ดำมองเสถียรกับภรรยาขนของลงจากเกวียนด้วยความตกตะลึง เกิดอะไรขึ้นทำไมเกสรถึงได้ขนข้าวของมาเยอะขนาดนี้ ทั้งกระสอบข้าวสาร กระสอบเศษผ้าที่มีเกือบยี่สิบกระสอบ ทั้งจักรเย็บผ้า และผ้าสังเคราะห์หลากสีนั่นอีก เธอจะเอามาทำอะไร และเธอเอาเงินมาจากไหนไปซื้อของมากมายขนาดนี้
ทุกอย่างเกสรเก็บไว้ใต้ถุนเถียงนาที่มีแผ่นไม้รอง และใช้เสื่อคลุมไว้อีกชั้น วันข้างหน้าเธอต้องหาไม้มาตีกั้นเพื่อกันฝนกันลมและฝุ่นละออง เห็นหน้าสามีเป็นเครื่องหมายคำถามเกสรจึงเอ่ยขึ้น เพราะรู้ว่าอย่างไรเขาก็ไม่มีทางถามเธอก่อนแน่นอน
“ฉันเอาผ้ามาเย็บตุ๊กตาไปขายค่ะ”
สีหน้าเขาคลายความสงสัยลงเล็กน้อย
ลูกทั้งสองเอาเสื้อผ้าจากถุงกระดาษออกมาลองสวม คุยกันอยู่สองคนโดยไม่สนใจพ่อแม่
เดือนเดินถือเสื้อมาหาพ่อ “พ่อลองใส่เสื้อตัวนี้หน่อยค่ะ แม่ซื้อมาฝาก”
“เอาไว้ก่อนลูก ตัวพ่อเหม็นเหงื่อ” เสื้อผ้าใหม่ส่วนมากก็เก็บไว้ใส่ตอนงานบุญเท่านั้น
“ไม่เป็นไ
