูมิมีสิทธิ์ตรงนี้ค่ะ โอ๊ย เบื่อแล้วนะคุยกับคุณก็ไม่รู้เรื่องสักที" เธอว่าพลางเอนกายตัวเองแล้วคว้าหมอนใบใหญ่มากอดอย่างแง่งอน สายตาคู่สวยของอลิซจ้องมองเขาอย่างไร้เดียงสาทำเอาแทนคุณอดคิดไม่ได้ว่าเด็กคนนี้เป็นแค่ผีเด็กที่ไม่มีพิษมีภัยอะไรหรือเปล่านะ
แววตาดุดันของเขาดูอ่อนลงพร้อมกับใบหน้าหล่อเหล่าที่ส่ายไปมาอย่างระอา
"เฮ้อ ท่านเจ้าที่นะ ทำอะไรไม่ถามเจ้าบ้านอย่างผมสักคำ ทำอะไรตามใจผีชะมัด" พูดพลางทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ที่ห้องนอนที่อยู่ห่างจากแม่ตุ๊กตาผีสิงหลายช่วงตัว ก่อนจะเพ่งมองเธออย่างพินิจ
'อลิซที่มีชีวิตงั้นรึ'
เขาถามคำถามนี้ในใจตัวเองขึ้นมาสายตาคมก็ยังจ้องอยู่ที่ 'อลิซซาเบธผีสิง' อย่างไม่ลดละ
- Writer
