Chapter 47

3430 Words

" meron pa ba kath ? Okay na ko dun basta meron para sa akin" Napailing si kathryn bago tinangal ang mga kamay ni daniel na nakayakap sa kanya "Wala na ... wala na akong pwedeng ibigay pa sayo .." Saglit syang tinitigan ni daniel habang walang pahid ang pag iyak nito .. walang imik din syang pinagmasdan ni kathryn habang patuloy ang paguho ng kanyang mundo sa kanyang sinabi .. Mabilis na tumayo si daniel at lumabas ng tahanan hindi na nya kaya pang manatili dito .. ngunit bago pa man sya makalabas ng tuluyan ay narinig nanaman nya ang pagtawag ni kathryn "Daniel sandali lang .. ayusin muna natin to" "Ayusin ? Ayusin ang ano ? Diba sabi mo hindi na pwede diba sabi mo wala ng pagasa na hindi na tayo maayos pa ? Ano ba talaga ang totoo kathryn ? Tangina ano ba talaga !" Umiling si

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD