KAIRUS POV.
Hindi ko matanggal ang mata ko sa mga bituin kahit na nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa nagbabadyang luha. Kinurap ko nalang ito bago ako tumingin sa paligid. Baka isipin nilang bakla o baliw ako dahil umiiyak at ganito ang ginagawa ko.
Gusto ko siyang makausap pero hindi ko magawa, kase nakabakud si Ken. Sila naba talaga? Sila naba? Naiisip ko palang parang binibiyak ang puso ko. Hindi naba ako? Wala na akong puwang diyan sa puso mo? Naiisip ko palang ang sagot, ang sikip sikip na sa dibdib.
Huminga ako ng malalim!
Tumingin ako sa intrance ng hotel ng namataan ko ang magulang ko, si tito, ung matandang Montero saka si Ken at Stella na hindi parin magkahiwalay. Umiwas ako ng tingin sa kanila dahil ang sakit, kahit na gustong gusto ko talagang tingnan si Stella.
Nanatil
