8.เภสัชอ้อ(8)
445 Words
“พี่เหี้ยมเป็นอะไรหรือเปล่า เดินตัวงอ ๆ”
“เอ้อ...” เหี้ยมหน้าเจื่อน ไม่กล้าสบตากับเธอ “เปล่าครับ”
“เปล่าอะไรคะ ตัวงอจริง ๆ ด้วย”
เหี้ยมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเธอได้สังเกตหรือไม่ว่า เวลานี้เขาไม่เหมือนเดิม อารมณ์หื่นมาเต็ม เป้ากางเกงแทบจะปริแตกเพราะดุ้นที่ตื่นตัวอัดแน่น
อ้อซ่อนยิ้ม ดวงตาของเธอเวลานี้เป็นประกาย อารมณ์วาบหวิวลุกโพลงมานาน ร่องแฉะเยิ้มด้วยเมือกน้ำหวานหล่อลื่น เม็ดเสียวชูชัน
“พี่เหี้ยมจ๋า ก๊อกน้ำอยู่ในห้องน้ำค่ะ”
เธอเอ่ยเสียงหวาน แล้วก้าวนำทางรปภ.หนุ่มไปยังห้องน้ำที่ว่า
ความจริง เรื่องก๊อกน้ำไม่ได้มีอะไรเสียหายหรอก เธอแค่ต้องการให้เหี้ยมเข้ามาในบ้าน หลังจากนั้นก็ขึ้นอยู่กับว่าจะยั่วเขาอย่างไร
เธอแอบตั้งกล้อง ไลฟ์สดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
รปภ.เหี้ยมกลั้นใจอีกครั้ง ร่างกายเหมือนกับถูกตรึงเอาไว้ด้วยมนตราลึกลับ เพราะจู่ ๆ หญิงสาวที่เดินนำหน้า ชะงักหยุดกะทันหัน ทำเอาร่างของเขาเกือบนาบเข้าหาสะโพกแน่น ๆ ของเธอ
เธอหมุนร่างกลับมาเผชิญหน้ากับเขา
“พี่เหี้ยมจ๋า ก๊อกน้ำในห้องน้ำไม่ได้เสียหรอกค่ะ”
“อ้าว...”
เขาขยับจะถอยออก ทว่ามือนุ่มของหญิงสาวคว้ามือกร้านหนาใหญ่โตของยามเหี้ยมเอาไว้
“พี่อย่าเพิ่งไปไหนเลยค่ะ หนูแค่อยากชวนพี่อยู่ทานมื้อเย็นด้วยกันก่อนนะคะ”
“เอ้อ...”
เหี้ยมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก สัมผัสของหญิงสาวตั้งแต่ซ้อนท้ายจักรยานมาแล้ว ตอนนี้เป้ากางเกงเริ่มแน่นเปรี๊ยะอีกครั้งหนึ่งแล้ว และทำท่าจะยืนตรงไม่ได้ด้วย
“พี่เป็นอะไรไปคะ”
“ผมแค่...”
คงไม่มีใครกล้าพูดความจริงออกมาตรง ๆ โดยเฉพาะหนุ่มคนซื่ออย่างเหี้ยม ต่อให้เขาหื่นกระหายแค่ไหน เขาก็คงไม่กล้าที่จะเป็นฝ่ายรุกเข้าหา เพราะรู้ดีว่าอันตรายเพียงใด
“พี่คิดอะไรกับหนูหรือเปล่าคะ ทำไมกางเกงพี่”
“ผมขอโทษ ผมแค่...”
เหี้ยมอึกอัก หน้าเจื่อนลง
“พี่มีอารมณ์กับหนูเหรอ” น้ำเสียงของหญิงสาวอาจจะธรรมดา ทว่ากลับมีอำนาจทำให้ดุ้นกายที่กำลังตื่นตัวเต็มที่ของเหี้ยมค่อย ๆ อ่อนตัวลง
เภสัชอ้อกลั้นยิ้มเอาไว้ การได้เห็นยามเหี้ยมตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ เธอยิ่งเชื่อมั่นว่าสามารถควบคุมเขาเอาไว้ได้ด้วยอำนาจอันลึกลับที่เธอมี
ผู้ชายแบบนี้สามารถทำให้เป็นทาสของเธอได้ไม่ยาก
“หนูจะฟ้อง ผอ. ว่าพี่มีอารมณ์กับหนู”
- Writer
